|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nutchsnon เมื่อ 20-12-2011 11:35
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tesstrossa เมื่อ 20-12-2011 11:30

'' !! '' ตาของเราหลี่ลงกระทันหันพลางถีบร่างของตัวเองออกห่างจากไอความมืดนั่น
แค่กๆ! อึ่ก ... นี่มันเวทย์มนต์แบบไหนกัน? เสียงหอบของเราเริ่มแรงขึ้น พลางกุมมือที่เริ่มมีเลือดซึมออกมาช้าๆ ท่าทางพลังหมัดของเราคงจะมีไม่มากพอที่จะอัดให้เกราะมันแตกได้ง่ายๆ แต่ถึง อย่างนั้นก็เถอะ ... สายตาของเราจ้องไปที่ศีรษะบริเวทท้ายทอยที่เราโจมตีเข้าไปเป็นพิเศษและพยายามเน้นให้มันเกิดรอยร้าวเข้าไว้ อีกทั้งแถวดวงตาที่ปิดอยู่ทั้งสองข้างก็เช่นกัน
แต่ว่า . . . เรามองดูมือและขาที่เริ่มสั่นคลอนจากการใช้งานอย่างหนักและเป็นเวลาต่อเนื่องเป็นเวลานาน
ศรแสง ถ้าหากเราพยายามทำลายหมวกของมันให้เป็นรูได้ล่ะ ไม่สิต้องทำให้ได้ คงต้องหวังพึ่งศรแสงของเด็กคนนั้น หรือไม่ก็ ทำยังไงก็ได้ให้เลเซอร์นั่นยิงตัวมันเอง เรามองไปยังรอบๆพื้นที่ ถึงมุมมันจะไม่กว้างมากนักก็เถอะ คงพอไหว
บทสนทนาถึง ??? ( Eureka ) & ??? ( หญิงสาวผมเขียว )
'' ได้ยินหรือเปล่าทั้งสองคน ... แฮ่ก ... '' เราต่อสัญญาณสื่อสารไปหาสองคนที่กำลังถ่วงเวลาปีศาจอีกตนนึงอยู่
'' แฮ่ก ... ดูท่าทางพวกเธอคงจะไม่ยอมออกมากันง่ายๆสินะ แฮก ... ถ้าอย่างนั้นฟังให้ดี ... ชั้นจะบุกเข้าไปสู้กับมันอีกครั้ง ... ถ้าชั้นให้สัญญาณเมื่อไหร่ ... ช่วยขว้างดาบกับศรนั่นมาทางชั้นทีจะได้มั้ย? ''
'' เรื่องศรแห่งแสงไม่ต้องห่วง ถุงมือของชั้นมันหนาพอที่จะจับมันได้ล่ะนะ . . . ไม่ต้องลังเลแล้วยิงใส่เข้ามาทางชั้นได้เลย ''
เราสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะถอนหายใจออกมา พลางกระโดดหลบดาบที่เหวี่ยงมาหาพร้อมกลับก้าวถอยออกมารอบๆตัวมัน
ทนอีกหน่อยเถอะ ร่างกายของชั้น อย่างน้อย ... ก็ทนจนกว่าจะตัดหัวไอ้ตัวนี้ให้ได้!!!
เราลู่ตัวลงช้าๆ พร้อมที่จะพุ่งเข้าใส่ปีศาจอัศวิน
ไม่นานนักชายหนุ่มผมแดงก็ได้ร่วมเข้าสนามต่อสู้พร้อมกับผู้หญิงผมเขียวคนนั้น ทันทีที่เธอมาถึงสนามรบแล้วเธอก็ได้ง้างธนูออกและยิงส่งมายังฮารุทันที !!
? ? ? : ปล่าวประโยชน์ !! ชะตาของThouได้ขาดสะบั้นไปแล้ว !!
ปีศาจตนนั้นได้เอ่ยขึ้นพร้อมกับเหวี่ยงดาบของมันสวนมายังฮารุด้านหน้าของมันทันที !!
[ Use of Ki ]
ขณะที่ดาบกำลังจะเข้ามาถึงตัวเรา เราได้ใช้ฟ่ามือกางพลังจิตออกมาเพื่อให้มันช้าลงและเอี้ยวตัวหลบอย่างฉิวเฉียดพร้อมกับกระโดดวิ่งไปตามดาบเล่มนั้น
ถึงแม้พลังความมืดของมันจะออกมาจากตัว แต่คงไม่มีเวลาลังเลแล้ว! เรารีบวิ่งไปตามทางด้วยความเร็วสูงก่อนจะเริ่มใช้หมัดของตัวเองต่อยไปยังจุดๆเดิม สามครั้งอย่างแรงพลางกลับตัวเตะและดีดตัวขึ้นไปยังเพดานพร้อมกับดีดตัวเองลงมาใช้เท้าถีบอีกคราเพื่อเพิ่มความแรงเข้าไปอีก
'' ... ชะตากรรมของ Thou จะเป็นแบบไหน ชั้นไม่สนใจหรอก ... แต่ตอนนี้ ชะตากรรมของแกก็กำลังจะจบลงด้วยเหมือนกัน โอ้ ฮ่าห์!!!!''
ผั้ว!!! หมัดถูกเหนี่ยวลงไปเต็มแรง จนเรารู้สึกได้เลยว่าเกราะที่หนาขนาดนั้นเริ่มเกิดรอยร้าวและแตกออกมา เราหลี่ตาลงช้าๆ ก่อนจะทิ้งตัวเองลอยลงมากลางอากาศ
'' โทษทีนะ ชั้นไม่ยอมตายตอนนี้หรอก . . . Lock .... on ... '' สายตาของเราจ้องมองไปที่รูโหว่นั้นพลางยิ้ม
'' ซัดมาให้เต็มแรงเลยนะ ทั้งสองคน ... '' พอให้สัญญาณจบ เรารีบกลับตัวพลางหันไปมอง เด็กผู้หญิงคนนั้น รอให้จังหวะที่เธอแผลงศรเข้ามา
ทางเลือกใช้ดาบผสาน Use of ki ของ Eureka เบี่ยงศรพุ่งตรงไปที่ช่องว่างที่แตกออกของบริเวณท้ายทอย
วาบ !! ดูเหมือนว่าเกราะของมันจะไม่ได้แตกหักลงแต่อย่างใดเลย รวมทั้งยังโจมตีฮารุกลับมาด้วยพลังเวทย์เดิมอีกด้วยเช่นกัน แต่คราวนี้ดูเหมือนว่าฮารุจะไม่ได้รับผลการโจมตีนั้นเสียแล้ว
ผู้หญิงผมเขียว : Armor of light
ในขณะเดียวกันนั้น !! ฮารุที่ไม่ได้รับผลของเวทย์มนต์ดูดวิญญาณก็ได้มองเห็นเป้าหมายเบื้องหน้าอย่างชัดเจน ซึ่งดูเหมือนว่าที่ฝ่ามือของมันได้เผยรูปเนื้ออกมาในจังหวะที่มันได้ร่ายเวทย์ !!
(ในเสี้ยววินาทีนั้น)
บ้าจริง!... ทำอะไรมันไม่ได้เลยอย่างนั้นหรอ? ร่างของเราค่อยๆล่วงลงมาทั้งแบบนั้นแต่ขณะที่สายตาเริ่มพล่ามัว เรากลับเห็นบางสิ่งที่ดูผิดแปลกไป ถุงมือเหล็กของมันมีช่องเปิดออกมาด้วยหรอ? . . . ตรงนั้นคงจะเป็นจุดอ่อนสินะ แต่ฮะๆ ตอนนี้จะไปทันอะไรล่ะ
เราขบริมฝีปากของตัวเองด้วยความเจ็บใจเพราะกว่าตัวจะถึงพื้นคงจะไม่ทันที่จะโจมตีมันอีกรอบแล้ว เผลอคงจะโดนเลเซอร์ของมันยิงอัดไปเข้ามาพร้อมกันด้วย
ชั่วขณะนั้นเองเสียงของผู้ชายผมแดงก็ได้ดังลั่นขึ้นพร้อมกับส่งสัญญาณมายังฮารุ
CHAIN LINK : บทพูดของชายหนุ่มผมแดง
" เจ้าหัวส้มรับด้วยล่ะ ฟังให้ดีห้ามชักมันเด็ดขาด !! "
" ฝากด้วยนะเฟ้ย !!! หัวส้ม ! "
ทันใดนั้นเองดาบพร้อมฝักก็ได้โยนตรงมายังฮารุพร้อมกับควาามหวัง !!
วูบ !! ศรแสงดอกนึงได้ยิงเบิกทางผ่านหน้าฮารุไปยังเป้าหมายด้านหน้านั้น แต่ดูเหมือนว่าปีศาจตนนั้นจะปัดออกไปได้พร้อมกับเริ่มร่ายเวทย์บทเดิมมาที่ฮารุทันที !!
เอะ !! แกร๊ก!!! เราเอามือรับดาบของชายคนนั้นไว้พลางกำมันไว้แน่น
!!
เรารีบกลับตัวด้วยน้ำหนักของดาบก่อนจะเอาไว้ก่อนจะเหยียบด้ามดาบของมันเพื่อให้ตัวเองลงสู่พื้นไวขึ้นก่อนจะถีบตัวเองขึ้นไปอย่างแรง พลางเอื้อมมือไปด้านข้าง ขณะที่ศรแสงกำลังตรงมาที่เรา
ต้องจับได้สิ ต้องทำได้สิ !!! เราเอามือขว้าลูกศรด้วยมือเปล่าพลังเวทย์ค่อยๆเข้ามาทำลายมือของเราช้าๆ แต่ช่างมันสิ ในความเร็วที่ดีดตัวไปยังอุ้งมือยักนั่น เราใช้แรงเหวี่ยงของหัวไหล่ทั้งหมดอัดไปที่ก้อนเนื้อที่โผล่ออกมาพร้อมกับศรแสง
'' ทะลุไปเลย!!!!! '' เปรี้ยง!!! มือของเรากระแทกกับมือนั้นอย่างแรง กระแสพลังแสงและความมืดเข้าปะทะกันอย่างแรง เราไม่รอช้ารีบชักมือออกก่อนจะกลับตัวก่อนจะถีบอัดตรงๆศรแสงนั่น
'' ท่าไม้ตาย!!! ลูกเตะทะลายนภา!!!! '' ผั้วะ!!!!!
'' เฮอร์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! '' เปรี๊ยะๆ !! ลูกเตะที่ใช้กำลังทุกส่วนของร่างถ่ายไปยังจุดๆเดียวอัดเข้าไปอย่างจังพร้อมกับฝังศรแห่งแสงนั่นเข้าไปจนมิด บรึ้ม!!!! เกิดแรงระเบิดขึ้นผลักให้ร่างของเรากระเด็นกลิ้งคลุกไปกับพื้นมาหยุดอยู่ข้างๆ ชายผมแดงและเด็กสาวผมสีเขียว
'' อึ่ก อ่ะ .... '' ถุงมือข้างขวาที่ขาดออกและเท้าซ้าย ไม่อาจจะซ่อมแซมตัวเองได้หรอนี่ . . . แย่จริง ...
? ? ? : !!!!
ไม่มีเสียงพูดใดๆหลุดออกมาจากปากของมัน ปีศาจนั่นได้หดมือหลบออกในขณะที่ฮารุได้โจมตีในระยะเผาขน แต่ดูเหมือนว่ามันจะหลบการโจมตีทั้งหมดนั่นไม่ได้ทัน ดูเหมือนว่าการโจมตีเมื่อครู่จะเกือบเข้าเป้าหมายไปเต็มๆเลยทีเดียว !!
? ? ? : โฮก !!
ปีศาจในชุดเกราะได้คำรามลั่นก่อนที่มันจะกระชากปีศาจตัวข้างๆขึ้นมาเป็นฐานอาวุธและทุบลงที่พื้นที่ ที่ทั้ง3ยืนอยู่อย่างรุ่นแรง !!
ตูม !! พื้นที่โดยรอบนั้นได้ถล่มลงรวมทั้งที่มันยืนอยู่ด้วยทำให้ทั้งสามได้ตกลงไปยังด้านล่างของดันเจี้ยนแห่งนี้ แต่ดูเหมือนว่าทั้งสามจะถูกแยกจากกันเสียแล้ว เนื่องจากการตกจากที่สูงเมื่อครู่นี้นั่นเอง
!!! บ้าจริง!!! เราใช้มือของตัวเองชะลอให้เศษหินที่ใหญ่พอที่จะเป็นฐานให้ยืนได้ให้เคลื่อนที่ช้าลงก่อนจะขึ้นไปเหยียบมันพลางใช้เป็นบอร์ดลอยฟ้าสบัดให้ปลายหินขูดรูดลงไปยังด้านล่าง เพื่อชะลอไม่ให้ตัวเรากระแทกพื้นอย่างแรง
ครึ่กๆๆๆ แฮกๆๆ . . . สายตาเรามองดูไปรอบๆ นี่มันทีไ่หน? เรายังคงกวาดสายตามองดูไปรอบ เพื่อมองหาชายผมแดงและเด็กสาวผมเขียวเมื่อครู่นี้
บ้าจริงคลาดกันซะได้!! อึ่ก!! เรากุมแขนของตัวเองไว้แน่นพลางกระตุกอย่างแรงเพื่อให้กระดูกกลับมาต่อเหมือนเดินพลางค่อยๆขยับช้าๆ
พะพอไหวล่ะน่ะ เราจ้องมองมือของตัวเองที่ค่อยๆปรับสภาพให้กลับไปอยู่ในถุงมือเหมือนเดิม
จะยังไงก็เถอะ ต้องทำภาระกิจให้ลุล่วงให้ได้ ! ... เราขบฟันเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆเดินเกาะกำแพงทั้งบาดแผลที่มือขวาทั้งอย่างนั้น
ฮารุ HP : ลดลงปานกลาง
ฮารุ MP : ลดลงเล็กน้อย
ฮารุ สถานะ : ปกติ
ดูเหมือนว่าฮารุจะคลาดสายตาจากทั้งสองคนนั้นจริงๆเสียแล้ว แต่ยังไงก็ตามดูเหมือนว่าเขาจะคลาดสายตาจากปีศาจในชุดเกราะนั่นด้วยเช่นกัน แต่ดูเหมือนว่าบรรยากาศรอบๆตัวเขาได้เริ่มมีสัมผัสแปลกๆออกมา ถ้าฮารุยังไม่สามารถออกจากที่นี่ได้ทันเวลาล่ะก็อาจจะมีอะไรที่อันตรายมากกว่าเดิมเกิดขึ้นก็ได้
ติ้ด !! ดูเหมือนว่าฮารุจะได้รับข้อความใหม่จากกลุ่ม S.E.E.S. พร้อมกับแผนที่ดันเจี้ยนด้วยเช่นกัน ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะอยู่ระหว่างช่วงต่อของชั้นบนและชั้นล่างของสถานที่นี้
Urgent : ถึงสมาชิก S.E.E.S. ตอนนี้เป็นช่วงเวลาใกล้กับ Dark hour เต็มทีแล้ว ผู้ที่ยังอยู่ในดันเจี้ยนให้ระวังตัวเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษ และ อยู่ใน Condition Red ตลอดเวลา ถ้าเกิดว่ามีเหตุคับขันให้กดปุ่มขอความช่วยเหลือฉุกเฉินผ่านบัตรทันทีทุกเมื่อ . . .
ฮารุ : . . . ฮารุ รับทราบ . . .
ปี๊บ ... Dark hour เราเกิดสงสัยกับคำๆนี้เล็กน้อยพลางจิ้มไฟล์แนบก่อนหน้านี้เกี่ยวกับคำอธิบายของช่วงเวลานี้
!! นะนี่สินะ สิ่งที่เด็กคนนั้นกลัวน่ะ ช่วงเวลาแห่งความมืด . . . แย่ล่ะ
ไหนดูสิ เจ้าหน้าที่ S.E.E.S ที่หนีออกไปก่อนหน้านี้?
เรามองหาจากรายชื่อของเจ้าหน้าที่ S.E.E.S พลางรีบต่อสายทันที
ฮารุ : ฮารุ เรียกคนที่อยู่ข้างบน ได้ยินทางนี้ไหม? นี่ฮารุ เจ้าหน้าที่ โชจิ เซโกะ? ถ้าได้ยินแล้วตอบด้วย . . .
อึ่ก!!! บ้าจริง แผลที่ขามัน! ... เรากุมเท้าขวาของตัีวเองพลางใช้ผ้าเช็ดหน้าห้ามเลือดเอาไว้ก่อน
แย่ชะมัด ต้องรีบหาเจ้าพวกนั้นให้เจอ แล้วก็รีบๆ จัดการไอ้พวกนั้นให้สิ้นซากโดยเร็วซะแล้วสิ
เราคิดในใจพลางรีบเร่งเดินหาทางขึ้นไปยังพื้นผิวด้านบน ส่วนมือนั้นยังคงคาไว้ที่การ์ดและปุ่มขอความช่วยเหลือฉุกเฉินอยู่
( พบ Arisato Minato ผ่านทางการติดต่อด้วยบัตร )
อาริซาโตะ มินาโตะ : สวัสดีครับคุณฮารุ ผมอาริซาโตะ มินาโตะ จะมาช่วยเหลือพาคุณออกไปล่ะนะครับ
เมื่อสิ้นเสียงการติดต่อมินาโตะก็ได้ลงมาโผล่ตรงด้านหน้าของฮารุพร้อมกับอุ้มฮารุขึ้นด้วยท่าทีเหมือนกับว่าไม่สนใจประเพณีเอาเสียเลย
อาริซาโตะ มินาโตะ : ภารกิจที่เหลือเดี๋ยวพวกเราจะดำเนินต่อเองตอนนี้ผมจะพาคุณฮารุออกไปยังด้านนอกก่อนนะครับ
. . .
'' ขอบใจในความหวังดีนะ แต่ว่าถ้าไม่อยากโดนชั้นฆ่าใน 5 วิ ก็วางชั้นลงซะ อาริซาโตะซัง ...'' เราตอบเสียงเรียบพลางจ้องมินาโตะเขม็งและสายตาไม่เป็นมิตรเอาเสียเลยจากการกระทำของเขา
อาริซาโตะ มินาโตะ : . . . . .
ชายหนุ่มได้มองหน้าฮารุด้วยหน้าตานิ่งเฉยและอินโนเซ้นเหมือนกับว่าเขาไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ในตอนนี้
อาริซาโตะ มินาโตะ : แว้ก !! ขอโทษครับ !!
ชายหนุ่มได้ค่อยๆวางฮารุลงกับพื้นพร้อมกับเปิดแผนผังของแผนการคืนนี้ให้ดู
อาริซาโตะ มินาโตะ : ถึงจะเหนื่อยหน่อยแต่เดี๋ยวคืนนี้จะมีภารกิจตอนกลางคืนอีกครั้งนะครับผม ผมจะนำทางคุณฮารุออกไปที่พักฟื้นภายนอกเองนะครับ
. . .
'' อืม เข้าใจแล้ว ขอบคุณที่มาช่วย ยังไงก็ฝากด้วยก็แล้วกัน '' หลังจากนั้นไม่นานนักเราได้กลับมายังฐานหลักเพื่อมาทำแผลเบื้องต้นให้เรียบร้อย . . .
'' ยังไงก็ไม่สบอารมณ์อยู่ดี . . .'' โถ่เอ้ย ใจไม่สงบเอาซะเลยแฮะ ทำไมไอ้ปีศาจตัวนั้นถึงร้ายกาจแบบนี้ ... นี่หมัดของเราไม่สะทกสะท้านผิวหนังมันเลยรึ? สายตาที่จ้องมองมือที่ถลอกก่อนจะผันผ้าให้เรียบร้อยนั้นไม่ ภาพที่มือของเราต่อยสะท้ายเข้าไปตรงเกราะอันแข็งแกร่งนั่นยังติดมือมาอยู่เลย ถ้าหากเราไม่ได้ศรแสงของเด็กคนนั้นคงทำอะไรมันไม่ได้เลยล่ะสิ . . . ปึด . . . ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องแบบนี้
'' อาริซาโตะซัง ขอรายละเอียด แผนของคืนนี้ที ทางนี้ใกล้จะทำแผลเสร็จแล้ว อีก 5 นาทีจะตามไปสมทบด้วย ระหว่างนั้นช่วยส่งรายละเอียดมาให้ทางนี้ด้วย'' ระหว่างนั้นเราได้ติดต่อกับมินาโตะเพื่อทำความเข้าใจแผนในคืนนี้
เพราะท่าทางคืนนี้คงจะยาวนานแล้วก็ยากลำบากสำหรับเราเป็นแน่
อาริซาโตะ มินาโตะ : อย่ากังวลไปเลยครับคุณฮารุ ปีศาจเมื่อกี้เป็นระดับสูงอยู่ค่อนข้างมากเช่นกัน ทางกลุ่มเรายังต้องใช้ถึง4คนในการรับมือกับมันเลย
มินาโตะได้อธิบายขึ้นพร้อมกับแสดงแผนที่ให้ฮารุได้เห็นซึ่งดูเหมือนว่าภารกิจจะเป็นการไล่ต้อนพวกมอนสเตอร์ที่ออกมาไกลจากเขตุภายในให้ไม่สามารถออกมาภายนอกได้นั่นเอง
อาริซาโตะ มินาโตะ : นอกจากภารกิจมีคำถามอะไรอีกเหรือไม่ครับ ?
'' . . . มีอยู่เหมือนกัน มีรายงานมาเข้ามาบ้างไหมว่าบริเวณที่ชั้นตกลงไป มีพลเรือนอีกสองคนอยู่ที่นั่นน่ะ? พอดีตอนเข้าปะทะกับปีศาจตนนั้น พวกเราคาดกัน '' เราถามพลางเปลี่ยนเสื้อออกช้าๆ ก่อนจะก้มลงทำแผลที่ขาบ้าง
อาริซาโตะ มินาโตะ : ดูเหมือนว่ามีชายหนุ่มคนนึงที่พวกเรายังไม่ทันช่วยออกมาแต่ตำแหน่งหายไปก่อนนะ แต่หญิงสาวอีกคนพกวเราได้ช่วยออกมาแล้วล่ะ
มินาโตะได้อธิบายพร้อมกับเก็บบัตรประจำตัวลงและเดินออกไปด้านนอก
อาริซาโตะ มินาโตะ : ถ้าพร้อมแล้วให้มาบอกชั้นล่ะ
เต็มแล้วขึ้นใหม่ดีกว่า
|
|