|
|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nutchsnon เมื่อ 16-4-2012 11:29
!!!
อ่อก!!
มะ เมจิกแคนเซิล !? ฮึ่ม!
เรารีบยกมือขึ้นมาพลางกันเอาไว้ไม่ให้อาการปวดหัวนั้นทำให้เรากัดลิ้นตัวเอง อย่างน้อยถุงมือที่ครุมเอาไว้ก็หนาพอจะไม่ขาดออก
แต่ว่าอาการปวดหัวนั้นถึงแม้จะบรรเทาลงมาบ้างแต่ก็ยังมีอาการค้างๆ ทำให้มือทั้งสองข้างเริ่มสั่นไม่หยุดเหมือนกัน
พลังเมื่อกี้มันอะไรกัน เร็วซะจนตาเรามองไม่ทันจริงๆน่ะหรอ?
แถมวัลคิลลี่ยังมีเมจิกแคนเซิลอีก คงทิ้งระยะห่างไว้ไม่ได้แล้ว
แต่เราจะทำยังไงล่ะ? ถ้าเข้าไกลอัตราการก้าวส่วนต่างของเรากับนางก็มากเกินไปอยู่ดี
KI Healing
เรารีบใช้พลังไคบางส่วนรักษาอาการบาดเจ็บภายใจของตัวเองไม่ให้เป็นภาระในการเคลื่อนไหวต่อจากนี้
ดีล่ะถ้าอย่างนั้น แบบนี้หน่อยเป็นไง!!
Substance Delayer
เราเปิดม่านพลังไค ออกไปเป็นทางยาวพร้อมกับวิ่งออกไปตามทางเหล่านั้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อ มาหยุดตรงจุดๆหนึ่งใกล้ๆกับวาคิลลี่ เราร่ายมืออกสร้างกำแพงอากาศขึ้น ห้าจุดรอบๆ ก่อนที่เธอจะใช้สกิลนั้นลบอีกรอบทัน เราจึงกางม่านพลังออกเป็นวงกว้าง แม้จะมีอาการปวดหัวหรืออะไรก็ตามแต่เข้ามาแทรกก็ตามจะไม่ยอมให้พลาดแน่!!
Weight Elimination
พื้นอากาศถึงสร้างขึ้นห้าจุดในเวลาเดียวกันเราใช้ความเร็วที่เพิ่มมากขึ้นกระโดดขึ้นไปเหยียบพร้อมกับถีบตัวออกมาใช้ดาบฟัน ร่างของเธอ จากนั้นทิ้งตัวเองไปยังอีกแผ่นหนึ่งทำแบบเดียวกัน ไปเรื่อยๆ เป็นจำนวน 7 ดาบ
'' ย๊ากกก!!! Final Step!! ''
ฝุบร่างของเราขึ้นมาเผชิญหน้ากับวาคิลรี่หลังจากที่ฟันไปแล้วครบเจ็ดดาบก่อนจะง้างเรย์เปียสูงและฟาดลงมาปิดท้ายบนร่างของเธอ
- สถานะ : ปกติ
- Hp : ปานกลาง
- Mp : ปานกลาง
วิ้ง !! ดูเหมือนว่าถ้าฮารุไม่ทำอะไรซักอย่างกับ High Magic ของรากิสเขาเองก็จะไม่สามารถใช้สกิลใดๆได้เลย วาคิวรี่เองได้เปิดฟิลด์นั้นขึ้นอีกครั้งทำให้การโจมตีของฮารุนั้นหายไปจนหมดสิ้นก่อนที่จะถึงตัวของเธอ !!
ฟุ้บ !! วัลคิวรี่สายได้หลบดาบแรปิเออร์ของฮารุออกไปก่อนที่จะฟาดดาบของเธอลงมาที่ตัวของฮารุอีกครั้ง !! แต่ว่ายังดีที่ฮารุได้รักษาตัวเองไว้ก่อนหน้านี้และรวมทั้งพลังไคของเก่าที่เขาได้ใช้ไปก่อนที่จะถูกยกเลิกนั้นยังหลงเหลืออยู่ทำให้อาการบาดเจ็บไม่สาหัษมากนัก
อีกแล้ว!!?
พลังของเราถูกลบออกไปง่ายๆอีกแล้ว ... ทั้งๆที่คิดว่าไม่พลาดแล้วแท้ๆ ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า ถึงจะกางม่านพลังรอบตัวนางก็ไม่ทำให้การเคลื่อนไหวช้าลงเลยสินะ
อึ่ก .. รำกำเรเปียแน่น ความลังเลเริ่มก่อนขึ้นเล็กๆ ในหัวของเรา นางต้องมีจุดอ่อนสิ แต่ว่าอยู่ที่ไหนล่ะ แล้วถ้ารู้แล้วเราจะทำอะไรกับดาบเล่มนั้นได้ ...
คิดซิฮารุ คิดให้ออก
เรายังคงพยายามกางม่านพลังให้ตัวเองเคลื่อนไหวได้เร็วขึ้นหลบการโจมตีของวาคิลลี่อยู่ครู่หนึ่ง
กิ้งๆ เราใช้เรย์เปียปัดการโจมตีของนางออกไปในจังหวะนั้นเอง
Erudition
เรารวบรวมพลัง Ki ไว้ที่สายตาของเราเพื่อตรวจสอบพลังของเธอไม่แน่อาจจะได้จุดอ่อนอะไรซักอย่างมาบ้างก็ได้
- สถานะ : ปกติ
- Hp : ปานกลาง
- Mp : ปานกลาง
วิ้ง !! กระแสพลังของวัลคิวรี่ได้แสดงขึ้นผ่านพลังไคของฮารุ แต่ว่ากระแสพลังของเธอนั้นรุนแรงมากจนทำให้ฮารุถึงกับผงะลงไปชั่วขณะเลยทีเดียว !!
-:- วาไครี่ รากิส : Dark Valkyrie Rangris
- Status : AGG : S , DEF : S , RAP : Ex-X , DEX : A , MENT : EX , LUCK : B
- พลังหลักแขนง : Light & Dark & Creation // High magic : Creation & Light , Divine Magic : Dark
- พลังสายรองแขนง KI : Use of KI : Natural Burn
- สถานะ : ปกติ และ ป้องกันสถานะผิดปกติบางประเภท
- Hp : ปกติ และ ฟื้นฟูเรื่อยๆ
- Mp : ปกติ และ ฟื้นฟูเรื่อยๆ
....
พลังต่างกันเกินไปจริงๆ นั่นแหละ เรานึกในใจ ก่อนจะยืนขึ้นช้าๆ
แต่ว่าสำหรับนักล่าเงินรางวัลแล้ว มีครู่ปรับสุดแกร่งขนาดนี้ จะปล่อยไปง่ายๆได้ยัง
รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นมาบนใบหน้า ให้ตายสิ นิสัยเสียจริงแฮะ
เราดีดนิ้วเบาๆ เพื่อเปิดฟังชั่นข้อมูลหลายสิบหน้าจอขึ้นมาและทำการอ่านมันอย่างรวดเร็วถึงความสามารถต่างๆ ที่ถูกบันถึงเอาไว้เกือบทั้งหมด
วิบ จอหน้าต่างเหล่านั้นค่อยๆ ผุดขึ้นและหายไปตามสายตาที่กรอกไปมาซ้ายขวาอย่างรวดเร็วไม่นานข้อมูลหลายส่วนก็ได้ถูกอ่านหมดลงในเวลาอันสั้น
'' สาระพัดประโยชน์ดีแท้ ...'' เราพูดขึ้นมาลอยๆ
มนต์นั่นเป็นพลังไคจริงๆด้วย ถึงจะน่าเสียดายที่เราไม่มีมนต์สะท้อนกลับไป แต่อย่างน้อยความเร็วจากข้อมูลที่ประมวลออกมาให้ก็อยู่ในการคำนวนแล้ว ถึงจะไม่หมูก็เถอะ แต่จะหลบให้พ้นให้ได้เลยคอยดูสิ
เราเงื้อดาบขึ้นมาข้างขมับปลายดาบจ่อลงพื้น พร้อมกับลู่มือไปยังสันดาบช้าๆ พร้อมกับม่านพลังไคที่ร่ายขึ้นมาไว้อ่อนๆ รอให้วาคิลลี่เริ่มโจมตีอีกครั้ง
วัลคิวรี่ไม่ได้ลังเลแต่อย่างใดพลางเจ้าโจมตีฮารุอย่างต่อเนื่องทันที !! โดยเธอไม่ได้กางฟิลด์แคนเซิ้ลพลังออกในการเปิดฉากการโจมตี แต่ฮารุเองก็ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเธอจะเปิดใช้งานมันอีกตอนไหนกันแน่
ดีล่ะ ในวินาทีที่วัลคิลลี่เข้ามาใกล้เรามากที่สุดเราใช้เรเปียของตัวเองยกขึ้นอย่างรวดเร็วและจังหวะนั้นเอง เราได้ปลดพลังไคที่ล่อลวงนั้นออกแล้วใช้มือของเราแตะที่ร่างของวัลคิลลี่เสี้ยววินาทีนั้นก็ได้ใช้พลังไคออกมาทันที
'' KI Transmission '' เรารีบใช้พลัง KI ดึงความสามารถของวัลคิลลี่ออกมาอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบผละตัวออกห่างทันทีก่อนที่เธอจะเริ่มใช้เมจิกแคนเซลอีก
ดวงตาของเรานิ่งเฉย และจดจ้องการวัลคิลลี่ไม่ละสายตาเลยแม้แต่น้อย กลตื้นๆ แบบนี้คงใช้กับนางไม่ได้แล้ว ไม่รู้หรอกว่าผลของพลังไคที่ดึงออกมาจะได้อะไร แต่ขอใช้ให้มันเป็นประโยชน์หน่อยแล้วกัน!
- สถานะ : ปกติ
- Hp : เล็กน้อย
- Mp : เล็กน้อย
วูบ !! ในจังหวะที่ฮารุได้ใช้ KI Transmission ในระยะใกล้นั้นทำให้เขาโดนวัลคิวรี่โจมตีเข้าอย่างจังๆอีกครั้งนึงทำให้อาการของเขาทรุดหนักลงอย่างรวดเร็ว
ฮารุได้รับ : Use of KI : Natural Burn : เมื่อโจมตีเป้าหมายจะทำให้อัตราการฟื้นฟูทั้งหมดกลายเป็นด้านลบแทน
ดูเหมือนว่าพลังของวัลคิวรี่นั้นจะเป็นการส่งผลทางอ้อมเสียมากกว่าโจมตีตรงๆ . . .
ทางด้านรากิสนั้นเหมือนจะไม่ได้อยู่เฉยดังครั้งก่อนอีกแล้ว ร่างของเธอได้หายไปอย่างฉับพลันและปรากฏขึ้นโจมตีฮารุโดยไม่ให้ได้ตั้งหลักอย่างรวดเร็วทันที !!
!!! ออร่าพวกนี้ !?
ก่อนจะคิดอะไรต้องรีบก่อน
'' Weight Elimination !! ''
เรากลับตัวและใช้พื้นที่สร้างขึ้นมาด้วยพลังไคเร่งให้ตัวเองตั้งหลักเอาไว้ก่อนจะกระโดดดีดตัวออกมาให้ห่างจากวาคิลลี่ให้ได้ และยังคงใช้อีกครั้งเพื่อถีบตัวเองลงสู่พื้น
ฟุบๆ คว้าว!! เราวาดดาบด้วยแรงที่เหลืออยู่ปัดดาบของวาคิลลี่ที่โจมตีเข้ามาอย่างต่อเนื่อง โดยยังไม่เลิกล้มความตั้งใจที่จะสวนการโจมตีของนางให้ได้!
ฟุ้บ !! ดูเหมือนว่าความเร็วของฮารุจะไม่สามารถทิ้งตัวออกห่างจากวัลคิวรี่ได้อีกแล้ว ความเร็วของเธอได้เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลด้วยพลังบางอย่างจนฮารุเองนั้นไม่สามารถสัมผัสถึงตำแหน่งของเธอได้เลย . . .
-:- ถูกย้ายมายัง Ward
ดูเหมือนว่าช่วงเวลาในตอนนี้จะยังคงอยู่ในช่วงของ Dark hour อยู่เช่นกัน ฮารุได้ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาจากเตียงนอนภายในห้องพยาบาลของโรงเรียน ซึ่งดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะอยู่เพียงคนเดียวภายในห้องนี้ ด้านข้างๆเตียงของเขานั้นเหมือนกับจะเป็นยาบางอย่างที่ช่วยฟื้นฟูพลังกายภายในซึ่งน่าจะใช้รักษาอาการบาดเจ็บของเขาในตอนนี้ได้ระดับหนึ่ง
'' ..... ''
เราค่อยๆ ยันตัวเองขึ้นมาจากเตียงช้าๆ พลางมองซ้ายมองขวาไปรอบๆ
อ่าจริงด้วย เราหมดสติไปอย่างนั้นสินะ?
กุกๆ ... - เรายื่นมือไปหยิบยาและแก้วน้ำขึ้นมาดื่มกินเข้าไปช้าๆ อย่างน้อยๆ ยาน่าจะพอช่วยลดภาระในร่างกายของเราได้บ้างไม่มากก็น้อย
มือที่เอื้อมไปกด การ์ดของตัวเอง ก่อนจะฉายดูบันทึกการต่อสู้และใช้มันโอนถ่ายไฟล์วีดีโอเอาไว้ในกำไลข้อมือของเราอย่างที่คู่มือได้บอกเอาไว้แล้วเสร็จก่อนจะ กำมือแน่นด้วยความเสียดายที่ไม่อาจเอาชนะและทำพันธะสัญญากับวัลคิลลี่ตนนั้นได้ ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจแล้วก็ตามที
ตุบ เราทิ้งตัวเองนอนลงกับเตียงอีกครา อาการบาดเจ็บและความเหนื่อยล้าเริ่มสะสมอีกครั้งจนรู้สึกว่าไม่อยากจะลุกไปไหนซักพักใหญ่ๆเลย
~ Day 3 ~
-:- ช่วงเช้า
ด้วยพลังไคที่ฮารุได้ใช้ไปมากเมื่อวานทำให้เขารู้สึกปวดกล้ามเนื้อนิดๆจากการต่อสู้ แต่ด้วยค่าความอดทนของฮารุระดับนึงนั้นทำให้เขาไม่บาดเจ็บหนักเท่าไรนัก
ถึงแม้จะเป็นการต่อสู้ทีหนักหน่วง แต่ทว่าฮารุเองก็ยังมีหน้าที่ของการเป็นนักเรียนอยู่และอีกอย่างตอนนี้เขาอยู่ที่โรงเรียนเช่นกันทำให้เขาไม่ต้องเสียเวลาในการเดินทางมาและมีเวลาในการทำอย่างอื่นเพิ่มมาอีกนิด
ดวงตาค่อยๆลืมตื่นขึ้นพร้อมกับร่างที่ถูกยันด้วยมือทั้งสองข้าง อ่า นี่เราหลับยาวเลยงั้นหรอนี่? ยังไม่ได้รายงานกับทาง HQ เลย ... เราหันมามองดูเวลาผ่านจอของกำไรข้อมือ
ถ้ากลับไปตอนนี้คงไม่ทันแล้ว เอาไว้ค่อยส่งไปอีกทีก็แล้วกัน ....
ก่อนอื่นคงต้องจัดการเรื่องชุดกับเสื้อผ้าเสียก่อน .... เรามองดูเสื้อผ้าที่เละและมีรอยเลือดเปื้อนอยู่พลางถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะถอดเสื้อนอกและเสื้อทับในออก พลางลุกขึ้นมามองหา ผ้าขนหนูและก็อกน้ำ เพื่อรองน้ำเอามาเช็ดตัวให้คราบเหงื่อและกลิ่นคาวเลือดออกไปบ้าง
เรารองน้ำจากก็อกน้ำภายในห้อง ก่อนจะเริ่มเช็ดตัวเองให้เรียบร้อย ปัญหาต่อไปคือเสื้อผ้านี่สิ .... เรานั่งนึกอยู่ในใจ เสื้อนอกคงจะไม่ไหว แต่ถ้าแค่เสื้อทับในล่ะก็ พอไปได้อยู่ แต่ว่าเราไม่ได้ใส่เสื้อเครื่องแบบมาโรงเรียนแบบนี้ คงผิดระเบียบแหงๆ ... แต่ก็ช่างเถอะช่วยไม่ได้ล่ะนะ
เราคิดไปเช็ดตัวไปเรื่อยๆ โดยระมัดระวัง รอยบวมและจุดพกช้ำ ถ้าไปโดนมันคงไม่เข้าท่าแน่ๆ
ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครมาพบฮารุเข้าในช่วงนี้ คาดว่าคงเป็นเพราะช่วงเวลาเป็นแน่ทำให้ยังไม่มีผู้คนในโรงเรียนพุ่งพล่านมากนัก
ดูเหมือนว่าภายในห้องพยาบาลนี้จะมีเสื้อผ้าในแบบดอคเตอร์อยู่บ้าง ฮารุน่าจะใช้ใส่ไปก่อนเพื่อออกไปเอาเสื้อผ้าที่ที่พักตัวเองได้
เอาล่ะเสร็จแล้ว อืม ... สายตาของเรามองหาตัวช่วยรอบๆ ก่อนจะเห็นเสื้อนอกของห้องพยาบาล
ถ้าจะขอยืมใส่ไปก่อนแล้วค่อยนำกลับมาคืนก็คงจะไม่มีปัญหาอะไรหรอกนะ?
เราหยิบเสื้อเชิทสีขาวที่วางพาดอยู่มาใส่ ก่อนจะลุกไปหยิบเสื้อนอกนั้นมาสวมแทน
เอาล่ะ ได้รีบกลับไปที่ห้องก่อนจะสายดีกว่า
เราเปิดประตูของห้องนี้ออก ก่อนจะเดินมาขึ้นรถไฟฟ้ากลับมายังฐานฯ เพื่อกลับไปที่ห้องพักจัดการเรื่องชุดของตัวเองให้เรียบร้อย
เนื่องจากว่ามันเป็นเวลาที่ค่อนข้างเช้าทำให้ฮารุไม่ตกเป็นเป้าสายตานักในการเดินทางนัก ไม่นานนักชายหนุ่มก็ได้เตรียมตัวของเขาเสร็จภายในห้องอย่างไม่ติดขัดอะไร และดูเหมือนว่าจะยังคงเหลือเวลาช่วงเช้าอีกหน่อยด้วยเช่นกัน
เรารีบเดินออกจากทางรถไฟ ตรงกลับมายังฐานฯ ทัีนที ทุกก้าวเดินที่รวดเร็วของเราแทบจะไม่ได้สนใจอะไรใครเท่าไหร่นัก จนกระทั่งมาถึงห้องพักของตัวเอง
'' สเตล่า '' เราพูดรหัสเพื่อเปิดประตูห้องเข้ามายังด้านใน พร้อมกับตรงดิ่งมาหยิบผ้าขนหนูมาพาดที่คอเอาไว้พร้อมกับเปิดคอมฯพิวเตอร์ ขึ้น และใช้การ์ดของตัวเองเสียบไปที่สล็อตเพื่อส่งรายงานที่เขียนเอาไว้ระหว่างทางกลับมาที่นี่ ก่อนจะหันหลักเข้าห้องน้ำไปชำระ ล้างร่างกายให้สะอาดสะอ้านขึ้น
ไม่มีสมาธิเอาซะเลย ในหัวมีแต่ ภาพการเคลื่อนไหวของวัลคิลลี่ที่ไม่อาจจะจับทางได้ ความรู้สึกของเราช้ากว่านางตั้งหลายเท่า ถึงขนาด นางข้ามม่านพลังมาแล้วเรายังโดนโจมตีได้อย่างง่ายดายด้วยซ้ำ
หรือว่า เราจะอ่อนซ้อมไปหน่อยกันนะ? เอี๊ยด มือที่เอื้อมไปบิดก็อกน้ำให้หยุดไหล พร้อมกับหันมามองกระจกที่อยู่ไม่ไกลนัก
นี่เรา ... อ่อนแอขนาดนั้นเลยรึ
แกร๊ก เราเปิดประตูห้องน้ำออกมาพร้อมกับสภาพที่เปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำเล็กๆ บนร่าง เราเอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูอีกผืนเพื่อเช็ดตัวให้แห้งและเดินมายังเครื่อง PC หลังจากจัดการเรื่องส่งรายงานจนแล้วเสร็จ ก่อนที่สายตาจะละมาหยุดที่สมุดโน๊ตเพลง
....
สุดท้ายเรื่องของที่โรงเรียนก็ยังไม่คืบหน้าซักเท่าไหร่เลยแฮะ - เราเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักก่อนจะสอดสมุดโน๊ตไว้ใต้ลิ้นชักก่อนจะปิดลง
เอาไว้หลักจากลับมาค่อยลองตรวจสอบดูก็แล้วกัน ขอโทษนะ ฮัตซึเนะซัง ... - หลังจากจัดการเรื่องเสื้อผ้าเรียบร้อยเราเดินกลับออกมาจากห้องพร้อมกับตรงมาที่ประตูหน้าในชุดยูนิฟอร์มโรงเรียน
อืม .... ป่านนี้ฮัตซึเนะซังจะไปโรงเรียนหรือยังนะ ... แต่ว่า ... อารมณ์เราขุ่นมัวแบบนี้อย่าเพิ่งเจอเธอเลยจะดีกว่า ถ้างั้น .... - เรายืนคิดอะไรไปพลางๆ ขณะที่กำลังโดยสารรถไฟฟ้ามายังโรงเรียน
ไม่นานนักรถไฟก็ได้เทียบชาญชลาลง พร้อมกับหญิงสาวคนนึงที่ฮารุรู้จักได้เดินสวนออกมา
-:- พบ Heisei Kosuki
- ขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อไปยังโรงเรียน
- หยุดลงและทักทายหญิงสาวคนนั้น
- แอบตามหญิงสาวคนนั้นไป
- อื่นๆโปรดระบุ
|
|
[คัดลอกลิงก์]
IP การ์ด
กุซซิการ์ด
โพสต์ 12-4-2012 00:32:51
Ghost card
( ขนาดนี้ไม่เรียกว่าเล็กน้อยแล้วล่ะคุณหนู)
โอ่ะ โอกาศ~! เราชะงักไปแว่บหนึ่งตอนที่เธอยื่นมาให้ มะไม่คิดเลยว่าฮัตซึเนะซังจะยื่นมาให้ก่อนที่เราจะขอชิมแบบนี้ ( น่ารักเกินไปแล้ว )
เราแอบหลบหน้ากับความน่ารักสุดๆนั่นอย่างช่วยไม่ได้ หวา .... ถึงจะไม่ชอบของหวานๆแต่ว่า .... รู้สึกชอบขึ้นมานิดๆแล้วสิ ...