[PLAY] Noirceur World Chronicle

Melonpang

" เหมือนว่าจะเรียนตามปกตินะ.. "

ลัลเดินนำเข้าไปในอาคารเรียนโดยไม่ปล่อยให้เสียเวลา

" ไหนๆก็มาแล้ว ไปหาอะไรกินกันไหม? ~ "

ลัลหันมาถามทั้งสอง(?)ด้วยหน้ายิ้มแย้มตามปกติ

ทั้งสองได้พยักหน้าตอบก่อนที่อาการิจะได้เป็นคนนำทางทั้งสองไปยังโรงอาหารของโรงเรียน ซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่ในบริเวณเลยเนื่องจากเป็นช่วงเรียนนั่นเอง

ระหว่างที่กำลังเดินผ่านทางเดินในห้องอาหารของโรงเรียนนั้นลัลลาแชร์ได้ได้เหลือไปเห็นคนแปลกๆที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่คนนึงเข้า

-:- พบ Tsubasa Hiketsu



- ลองทักขึ้น . . .
- เดินผ่านไป
- แอบจับตาดู
- อื่นๆโปรดระบุ

[ 1 ]

" . . . . . "

ลัลเดินเข้ามาในโรงอาหารพร้อมกับอาการิและบาซิล ก็พบชายหนุ่ม...

" เอ่อ "

ในที่สุดลัลก็ตัดสินใจทักออกไป

" อยู่คนเดียวเหรอคะ? ถ้ายังไงขอร่วมโต๊ะด้วยได้ไหมคะ? "

ลัลถามชายหนุ่มว่าอยู่คนเดียวเหรอทั้งๆที่ทั้งโรงอาหารก็มีเค้านั่งอยู่คนเดียว ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเช่นเดิม

? ? ? : อืม . . .

ชายหนุ่มได้ตอบขึ้นสั้นๆในขณะที่ยังก้มหน้าก้มตาอยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ใส่ใจพวกลัลลาแชร์และไม่ได้หันกลับขึ้นมามองเลยแม้แต่น้อย

ดูเหมือนว่าทางด้านอาการิเองจะยืนมองชายคนนั้นอยู่ในมุมที่ใบปีกหมวกของเขาปิดอยู่ หรือว่าพวกเขาจะรู้จักกันนะ ?

" . . . . . "

' เฮ้อ.. '

ลัลลอบถอนหายใจเบาๆในใจ

' อาการิมีพี่น้องหลายคน นี่ก็รู้อยู่หรอกนะ แต่ทำไมดวงมันสมพงศ์ดีขนาดนี้เนี่ย '

ทั้งๆที่จะพาอาการิออกห่างแท้ๆ..

ลัลเอะใจตั้งแต่เหลือบมองสีหน้า(?)ของอาการิเมื่อสักครู่แล้ว ระยะนี้ลัลจับเค้าอารมณ์ของอาการิได้ เพราะสังเกตเธอมาตลอด

" . . . . . "

ลัลจับไหล่อาการิ แล้วก็ดันเธอเดินไปข้างหน้าเพิ่งไปดูซุ่มอาหารในโรงอาหาร พอห่างไปได้สักพักเธอก็พูดขึ้นต่อด้วยน้ำเสียงนุ่มว่า

" คนรู้จักเหรอ? อาการิ "

สึบาสะ อาการิ : อื้อ . . .

เด็กสาวได้ตอบขึ้นเบาๆก่อนที่จะได้เปลี่ยนดูอาหารทานกับลัลลาแชร์บ้างเช่นกัน โดยดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัวเขาเท่าไรนัก ไม่นานนักเขาก็ได้ลุกขึ้นเก็บถาดและเดินจากออกไป

" ........... "

ลัลมองดูชายคนนั้นเดินออกไป แล้วก็ไม่ได้สนใจอีก ถ้าไม่มีภัยกับอาการิและไม่กวนโอ๊ยแบบหมอนั่นละก็
เธอก็ไม่สนความยิ่งใหญ่ของตระกูลสึบาสะหรอก เพราะถึงตอนนี้จะยังอ่อนแอ แต่เธอคือเทพตนนึงเชียวนะ...

' ห๊ะ ?! ฮ่า ๆ ๆ ๆ คุณเนี่ยตลกดีจังนะ อาการิ น่ะไม่มีวันจะไปยุ่งกับพวกวิงเลซชั้นต่ำหรอกเพราะว่าพวกเราอยู่ในครอบครัวชั้นสูงไงล่ะ '

" กรอด..... "

' นึกแล้วโมโหขึ้นมาเลย... '

ลัลสะบัดหัวเพื่อไล่ความคิดและเสียงไร้สาระออกไป จากนั้นก็หันมามองอาการิ

" ยังทำหน้าเย็นเจี๊ยบเหมือนเดิมเลยน้าา อาการิ้~ "

ลัลกอดอาการิจากด้านหลังหลวมๆ ดูเหมือนบาซิลที่ลอยอยู่ที่แขนจะโดนยันเข้าไปในอกของลัลด้วย

" ยิ้มบางสิ ยิ้ม~ "

จากนั้นลัลก็จับแก้มอาการิแล้วดึงเบาๆ

สึบาสะ อาการิ : อะ . . . อิ้ม . . .

เด็กสาวได้ยิ้มหน้าแข็งๆขึ้นมาในขณะที่รับจานอาหารของเธอมาไว้ในมือ ดูเหมือนว่าเธอจะยิ้มออกมาไม่ค่อยเก่งเท่าไรจนมันดูตลกไปเสียมากกว่า

ฮิ.. ลัลมองสาวน้อยอย่างเอ็นดู ก่อนจะหันไปถามเจ้าตัวเล็กสมาชิกใหม่ว่า

" เอาละ จะเอาอะไรให้เธอกินดี~? "

พร้อมกับม้วนนิ้วไปที่หัวของมันอย่างเอ่นดู

บาซิลได้มองดูที่อาหารในตู้ที่ด้านหน้าอยู่ซักพักก่อนที่จะได้มองจ้องไปยังอาหารแบบเดียวกับที่ลัลลาแชร์สั่ง ดูเหมือนว่ามันคงจะอยากทานแบบเดียวกับเจ้าของของมันกระมัง ?

" โอ้... อยากได้นี่เหรอ? "

ลัลจิ้มกระจบชี้ไปที่กราแตงผลไม้(?) แล้วก็หันหน้าไปหาบาซิล

บาซิล : มิ้ว ~

มันได้ร้องอ้อนลัลลาแชร์ออกมาก่อนที่จะได้พยักหน้าลงอย่างรวดเร็ว

ลัลยิ้มให้มันอย่างเอนดู แล้วสั่งมาสามที่ เพราะเป็นของหวาน.. จากนั้นก็พาทั้งอาการิและบาซิล
ไปนั่งที่โต๊ะเดียวกันกับที่ชายคนเมื่อกี้นั่งมาก่อน

ระหว่างทาน ลัลก็ถามอาการิต่ออีกว่า

" อาการิ ปกติแล้ว เมืองนี้จะเงียบขนาดนี้ทุกวันเลยเหรอ? "

ลัลถามอาการิตามที่สงสัย

สึบาสะ อาการิ : อื้อ . . . คนส่วนใหญ่ที่นี่จะใช้เวลาว่างช่วงเช้าไปรวมตัวกันที่สวนของโรงเรียนน่ะ . . .

เด็กสาวได้ตอบขึ้นก่อนที่จะทานอาหารว่างเช่นกัน

- ถามเกี่ยวกับสวน
- ไปดูที่สวน
- อื่นๆโปรดระบุ

[ 2 ]

" ..เห~ สวนเหรอ? "

' อารมณ์ประมาณสวนสาธารณะละมั้ง? แต่เล่นไปรวมซะขนาดนั้น.. '

ลัลคิดเรื่อยเปื่อย เพราะช่วงนี่เธอรู้สึกว่างบ่อยๆ...

" อืมงั้นไปดูได้ไหม? "

ลัลลุกพรวดแล้วทำตาเป็นประกาย ถามอาการิด้วยท่าทีสนใจ

สึบาสะ อาการิ : อะ . . . อื้อ . . .

เด็กสาวได้พยักหน้าตอบลัลลาแชร์เบาๆก่อนที่จะได้นำทางออกไป

-:- ย้ายมายังบริเวณสวนสาธารณะของโรงเรียน

ไม่นานนักทั้งสามก็ได้เดินทางมาถึงสวนสาธารณะซึ่งพวกเธอก็ได้พบว่ามีคนอยู่ ณ ที่นี้จนดูแออัดอย่างเป็นระเบียบ รวมทั้งอาการิเองยังพยายามแอบอยู่หลังลัลลาแชร์โดยไม่ออกมาด้วย แต่อาการของเธอนั้นไม่เหมือนกับว่าเธอกำลังกลัวเหมือนก่อนๆหน้านี้เลย

-:- พบ Tsubasa Kisaki



ไม่นานนักผู้คนทั้งหมดในบริเวณก็ได้ค่อยๆก้มโค้งลงพร้อมกันทำให้ลัลลาแชร์สามารถมองเห็นผ่านไปยังใจกลางของสวนได้ว่ามีชายหนุ่มคนนึงยืนอยู่ที่ใจกลางนั่น ดูเหมือนว่าเขากำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่กับคนพวกนี้ แต่ทว่ามันกลับเบามากจนระยะที่ลัลลาแชร์ยืนอยู่นั้นไม่สามารถได้ยินได้

" อ้า~ คนเต็มไปหมดเลยแฮะ "

ลัลมองไปรอบๆเพื่อสังเกตสถานการณ์ จนสายตาไปสะดุดที่ชายผู้หนึ่ง

" หืม? "

ยังไม่ทันที่จะได้คิดอะไร ก็รู้สึกถึงแรงดึงข้างหลัง ดูเหมือนอาการิจะมาเกาะแนบชิด
กับลัลโดยที่เธอไม่รู้ตัว

ลัลหันไปมองอาการิที่พยายามแอบอยู่ข้างหลังของเธอ

" น..น่ารัก ....เอ๊ย ไม่ใช่สิ เป็นอะไรเหรออาการิ? "

' หรือว่าชายคนนั้นจะเป็นคนรู้จักของอาการิ? ..พี่ชายอีกแล้วเหรอ? ดวงชั้นจะสมพงศ์ไปไหน?? '

ลัลวิเคราะห์สถานการณ์ธรรมดาให้ดูไม่ธรรมดา

สึบาสะ อาการิ : พ- พี่คิซากิน่ะ . . .

เด็กสาวได้ตอบลัลลาแชร์ออกมาเบาๆ ไม่นานนักกลุ่มคนตรงจุดสวนสาธารณะก็ได้แยกย้ายออกไปทำให้ชายหนุ่มคนนั้นมองกลับมาเห็นลัลลาแชร์เข้าพอดี

? ? ? : อ๊ะ !! ยินดีต้อนรับสู่ Merry Land ครับ

ชายหนุ่มได้ยิ้มขึ้นบางๆก่อนที่จะได้ค่อยๆเดินเข้ามาทางลัลลาแชร์อย่างช้าๆ

- Stop !!
- ถอยหลัง
- พาอาการิหนีทันที !!
- อื่นๆโปรดระบุ

[ 1 ]

" Stopppp pu!! "

ลัลตะโกนหน้าตายประกอบกับมือซ้ายที่ยื่นไปตั้งฉากเป็นแนวขนานกับพื้นโลก

? ? ? : อะ- เอ๋ ?! ค-ครับ ?

ชายหนุ่มได้หยุดอยู่กับที่ตามสัญญาณมือก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ

สึบาสะ คิซากิ : ผมสึบาสะ คิซากิครับ ว่าแต่คุณล่ะ ?

เขาได้แนะนำตัวอย่างยิ้มแย้มพลางติดตลกเล็กน้อยพลางถามทางลัลลาแชร์บ้าง

" อ่า .. ขออภัยด้วยค่ะ "

ลัลกล่าวขอโทษแต่ไม่โค้ง เพราะกำลังบังอาการิให้มิดที่สุดเท่าที่จะมิดได้ บวกกับบาซิลที่รู้งานเจ้านายเอง
ก็กำลังแผ่ตัวบังเต็มที่ไม่ให้ผิดสังเกตแต่โคตรน่าสงสัย

" ลัลลาแชร์ กราดิสตี้ แห่งสา... แห่งการท่องเที่ยวค่ะ! สรุปชั้นเป็นนักท่องเที่ยวธรรมดาค่ะ!! "

' ตายแล้ว ชั้นพูดอะไรออกไปนี่?? '

เธอแนะนำตัวตามปกติ(?)ด้วยรอยยิ้มรับแขกประจำตัวของเธอ โดยภาวนาให้คนข้างหน้าไม่รู้ตัว(แต่น่าจะสิ้นหวังแล้ว)

สึบาสะ คิซากิ : อุ้บ . . . ฮะๆๆ ครับ ๆ

ชายหนุ่มได้ตอบลัลลาแชร์พลางติดตลกเล็กน้อย แต่เขาก็ยังยืนอยู่ที่เดิม

สึบาสะ คิซากิ : มีธุระอะไรสำคัญหรือเปล่าครับ ? แต่ถ้ามาท่องเที่ยวเฉยๆล่ะก็จะให้ผมนำเที่ยวก็ได้นะ

เขาได้อมยิ้มเล็กๆพร้อมกับถามลัลลาแชร์ต่อถึงเรื่องทั่วๆไป

" อะ! ม.. ไม่เป็นไรค่ะ มีไกด์ที่น่ารักอยู่แล้วค่ะ! เฮ้ย ไม่ใช่สิ "

ลัลหลุดปากพลางตบ(และชง)มุขเอง พลางยิ้มให้กับชายตรงหน้าอย่างเป็นมิตร

' แบบนี้ต้องใช้สุดยอดท่าไม้ตายของตะวันออก.. '

ลัลคิดในใจอย่างแน่วแน่ แล้วก็..

" อ๊าาาาา!! นั่นอะไรอะ!! "

สะบัดแขนออกไปราวกับฟาดแส้พร้อมตะโกนชี้ไปข้างหน้า

สึบาสะ คิซากิ : เอ๋ ?

ชายหนุ่มได้หันตามปลายนิ้วของลัลลาแชร์ไปจริงซะงั้น !! นี่มันอะไรกันนี่ !!

จังหวะเดียวกัน ลัลและสัตว์เลี้ยงสุดเลิฟผู้รู้งานก็ทำการเผ่นไปจากที่นั่น

โดยลัลอุ้มอาการิท่าอุ้มเจ้าหญิงแล้วก็ให้บาซิลจับตัวเหาะหายไปด้วยความเร็วสูงไวปานแสงก็มิปาน

ทั้งสองได้ชะแว้บออกจากจุดสวนสาธารณะได้สำเร็จโดยที่ไม่มีใครตามมา ดูเหมือนว่าตอนนี้ทั้งคู่จะได้ลงจอดที่ริมฝั่งชายหาดที่อยู่ข้างใต้โรงเรียนนะ

" ฟู่~ รอดแล้ว ..ถึงจะไม่รู้ว่ารอดอะไรก็เถอะ "

ลัลวางอาการิลงอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็หันไปมองทะเลด้วยสายตาเป็นประกาย

" ว้าว~ นี่คือทะเลสินะ! กว้างใหญ่กว่าในหนังสือเสียอีก "

เด็กสาวได้พยักหน้าลงเบาๆก่อนที่จะได้ค่อยๆลุกขึ้นมายืนข้างๆกับลัลลาแชร์และมองออกไปยังทะเลที่ว้างเวิ้งอย่างสงบนิ่ง

" ...... "

เธอกำลังอินอยู่กับลมที่พัดมาเงียบๆ

' ไม่มีอะไรทำเลยน้า '

ลัลอยากพาอาการิออกไปเที่ยวโลกข้างนอกแต่ก็ติดเรื่องเดียวคือครอบครัวของอาการิ และลางสังหรณ์ของเธอบอกว่า
มันต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในเมืองนี้แน่นอนอีกด้วย ....... มั้ง

-:- ตัดสู่ช่วงเย็น

-:- พบ Uyoku Kura

อุยคุ คูระ : มาอยู่ตรงนี้กันนี่เอง ~

ร่างของเด็กสาวได้ค่อยๆลอยลงมาหาพวกลัลลาแชร์ที่อยู่ที่ริมหาดด้านล่างของโรงเรียน

อุยคุ คูระ : มาโรงเรียนทั้งทีทำไมไม่มาหาเค้าเลยอะ

คูระได้ทำท่างอลเล็กน้อยก่อนที่จะได้วิ่งเข้ามาหาอาการิและสวมกอดจากด้านหลัง

อุยคุ คูระ : แต่อยู่กับลัลแบบนี้คงไม่ต้องเป็นห่วงล่ะมั้ง ♥

เด็กสาวผมเงินยังคงอินกับความคาดหวัง(?)ของวันนี้แล้วก็เหม่อมองทะเลยามเย็นที่สวยงาม

" อะ คูจัง ไม่เจอกันตั้งนาน(?) "

แต่ก็หันกลับมาทักคูระทันที

อุยคุ คูระ : อื้ม ~

เด็กสาวได้พยักหน้าลงเบาๆก่อนที่จะได้วิ่งมาเกาะลัลลาแชร์แทน

อุยคุ คูระ : ว่าแต่ว่า. . . มาทำอะไรแถวๆนี้ช่วงเย็นๆแบบนี้ล่ะ ?

เธอได้ถามขึ้นต่อด้วยความสงสัย

" มาเดินเล่นแล้วก็ดูอาทิตย์ลับขอบฟ้าไงละ คูระจัง "

' ความจริงว่างเกินไม่รู้ไปไหน แล้วเหตุการณ์นำพาจนมาถึงนี้ต่างหาก '

ลัลยิ้มตอบคูระด้วยน้ำเสียงสดใส ก่อนจะถามกลับไปว่า

" คูระจังละ? เดี๋ยวมีกำหนดการณ์จะไปไหนต่อเหรอ? "

อุยคุ คูระ : อืม . . . ก็คงจะไปหาอะไรทานที่ Inn แล้วก็ทำการบ้านล่ะ ~ ไม่อย่างนั้นเราคงจะไม่จบการศึกษาจากที่นี่ซักทีแน่ๆเลย

เด็กสาวได้เอ่ยพลางหัวเราะพลางออกมา

อุยคุ คูระ : จะว่าไปไม่เห็นอาคิริวได้สองวันแล้วนะ ? อาการิเห็นเธอบ้างรึเปล่า ?

คูระได้หันกลับมาถามอาการิขึ้นแต่ก็แน่นอนว่าอาการิที่อยู่กับลัลลาแชร์ทั้งวันนั้นไม่รู้แน่นอน . . .

จะเต็มแล้วขึ้นใหม่เลยจ้า

g-zero

"ช่วยสนับสนุนหน่อยน่ะ" นัวร์บอกแอชลีย์พร้อมนำร่างริเอน่ากระโดดพุ่งออกไปข้างหน้า

- Magnum Break -

"เอาไปกินซร้าาาาาาา" นัวร์ฟาดเข้าใส่ศัตรูตัวที่อยู่ตรงกลาง

- Pierce Stab -

หลังจากฟาดแล้วก็แทงตัวตรงกลางแล้วเหวี่ยงใส่ตัวรอบๆ

ตูม !! เปรี้ยง !! ร่างของปีศาจตรงหน้ากระแทงกันไปมาและปลิวลอยว่อนออกไปตามแรงเหวี่ยงของริเอน่าอย่างรุนแรง แต่ดูเหมือนว่ารอยเลือดของพวกมันที่กระเด็นลงบนพื้นนั้นจะเรียกชาโดว์ตนอื่นๆเข้ามายังบริเวณนี้แทน !!

- หนีเข้าไปยังส่วนลึกของดันเจี้ยน
- หนีออกมายังส่วนหน้าของดันเจี้ยน
- ตั้งรับมอนสเตอร์รอบสอง
- อื่นๆโปรดระบุ

- ตั้งรับมอนสเตอร์รอบสอง

"ว้อยยยยย แบบนี้มันจะกวนประสาทไปล่ะ" นัวร์ถอยกลับมาตั้งท่าใหม่อีกรอบ

Learn -Ignition Break-
         -Seeking Sphere-

Magnum Break+Ignition Break+Seeking Sphere

นัวร์ฟาดพวกชาโดว์อัดลงพื้นพร้อมยัด ลูกบอลแสงยัดเข้าร่างพวกมันในระยะเผาขน(ประหยัด MP ในการควบคุม) และใช้เปลวเพลิงที่ระเบิดออกมาจากการฟาดเผาเลือดให้ระเหยออกไปให้หมด

สถานะ : ปกติ
Hp : ปกติ
Mp : ปกติ

ฟุ้บ !! ร่างกายของริเอน่าได้ถูกห่อหุ้มด้วยบาเรียทำให้แรงกระแทกจากระเบิดทั้งหมดนั้นไม่ก่อให้เกิดความเสียหายกับตัวของเขาเลยแม้แต่น้อย

ซ่าๅ เสียงหยดเลือดที่ระเหยออกกลายเป็นไอได้ลอยขึ้นสูงจนทำให้ชาโดว์รอบบริเวณกรูกันเข้ามา ณ จุดที่พวกริเอน่าอยู่กันอย่างล้นหลามแทน !!

กริ๊ง ~ เสียงหนังสือเหล็กและเคียวยักษ์ได้กระทบกันจนดังออกมาเล็กน้อยจากทางด้านใน เมื่อนัวร์ได้หันมามองก็พบว่าได้มีชาโดว์ประหลาดสองตนออกมาจากส่วนลึกของดันเจี้ยนด้านในนั้นด้วย !!





Monster : กริฟฟ่อนจำนวน 7 ตัว

"อืม..... ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ แอชลีย์ เราใช้แผนสุดท้ายกันเถอะ" นัวร์ยิ้มเจื่อนๆแล้วบอกแอชลีย์

"โกยกันเร็ว!!!!!!!!!!!!!!!!!! ออกไปจากที่นี่ก่อน!!!!!!!!!!!!!!!" นัวร์ตะโกนบอกแอชลีย์พร้อมดึงตัวเธอวิ่งกลับมาทางเก่าที่เคยผ่านทั้งหมด พยายามออกมานอกดันเจี้ยนเพื่อตั้งหลักก่อน

แอชลีย์ : เอ๋ ?! แต่นั่นมัน . . .

ยังไม่ทันที่วัลคิวรี่สาวจะพูดจบนัวร์ก็ได้ลากตัวเธอเผ่นแน้บเสียแล้ว !!

ฟุ้บ !! ดูเหมือนว่าชาโดว์คู่แฝดนั่นจะไม่ปล่อยให้นัวร์และแอชลีย์หนีออกไปได้ง่ายๆ พวกมันได้โผล่ออกมาที่เงาของทั้งสองก่อนที่จะลงเคียวมาที่ริเอน่าอย่างรวดเร็วทันที !!

เคร้ง !! บาเรียของวัลคิวรี่ได้กางขึ้นอีกครั้งพร้อมกับป้องกันการโจมตีเมื่อครู่ไว้ได้อย่างเฉียดฉิว !! แต่ดูเหมือนว่าท่าจะไม่ดีเท่าไรนักเนื่องจากชาโดว์อีกตัวนั้นได้เริ่มกางหนังสือออกและทำอะไรบางอย่างแล้ว . . .

"ไม่ยอมหรอกว้อยยยยยยยยย" นัวร์ใช้จังหวะที่แอชลีย์ดึงความสนใจของตัวถือเคียวเข้า โจมตีตัวที่ถือหนังสือทันที

Learn
- Flee
- Increase HP
- Adrenaline Rush
- Will Power

Use
- Adrenaline Rush
- Will Power
- Ignition Break
Ohgi Riena's Style -Light Pillar- + Bowling Bash
- Pierce Stab
- Seeking Sphere

ในจังหวะที่เข้าไปฟันนั้นปกติจากฟันแค่ครั้งเดียวนัวร์ได้จัดคอมโบรัวใส่ชุดใหญ่ด้วยความเร็วสูงเพิ่มเข้าไปอีก แล้วก็เข้าสเต็ปปกติของท่า Ohgi ต่อมาตอนที่แทงเป้าหมายลงมาอัดกับลำแสงนัวร์ก็ได้ดระหน่ำแทงซ้ำเข้าไปอีก พร้อมอัดบอลแสงยัดตรงๆลงรอยที่แทงเข้าไป

สถานะ : ปกติ
Hp : บาดเจ็บเล็กน้อย
Mp : เหลือน้อย

วูบ !! แสงจากตัวดาบไม้ของริเอน่าได้ฟาดเข้าใส่ตัวของปีศาจชายตัวเล็กเข้าอย่างง่ายดาย !! โดยปีสาดแฝดอีกตนนึงไม่สามารถเข้ามาขัดจังหวะได้เลยเนื่องจากมีแอชลีย์ที่คอยขัดจังหวะของมันอยู่ !!

ซูมมม !! แสงจ้าจากแรงระเบิดของนัวร์ได้ค่อยๆหายไปก่อนที่ร่างของปีศาจตรงหน้าจะกระตุกเล็กน้อยก่อนที่มันจะได้ฟาดหนังสือเล่มยักษ์นั่นขึ้นมาใส่ร่างของริเอน่าให้กระเด็นออกไป !!

ปีศาจฝาแฝดชายได้ค่อยๆพยุงตัวขึ้นมาอย่างช้าๆในท่าทีโซเซ ก่อนที่มันจะได้เริ่มสร้างเกราะหุ้มขึ้นรอบตัวและร่ายมนต์บทถัดไปทันที !!

"แอชลีย์ ตั้งป้อม!!! สลับคู่กันหน่อย!!! พอดีไม่ถนัดดวลกับพวกเวทย์น่ะ!!!!" นัวร์ตะโกนบอกแอชลีย์แล้วพุ่งเข้าไปฟาดใส่ตัวถือเคียว เพื่อเปิดจังหวะให้ แอชลีย์สลับไปโจมตีอีกตัว

"ตอนนี้แหละ!!!!" นัวร์พยายามดันตัวถือเคียวออกไปจากแนวของแอชลีย์ซะ

สถานะ : ปกติ
Hp : บาดเจ็บเล็กน้อย
Mp : เหลือน้อย

เคร้ง !! ทันทีที่นัวร์ได้เบี่ยงตัวมานั้นแอชลีย์ก็ได้สลับที่กับชายหนุ่มเพื่อเปลี่ยนคู่การต่อสู้ทันที !!

ครืดดด !! เสียงดาบไม้ครูดกับเคียวเหล็กขนาดใหญ่อย่างรุนแรง !! แต่ด้วยเรี่ยวแรงของริเอน่าแล้วทำให้เธอ(?)พอจะสามารถต้านแรงนั้นได้อยู่บ้าง !!

"ตัวแค่นี้ แต่แรงเยอะไปแล้วเฟร้ยยยยยย" นัวร์บ่นทั้งๆที่ริเอน่าก็แรงเยอะผิดขนาดตัวไม่ต่างกันเท่าไหร่ แล้วนัวร์ถอยออกมาเล็กน้อยโดยแกล้งทำเป็นรับแรงปะทะไม่ไหวหลอกให้อีกฝ่ายได้ใจว่าได้เปรียบแล้วรอจังหวะที่อีกฝ่ายพุ่งเข้ามาซ้ำ

Learn
- Defending Aura

Use
- Defending Aura
- Counter

สถานะ : ปกติ
Hp : บาดเจ็บเล็กน้อย
Mp : เหลือน้อย

เปรี้ยง !! ดาบไม้ได้สวนเขาเป้าหมายอย่างจังจนร่างเล็กของปีศาจที่พุ่งเข้ามาใส่ริเอน่านั้นถูกซัดกระจายกลับไปจนไม่เหลือซากทิ้งไว้เลยแม้แต่น้อย !!

กาซซซซ !! เสียงกรีดร้องที่แสบแก้วหูของปีศาจอีกตนได้ดังขึ้นมาเมื่อมันได้เห็นฝาแฝดของมันที่สลายกลายเป็นกลุ่มทรายที่ค่อยๆลอยออกไปจากตัวดาบของริเอน่า ก่อนที่มันจะได้โจมตีกวาดด้วยลำแสงเวทย์มนต์แห่งความมืดออกมาอย่างบ้าคลั่ง !!

สวบ !! คมดาบที่สว่างเป็นประกายได้ทิ่มแทงลงที่ชาโดว์ตัวนั้นอย่างนับไม่ถ้วนก่อนที่ร่างที่สงบของมันจะได้ค่อยๆสลายเป็นทรายไปอย่างช้าๆเช่นเดียวกันกับฝาแฝดของมัน . . .

แอชลีย์ : เป็นยังไงบ้างคะ ?

วัลคิวรี่สาวได้ถามอาการของนัวร์ขึ้นหลังจากการต่อสู้ได้จบลง ในขณะเดียวกันเมื่อนัวร์ได้หันกลับไปมองในทางที่เพิ่งวิ่งออกมาเมื่อครู่ก็พบว่ากริฟฟ่อนที่เหลือไม่ได้ตามพวกเขาออกมาไกลถึงนี่เลยแม้แต่ตัวเดียว

"โอ้ว ขอบคุณมากแล้วก็โทษที พาซวยกันยกก๊วนเลย" นัวร์กล่าวขอโทษพร้อมยิ้มแห้งๆเพราะเหตุการณ์ทั้งหมดนี่เกิดขึ้นเป็นผลงานนัวร์ล้วนๆ

"อืม.....งืม...... อ๊ะ เกิดอะไรขึ้นค่ะเนี่ย" ริเอน่าพึ่งตื่นพร้อมมองไปมางงๆ

"กว่าจะตื่นเค้าบู๊กันไปไหนต่อไหนแล้ว........" นัวร์พูดด้วยเสียงเนือยๆ

"ถ้างั้นฝากดูแลริเอน่าต่อด้วยน่ะ แอชลีย์" นัวร์พูดเสร็จก็แอบเงียบชิ่งไปเลยปล่อยให้ริเอน่าที่พึ่งตื่นคุมร่างตัวเองแล้วให้แอชลีย์ดูแล

"เอ่อ ระ รบกวนด้วยค่ะ" ริเอน่าที่ยังงงๆก็แสดงท่าทีอยากให้แอชลีย์นำแทนอย่างชัดเจน

แอชลีย์ : จ้า ~ ริเอน่าจัง

วัลคิวรี่สาวได้แตะมือลงที่หัวของริเอน่าอย่างบางเบาก่อนที่จะได้มองเข้าไปในทางอุโมงที่วิ่งหนีกันออกมานั่น

แอชลีย์ : ด้านในนั่นคงจะมีชาโดว์ระดับสูงอยู่ แต่ถ้าโชคดีอาจจะเจอตัวต้นเหตุเลยก็ได้

แอชลีย์ได้ประมวณสถานการณ์คร่าวๆก่อนที่จะได้เดินนำริเอน่ากลับมาที่จุดที่วิ่งออกมาเมื่อครู่นี้

เก้ง !! เสียงมีดบิดได้กระทบเข้าที่กำแพงหัวมุมทางที่แอชลีย์และริเอน่ากำลังเดินเข้าไปอยู่ทำให้ทั้งสองต้องหยุดลงเสียก่อน



? ? ? : ออกไปซะ !! เห็นหน้าแล้วจะอ้วก !!

ชายหนุ่มใต้ผ้าคลุมที่ปิดมิดชิดคนนึงได้ตะโกนไล่ทั้งสองออกมาจากในเงามืด

"นะ น่ากลัว....." ริเอน่าตัวสั่นกลัวพร้อมเกาะหลังแอชลีย์ทันทีที่ชายหนุ่มปรากฏตัวออกมา

"อะ เอายังไงดีล่ะค่ะ คุณแอชลีย์ เราออกไปตามคำขอเขาก่อนไหมค่ะ หรือว่า......" ริเอน่าพูดเสียงเบาๆถามแม้จะกลัวมากก็จริงแต่ก็แอบจับอาวุธไว้พร้อมถ้าแอชลีย์เลือกจะลุย เธอก็พร้อมช่วยทันที

เสร็จสิ้น

tourt0ur

หลงฟา : อืม ๆ ก็เด่ะ เรามากะคุณซูซูมุด้วย เกิดมีอะไรขึ้นกลัวจะโดนลูกหลง

เธอก็เดินตามเคโกะทำเนียน ๆ ต่อไป

ไม่นานนักเคโกะและหลงฟาก็ได้เดินมาพบกับซูซูมุที่กำลังเลือกผักอยู่พอดี เมื่อรวมตัวกันแล้วทั้งสามจึงได้จ่ายเงินและเดินทางกลับบ้านกันทันที รวมทั้งดูเหมือนว่าสต้อกเกอร์(?)ที่สะกดรอยตามนั้นจะไม่ได้ตามพวกเธอมาด้วย

-:- ย้ายกลับมายังบ้านพักของซูซูมุ

หลงฟา : เอาล่ะ ลงมือกันเลยดีกว่าค่ะ

ว่าแล้วเธอก็หยิบเตาไฟฟ้ามาตั้งไฟปรุงน้ำซุปรอขณะที่เคโกะกับซุซูมุดูเหมือนจะเตรียมเนื้อกับผักอยู่


ณ. ที่แห่งหนึ่งห่างากบ้านพอสมควร

??? : เธอเปลี่ยนไปนะ

ซูซูมุและเคโกะได้แบ่งงานกันทำโดยเคโกะนั้นได้หั่นเนื้อออกเป็นชิ้นๆจากกัน ส่วนทางซูซูมุเองก็ได้ล้างผักต่างๆและจัดเตรียมไว้ให้กับหลงฟาทำอาหารสำหรับเย็นนี้

หลงฟา : สุกี๊ ๆ ๆ ๆๆๆ

เธอพูดไปมาอย่างมีความสุขขณะที่ทำลังปรุ่งรสเนื้อ  เมื่อน้ำเดือดแล้วเธอจึงลากอีก 2 คนมานั่ง

หลงฟา : ทานล่ะค่า

Social Link 3(*2) : มื้อเย็นที่สงบสุข

เคโกะ ซิกนั่ม : อะ- โอ้ !! ลุยล่ะค่า !!

มิยาโนะ ซูซูมุ : ทะ- ทานละนะคะ

หญิงสาวทั้งสองได้ประกบมือเข้าหากันก่อนที่จะได้ลงมือทานพร้อมๆกันทั้งสามคน ไม่นานนักเวลาก็ได้ผ่านเลยไปจนเข้าช่วงกลางคืน

-:- ตัดเข้าสู่ช่วงกลางคืน

หลังจากที่ทั้งสาม(?)ได้ช่วยกันเก็บกวาดทำความสะอาดสถานที่และภาชนะแล้วซูซูมุก็ได้ถามหลงฟาขึ้นถึงเรื่องที่พัก

มิยาโนะ ซูซูมุ : คุณหลงฟาจะพักค้างคืนที่นี่รึเปล่าคะ ?

หลงฟา : ถ้าคุณซูซูมุไม่รังเกียจล่ะก็ ขอรบกวนด้วนค่า  มืด ๆ แบบนี้กลับไปมันน่ากลัวอ่ะค่ะ

ดูเหมือนเธอจะพูดคำพูดที่ไม่เค้ากับหน้ากากที่ดูน่ากลัวกว่าความมืดออกมา

เคโกะ ซิกนั่ม : เห ? หน้ากากเธอรึเปล่าที่น่ากลัวน่ะ

เคโกะได้แซวหลงฟาขึ้นทันทีที่เห็นหลงฟาทำท่าทางเหมือนกับเป็นผู้หญิง(?)ออกมาแบบนั้น

มิยาโนะ ซูซูมุ : ได้สิคะ ~ ห้องด้านบนนั้นพอจะกางฟูกออกให้นอนกันสองคนได้ ส่วนเราจะแยกไปนอนอีกห้องนึง แบบนั้นคงไม่มีปัญหาอะไรนะคะ ?

หลงฟา : หน้าใต้หน้ากากนี่ชั้นสวยเซ็กซี่ย่ะ / ค่ะ รบกวนด้วยนะคะ

เธอได้ลากเคโกะไปห้องด้านบน

หลงฟา : เด๋ซชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ เธอจัดห้องไปนะ หุหุ

เมื่อพูดจบเธอรีบชิ่งออกไปห้องน้ำทันทีปล่อยให้เคโกะจัดฟูกนอนคนเดียว

เสร็จสิ้น

nutchsnon

วัลคิวรี่สาวได้ค่อยๆหยิบปลอกคอที่แขวนเกล็ดหยดน้ำสีเขียวกับปลอกคอเส้นเล็กมีกระดิ่งรูปดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ห้อยอยู่ขึ้นมา

รากิส : ถ้าอย่างนั้นเราขอเลือกสองเส้นนี้แล้วกันนะ

'' อื้ม ต้องเหมาะกับเจ้าหนูสองตัวนี้แน่เลย ''

เรายิ้มบางๆก่อนจะจูงมือรากิสมายังเคาท์เตอร์เพื่อชำระเงิน

'' จ่ายผ่านบัตรครับ '' เรายื่น ID ให้วาเลนคิดเงินให้ระหว่างรอเราขอเจ้าเหมียว สีดำมาอุ้มไว้ก่อนจะวางมันบนเคาท์เตอร์

'' อ่ะนี่ แต่ก่อนใส่ต้องตั้งชื่อให้เจ้าหนูนี่ก่อนนะ '' เรายื่นให้ก่อนที่จะหันมาหาเจ้าเหมียวที่เราอุ้มอยู่ก่อนจะลูบหัวมันเบาๆ

'' ยินดีต้อนรับนะ > ยามิ < '' เราแกะปลอกคอดวงจันทร์และพระอาทิตย์ออกก่อนที่จะสวมให้มันพอกระชับ ไม่ทำให้ยามิรู้สึกรำคาญ

นานะได้ค่อยๆรับบัตรจากฮารุไว้และได้คืนบัตรให้ชายหนุ่มในเวลาที่ไม่นานนัก

รากิส : พวกเราต้องซื้ออะไรเพิ่มอีกรึเปล่า ? ท่านฮารุ

วัลคิวรี่สาวได้ถามขึ้นในขณะที่ได้อุ้มตัวแมวน้อยอีกตัวที่ยังไม่มีชื่อไว้

- ถามนานะ วาเลน
- ลองเดินซื้อดูเองก่อน
- อื่นๆโปรดระบุ

. . . จากหนังสือที่เราเคยอ่านผ่านๆมาคงจะตอบเธอได้ไม่ยากนัก . . . แต่ว่า

- ถามนานะ วาเลน

'' นั่นสินะ ถ้าถามจากเธอคนนี้น่าจะพอช่วยแนะนำเราได้บ้างนะครับ '' เราทำท่าคิดก่อนจะหันมาขยิบตาให้วาเลนซังก่อนจะดันให้รากิสเป็นคนถามเอง

รากิส : เอ๋ ? ถ- ถ้าอย่างนั้นขอรบกวนด้วยนะคะ

วัลคิวรี่สาวได้เอ่ยบอกกับนานะขึ้นเมื่อฮารุได้แนะนำให้เธอถามเอง ทางด้านนานะเองก็ได้เริ่มทำหน้าที่ของผู้ดูแลร้านและเริ่มแนะนำฮารุและรากิสเกี่ยวกับสิ่งที่จำเป็นต่อการเลี้ยงดูแลแมว

นานะ วาเลน : ถ้าอย่างนั้นสิ่งที่จำเป็นก็คงจะมี ที่นอน , กระบะทราย , ชามอาหารและน้ำ , สปเรย์กำจัดเห็บ/หมัด , ยาอาบน้ำ , ส่วนเรื่องอาหารก็จะแบ่งตามเกรดไปน่ะค่ะ เช่นเกรดพรีเมี่ยมก็จะมี R*yal C*n*n , Ch*ck*n Soup , P*r*na Pr*Plan . . . . ถ้าทั่วๆไปก็จะเป็น Wh*sk*s . . . แต่ว่าแมวนั้นอาจจะเป็นโรคไตได้ถ้าหากทานแต่อาหารเม็ดสำเร็จรูป ฉะนั้นก็สามารถให้พวกเขาทานพวกปลาต้มได้เกือบทุกชนิดแทนก็ได้ค่ะ หรือจะทำเป็นอาหารบดก้อนจากเนื้อชนิดต่างๆแทนก็ได้เช่นกัน

เด็กสาวได้ค่อยๆอธิบายขึ้นมาพร้อมกับเดินนำฮารุและรากิสดูอุปกรณ์ต่างๆภายในร้านที่จำเป็น

เราเดินตามนานะไปพลางมองดูอุปกรณ์รอบๆและหยิบมันตามที่เธอแนะนำ แต่ก็แอบหยิบ ขนมและก้านไม้ของเล่นมาไว้เหมือนกัน

'' อืม ทานปลาสดๆสินะ '' เราทำท่าคิดไปตามน้ำไปก่อนพลางยิ้มบางๆ

'' ปลาย่างโรยเกลืออ่อนคงพอไหวรึเปล่า? '' เราลองถามนานนะดูจริงๆหากปริมาณไม่มากแมวจะรับประทานได้แต่กับรากิส .  .. เราหันมามองเธอ

อืมเธอจะอยากทานพร้อมๆกับเจ้าหนูสองตัวนี้รึเปล่านะ . . . ทำท่าทีคิดไม่ตกกับหัวข้อนี้

กริ๊งๆ เราได้ยินเสียงกระดิ่งก่อนจะเอะใจขึ้นมาเห็นว่ารากิสยังคงถือกระดิ่งและยังไม่ได้สวมให้เจ้าขาวเลย

'' เดี๋ยวก่อนรากิส เธอตั้งชื่อให้เจ้าหนูนี่หรือยัง? '' เราหันมาถามรากิสที่อุ้มเจ้าขาวไว้อยู่ขณะที่นานะกำลังพาซื้อของ

ให้รากิสตั้งชื่อให้เจ้าขาวว่า วาโล่

รากิส : อะ- เอ๋ ? ท่านฮารุไม่ได้ตั้งให้ทั้งสองตัวเหรอคะ ?

หญิงสาวได้ถามขึ้นด้วยท่าทีประหม่าเล็กน้อยก่อนที่จะค่อยๆก้มลงมองลูกแมวในมือของเธออย่างเอ็นดู

รากิส : ถ้างั้น . . . ให้ลูกแมวตัวนี้มีชื่อว่าวาโล่แล้วกันค่ะ

วัลคิวรี่สาวได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนก่อนที่จะค่อยๆแตะปลายนิ้วชี้ของเธอลงที่กลางกระหม่อมของลูกแมวน้อยในอ้อมแขนของเธอ

เสร็จสิ้น

Melonpang

' อาคิริว? '

' คุ้นๆเหมือนเคยได้ยินที่... '

ลัลหยุดความคิดไว้ตรงนั้นแล้วก็ทุบมือ

" คูจัง หรือจะหมายถึง อาจัง? "

ในที่สุดก็นึกได้ เด็กสาวที่ลัลพบตอนอยู่ที่แมนชั่นน่ะเอง