|
|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sayama เมื่อ 19-4-2012 10:32
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nutchsnon เมื่อ 30-3-2012 21:29
ต่อนะคะ
"อะ อื้อ จะพยายามนะจ๊ะ อะ...พะพรุ่งนี้..."เด็กสาวเงียบไปพักนึงครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
"เรื่องคีย์คุงไม่ต้องเป็นห่วงน้า จะพยายามเต็มที่เลยจ้า แล้วก็....
ตอนกลางวันริโกะจังทานกลางวันไปก่อนได้เลยนะจ๊ะ พอดีว่าเค้า....มีธุระนิดหน่อยนะจ๊ะ " ถ้าให้ริโกะรอมีหวังไม่ได้ทานกลางวันแหงเลย
ต้องไปเดินหาห้องพี่ปี 3 อีก แถมไม่รุจะไปทันเขาออกมารึเปล่า....
"อะ ไม่ต้องห่วงนะ พรุ่งนี้เค้าจะเอาข้าวกล่องไปนะจ๊ะ ขอโทษที่ไม่ได้ไปนั่งกินเป็นเพื่อนน้า ไว้คราวหลังเราไปทานบุฟเฟ่กันนะ"
นะนึกถึงบุฟเฟ่แล้วตัวลอยทุกทีเลยเรา ...
"อะริโกะจัง คือ มีเรื่องจะปรึกษานิดหน่อยนะจะ ....ถ้ามีคนไม่ร้จักออกค่าซื้อของให้เนี่ย เราจะตอบแทนเขายังไงดีนะ?"
เด็กสาวลองพูดเชิงถามๆ ดู เผื่อว่าริโกะจะช่วยเธอได้ เพราะเธอไม่ค่อยถนัดเข้าไปคุยก่อนถ้าไม่มีธุระอะไรนะสิ...
อะเอ่.... ??
ช่างเหอะ....
ริโกะ : หืออออออ? - ริโกะลากเสียงอย่างน่าสนใจก่อนจะหัวเราะเบาๆก่อนจะพูดต่อ
ริโกะ : เย็นนี้ซายะจังเจอคนใจดีจนแอบปลื้มเค้าเลยสิน้า? - ไม่มีคำตอบแต่กลับกลายเป็นการแซวกลับมาของริโกะ ดูเหมือนว่าเธอจะอ่านซายามะออกเรื่องที่พบกับรุ่นพี่ฮารุออกแฮะ
"มะไม่ได้ปลื้มอะไรนี่จ๊ะ....ออกจะนับถือมากกว่านะ พี่เขาก็เป็นคนดีนะจะ"...แต่ถึงจะปลื้มก็ไม่ได้แปลกอะไรมั้ง...
"อ๊ะ..." เผลอหลุดปากออกไปจนได้ สงสัยเรื่องแปปนี้จะปิดริโกะไม่ได้จริงๆเลยน้า แต่จริงๆก็ไม่ได้จะปิดบังอะไรหรอกนะ
"นี่ริโกะ... ที่โทวยามะุคุงเขาบอกว่ามีชมรมที่จะเข้าอยู่แล้วนี่ ชมรมอะไรหรอคะ?" ซายะเริ่มเก็บข้อมูลของโทวยามะ
เพื่อที่จะหาทางชวนเข้าชมรม
กึก กึก
ขณะรอคำตอบจากริโกะ เธอก็หยิบสมุดจดของเธอออกมา ดูเหมือนสมุดนั้นจะเป็นสมุดที่บันทึกเรื่องที่เธอทำในแต่ละวัน
ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากนัก แต่สิ่งที่เขียนลงไปต่อจากนี้อาจจะเป็นเรื่องแรกที่ดูแปลก ไปจากบันทึกที่เคยเขียน...
ริโกะ : ฮิฮี่~ เป็นรุ่นพี่ซะด้วยน้า แหมๆ ซายะจังล่ะก็~ - ริโกะยังคงพยายามถามความจริงจากซายามะไม่เลิกราแถมยังทำเสียงไม่อยากจะข้องแวะเรื่องอื่นซักเท่าไหร่นัก
ริโกะ : บู่ววๆ ริโกะ อยากรู้เรื่องของซายะจังก่อนนี่นาถ้าซายะจังไม่บอกริโกะก็ไม่บอกหรอกนะ~*
"อะเอ๋ ...มันก็ไม่มีอะไรนี่ริโกะจังอ่า....แซวแบบนี้มันเขินนะคะ" มันไม่มีอะไรจริงๆนะ...
"ก็แค่รุ่นพี่เขา...ใจดี กะก็เลยอยากจะตอบแทนเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเองค่ะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้นแน่นอนค่ะ " เด็กสาวยืนยัน
ถ้าตอนนี้ละก็นะ.... ไม่มีจริงๆ
ริโกะหัวเราะอย่าร่าเริงก่อนจะถือสายรอไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ
ริโกะ : ถ้าเป็นเรื่องตอบแทนล่ะก็ำไม่ต้องมีพิธีการมากก็ได้นะ ยิ่งเป็นรุ่นพี่ด้วยแล้วเขาคงเกรงใจเราแหงๆ ดูจากที่ซายะจังพูดมาแล้วเขาคงไม่อยากได้ของตอบแทนหรอกนะ ริโกะคิดว่า
ริโกะ : ส่วนชมรมที่คินจิจะเข้าน่ะหรอเป็นชมรมกลับบ้านน่ะ~ - ริโกะพูดลอย ชมรมกลับบ้านก็คือไม่ได้สังกัตชมรมไหน พอถึงเวลาแล้วก็จะกลับบ้านเลยยังไงล่ะซายะจัง
ริโกะ : แต่ถ้าให้เดาจริงๆ คีย์คงสนใจชมรมกีฬาพวก กรีฑาหรือไม่ก็อาจจะเป็นเคนโด้ล่ะนะ
"อะ อื้ม ขอบคุณนะริโกะจัง " คำแนะนำแรกมันช่วยได้เยอะเลยน้า แต่ถึงอย่างนั้นก็อยากจะตอบแทนอะไรเล็กๆน้อยๆ.....
ทำไม่ใช่ของที่ซื้อคงจะไม่ได้คิดมากอะไรหรอก??? เด็กสาวเริ่มครุ่นคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เธอจะทำให้พี่เขาได้....
"ชมรมกีฬา...."จิงๆ เราก็ต้องไปซ้อมนี่นา ฮะๆ เกือบจะลืมไปแล้วนะเนี่ย....
"ขอบคุณมากนะริโกะจัง นี่ก็ดึกมากละ ขอตัวไปนอนก่อนนะจะ พรุ่งนี้เจอกันน้า ฝันดีจ้า~ " เด็กสาว เอ่ยลา ก่อนจะวางสายลง
เธอเดินไปยังโต๊ะทำงาน เปิดโคมไฟ เริ่มลงมือวาดรูปตามความเคยชิน
"อืม....?" แปลกหรือเปล่านะ ทำไมเธอถึงได้คิดถึงแต่เรื่องที่จะทำให้พี่เขามากกว่า เรื่องของโทวยามะคุงซะอีก.....
จะมีทางอื่นที่จะชวนริโกะเข้าชมรมด้วยกันนอกจาก การชวนโทวยามะคุงเข้าชมรมวาดรูปมั้ยน้า
.......อื้อ?... เหมือนเด็กสาวจะนึกอะไรบางอย่างออก เธอปิดสมุดวาดรูปก่อนจะ ล้มตัวลงนอนตรงเตียงที่อยู่ข้างโต๊ะนั้น
อาจจะมีก็ได้มั้ง....
Nomal Event
แต้มคะแนนความสัมพันธ์ริโกะ +1
แต่ด้วยความล้าที่เธอได้รับมาจากวันแรก ทำให้เธอพล้อยหลับไป ....
DAY 2
Action Recovery 15/15
เช้าวันที่สองของการเข้าเรียน ท่าทางอากาศวันนี้จะแจ่มใสสดชื่นเหมาะแก่การตื่นนอนยามเช้าของสาวน้อยจริงๆนะ
[ ตัวเลือก [ 1 ] เข้าเรียนเช้าตรู่ [ 2 ] เข้าเรียนเช้า [ 3 ] เข้าเรียนสาย [ 4 ] โดดเรียน [ 5 ] อื่นๆ ]
[1] เข้าเรียนเช้าตรู่
"อากาศดีจังน้า~" ซายะ ค่อยๆลุกขึ้น จัดแจงเก็บที่นอนของเธอ ก่อนจะลงไปอาบน้ำและเตรียมตัวไปโรงเรียน
20 นาทีต่อมา
"เดินไปโรงเรียนตอนเช้าๆ นี่ก็ดีเหมือนกันน้า"
บรรยากาศยามเช้า ลมพัดเย็นๆ มีเสียงนกร้อง แดดอ่อนๆ คนสัญจรบางตา
เธอเดินไปตามถนนเรื่อยๆ พลางคิดถึงเรื่องที่โรงเรียนในวันแรก ....
ไม่นานนักเธอก็มาถึงที่หน้าโรงเรียน วันนี้เธอไม่ได้หลงทางเหมือนเมื่อวาน จริงๆ แล้วบ้านของเธอก็อยู่ไม่ไกลโรงเรียนเท่าไหรนัก
เดินราวๆ 10-15- นาที ก็ถึง เพียงแต่ตรอกซอยมันเยอะซะจนทำเอาเธอหลงทางจนได้
"พี่เขาจะมารึยัง..." อะอ้าว....มะไม่เกี่ยวสักหน่อย
ไปนั่งวาดรูปอยู่บนห้องดีกว่า เธอนึกขึ้นได้พอดีว่าแต่งเรื่องที่จะวาดค้างไว้เมื่อคืน
ย้ายมายังห้องเรียน
ช่วงเวลานี้ยังคงเช้าอยู่ ยังมีเพียงนักเรียนที่เป็นสมาชิกชมรมกีฬาที่นัดซ้อมในตอนเช้ากันและแน่นอนว่าที่ห้องเองก็มีเพียงแค่เพื่อนร่วมชั้นไม่กี่คนที่อยู่ในห้องเรียนนั้น รวมถึงริโกะด้วย ดูท่าว่าเธอยังมาไม่ถึงโรงเรียนหรืออาจจะอยู่ที่อื่นก็ได้?
กริ๊กๆ - เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ดูเหมือนว่าจะมีข้อความเข้านะ
[ From Riko
~ ฮายยยย โอฮาโยะ ตื่นรึยังซายะจัง ริโกะตื่นแล้วนะจ้า > o <~
เดี๋ยวอีกซักพักจะไปรับที่บ้านนะ แล้วเจอกันจ้า อย่าตื่นสายล่ะ~* ]
.. ... ...
"อะ ข้อความ??" เสียงเตือนของข้อความทำให้เด็กสาวละสายตาจากสมุดของเธอ
"ระริโกะ จะมารับที่บ้านหรอ?? ดะเดี๋ยวสิ" มือเล็กลนลานรีบพิมพ์ข้อความตอบกลับริโกะไป
to riko
ริโกะจัง ตอนนี้เค้าอยู่ที่รร.แล้วนะจะ พอดีวันนี้ตื่นเช้าเลยออกมาเร็วนะ เจอกันที่รร.นะจะ
"เกือบไปแล้วไง..." เด็กสาวพึมพำกับตัวเอง เธอวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ และเริ่มลงมือวาดรูปต่อ
กริ๊กๆ
[ From Riko
เห? O _ O!! ซายะจังตื่นเช้าจังเลย ว่าแต่ไปโรงเรียนตั้งแต่ตอนนี้เลยหรอ?
ฮุๆ แอบไปดักรอรุ่นพี่คนนั้นใช่ม้า? + _, +
แล้วเป็นไง? เจอตัวเค้ารึยัง? > w <~*
"หะหะหะ ห๊าาาาาา~า " ซายะอุทานเสียงหลง เธอปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน ถึงในห้องจะมีคนอยู่น้อยก็เถอะ....
to riko
ไม่ใช่แล้วจ้าาา เค้านั่งวาดรูปอยู่ในห้องต่างหากกก
[ระริโกะ อ่า เรื่องน่าอายแบบนั้น จะกล้าทำได้ยังไงเล่าา ....แง้]
เด็กสาวได้แต่คิดในใจ อะอากาศมันร้อนตั้งแต่เมื่อไหรกัน....เธอเริ่มรู้สึกว่าหน้าร้อนไปถึงใบหู....
มะมีสมาธิหน่อยสิเรา....
กริ๊กๆ
[ From Riko
อย่างนั้นหรอกหรอ~? คิกๆ~*
อ๊ะ ว่าแต่ เรื่องรุ่นพี่คนนั้นยังคุยกันไม่ถึงไหนเลยนี่นะ?
รุ่นพี่คนนั้นอยู่ปีไหนหรอ? แล้วพอจะจำลักษณะเด่นๆของเขาได้รึเปล่า? เผื่อริโกะรู้จักเขานะ
อ๊ะ~ ริโกะขึ้นรถบัสมาแล้วน้า อีกซัก 10 นาทีก็ถึงแล้ว~ > w <~]
To riko
มะไม่ต้องสนใจขนาดนั้นก็ได้จ้า ไม่มีอะไรมากหรอก ไว้คุยต่อที่รร.น้า
เด็กสาวพิมพ์ตอบกลับอย่างรวดเร็ว ...
แล้วไหงเราต้องเขินด้วยเล่า.......ซายะก้มหน้างุดกับกระดาษวาดรูปของเธอ
ริโกะแซวมากไปแล้วน้า งื้ออ ~ ออ
ออกไปเดินเล่นรอริโกะดีกว่า......... ไวเท่าความคิด เธอรีบลุกจากที่นั่งและเดินออกไปตามทางเดินทันที
เธอเดินดูตึก ไปเรื่อยๆ ไม่ได้มีจุดหมายปลายทางอะไร เพราะดูท่าความคิดแปลกๆ มันทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวาย จนไม่มีสตินะสิ ....
ความคิดที่ว่า ....ทำไมต้องใส่ใจเรื่องรุ่นพี่คนนั้นนะสิ
กะก็แค่อยากขอบคุณเท่านั้นเอง พะเพราะริโกะจังแซวมันเลยกลายเป็นแบบนี้ไปได้....มะไม่สิมันเป็นก่อนจะถูกแซวอีกนี่....
ง่าาา ~าาา ความรู้สึกนี้มันอะไรกันนน
ในขณะที่ซายามะกำลังเดินเหม่อลอยไปตามทางเดินนั้น เธอก็ได้มือเรียวบางสองข้างดันไหล่เธอจากด้านหน้าไว้อย่างฉิวเฉียดก่อนที่จะชนคนตรงหน้าของเธอ
??? : เดินเหม่อลอยแบบนี้ ระวังชนคนอื่นนะ
หยิบสาวที่สูงพอๆกับซายามะพูดพร้อมกับใบหน้าที่ดูอ่อนวัยมาก แต่พอลองดูริบบิ้นของเธอ เธออยู่ปีสามนี่นาแถมยังเป็นห้องบีอีกด้วย
??? : อะไรทำให้เดินเหม่อลอยได้ขนาดนี้เอ่ย?
"อะ ขะขอโทษคะ "เสียงของรุ่นพี่ปี 3 คนนั้นทำให้เธอเรียกสติกลับมาได้
"มาเดินเล่นนะคะ พอดีคิด.....อะไรเพลินๆ ไปหน่อยนะคะ" เด็กสาวชะงักเมื่อนึกถึงเรื่องที่เธอคิดมาก.....
"ขอโทษที่รบกวนนะคะ อ่า ? หนูชื่อ ซายามะ โคคุริค่ะ อยู่ปี 1 ห้อง b " เด็กสาวพูดแนะนำตัวเมื่อเห็นว่า รุ่นพี่คนนั้น เป็นรุ่นพี่สาขาเดียวกับเธอ
ทำความรู้จักไว้หน่อยดีกว่า เพื่อมีเรื่องที่สามารถถามพี่เขาได้
รุริ : ปีสามห้องบีจ๊ะ โกโระ รุริ แล้วก็เป็นประธานชมรมมังงะด้วย ยินดีที่ได้รู้จักนะ โคคุริซัง - เธอยิ้มบางๆให้พร้อมกับแนะนำตัว
รุริ : ว่าแต่ โคคุริซังชื่อคุณๆนะ เธอเคยยื่นเรื่องขอเข้าชมรมมังงะรึเปล่า?
"อะอะ ยะยินดีที่ได้รู้จักคะ!!! "
ตะตึกตึกตึกตึก เสียงหัวใจเต้นเป็นกลองรัว บะบังเอิญจังง ทะทำไงดีตื่นเต้นจัง รุ่นพี่เป็นประธานชมรมมังงะหรอ
"ขะขอเรียกว่าพี่รุรินะคะ !! คะคือว่าอยากจะไปดูห้องชมรมอีกจังเลยค่ะ อยากดูผลงานของรุ่นพี่ด้วย บะแบบว่า อยากเข้าชมรมมากๆเลยค่ะ !! "
เด็กสาวพูดรัวจนแทบจะหายใจไม่ทัน อันที่จริงคนฟังอาจจะฟังไม่ทันด้วยซ้ำ....
"อ๊ะ...ขะขอโทษค่ะ แหะๆ" เด็กสาวเก็บอาการไว้แทบไม่อยู่ เธอได้แต่ก้มหน้าหัวเราะ ...
เขินชะมัดเลย นี่เราดีใจมากไปหรือเปล่าเนี่ย ทะทำไงดี อยากจะเข้าชมรมจะแย่
'ถ้าชวนคีคุงเข้าชมรมได้ ริโกะก็จะเข้าด้วย...'
ทำยังไงดี.... ทำยังไงจะให้โทวยามะคุงมาเข้าชมรมด้วยกัน
"พี่รุริค่ะ ตอนเย็นขอแวะไปดูห้องชมรมได้มั้ยค่ะ" เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมาถามรุ่นพี่
รุริ : อะอื้อ ได้สิ ยินดีต้อนรับทุกเมื่อเลยจ๊ะ - หญิงสาวหัวเราะเบาๆ กับท่าทีของซายามะ
รุริ : เป็นเด็กตลกดีจัง อึฮึๆ ตายจริงขอโทษจ๊ะ เผลอหัวเราะซะได้ - รุ่นพี่รุริกล่าวขอโทษที่อาจจะทำเสียมารายาทกับซายามะ
"มะไม่เป็นไรค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ แล้วพบกันค่ะ" เด็กสาวโค้งน้อยๆ ก่อนจะเดินออกมา
หวา นี่ผ่านมากี่นาทีแล้วนะ ริโกะจะมาถึงหรือยังนะ??
"อะอ่าว ...เราเดินผ่านทางนี้มาแล้วนี่นา..." เธอชักรู้สึกว่า อาการหลงทางของเธอชักจะกำเริบอีกแล้ว...
เพราะตอนเดินมาไม่ได้ดูทางเลยนี่นะ เด็กสาวตัดเพ้อในใจ เธอมองไปรอบๆ เผื่อว่าจะมีคนอยู่บ้าง
แต่ก็โชคร้ายหน่อยที่เวลาเช้าแบบนี้บนอาคารเรียนชั้นนี้ยังไม่มีคนมาเลย
"อะ" รู้สึกว่าโชคอาจจะเข้าข้างเธอนิดหน่อยละมั้ง ด้านขวามือของเธอมีห้องที่เหมือนจะเป็นห้องชมรม
"ชมรมดนตรี?? "อาจจะมีคนมาซ้อมตอนเช้าก็ได้นะ เข้าไปถามทางดีกว่า เดี๋ยวจะหลงไปมากกว่านี้แล้วจะกลับไม่ทันริโกะ
ครืด~
"ขอโทษนะคะ ขอรบกวนหน่อยค่ะ "เด็กสาวชะโงกหน้าเข้าไปพร้อมกับเอ่ยตามมารยาท
เธอกวาดตามองเข้าไปในห้อง น่าจะมีคนที่ช่วยเธอได้นะ
??? : อ้า สวัสดีจ๊ะ จะมาสมัครเข้าชมรมสินะ? - หญิงสาวภายในห้องเอ่ยถาม ดูเหมือนว่าจะมีสมาชิกอยู่ในชมรมที่กำลังเล่นกีต้าอยู่นะ
"สวัสดีค่ะ ไม่ได้จะมาสมัครหรอกค่า พอดีว่าจะมาถามทางไปห้องของปี 1 นะคะ พอดีเดินหลงได้สักพักแล้วนะคะ" เด็กสาวตอบไปตามความจริง
"อ่ารบกวนช่วยบอกทางหน่อยนะคะ "
??? : เอะ? อื้อ แต่ว่าเธอก็อยู่ปีหนึ่งอยู่แล้วไม่ใช่หรอ? แล้วแถมริบบิ้นเป็นของห้อง B ด้วยก็น่าจะอยู่ตรงนั้นไม่ใช่หรอจ๊ะ - หญิงสาวเอ่ยพลางชี้ไปด้านหลังของซายามะที่เธอเพิ่งเดินผ่านมา
??? : ถ้ามาที่นี่ น่าจะรู้อยู่แล้วนี่นา? - หญิงสาวทำท่าสงสัยด้วยสีหน้างวยงง ก่อนจะเหมือนคิดอะไรออก
??? : อ๊ะ จริงสิ นี่สินะ ที่เค้าเรียกว่าเด็ก บ๊อง น่ะ?~ น่ารักจัง~- เธอพูดพลางยิ้มและหัวเราะเบาๆในลลำคอ
"อ๊ะ....เอ่อ..." เด็กสาวหน้าแดงไปถึงใบหู ท่าทางวันนี้เธอจะบ๊องจริงๆนั้นแหละ....
"ขะขอบคุณนะคะ ขะขะขอตัวก่อนละค่ะ" เด็กสาวลนลานก่อนจะรีบออกมากจากห้องนั้น
เธอเดินไปที่ห้องของเธอ ก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ.....
เฮ้อ.....ดีนะที่มาทัน
เมื่อซายามะเดินกลับมายังห้องเรียน ในขณะที่เธอเดินกลับมานั่งที่ของตัวเองเธอจึงได้เห็นว่าริโกะเองก็มาถึงแล้ว
ริโกะ : โอฮาโยะ~ ซายะจัง - เธอยิ้มร่าพลางสวมกอดซายามะจากด้านหลังเหมือนเมื่อวาน
ริโกะ : โม่ ซายะจังดันตื่นเช้าซะได้ เลยไม่ได้ไปรับเลยง้า~* - เธอคลอเคลียซายามะอย่างสนิทสนมดูเหมือนว่าเธอเองจะชอบแกล้งหรือว่าชอบคลุกคลีกับคนอื่นกันนะ?
ริโกะ : ว่าแต่ทำไมมาเช้าจังเลยล่ะ? มีธุระอะไรหรือเปล่า? อ่ะ หรือว่า กลัวจะเดินหลงเลยมาแต่เช้ากันนะ?
|
|
IP การ์ด
กุซซิการ์ด
โพสต์ 1-3-2012 03:03:02
Ghost card
" รุ่นพี่เองล่ะคะ ? "
" ขอโทษด้วยจริงๆนะคะ คุณโจโนะอุจิ เราเองยังจำชื่อและหน้าตาเพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดไม่ได้น่ะค่ะ "
