|
|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nutchsnon เมื่อ 13-5-2012 23:42
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Eureka_GL_World เมื่อ 13-5-2012 22:41
ปึกเสียงไอริแกะตะเกียบเสียงดัง พลางคิ้วกดลงเล็กน้อย
ไอริ : รีบๆ กินเข้าไปเถอะย่ะ~
ริสะ : ?
ริสะยิ้มงงๆอยู่แบบนั้นพลางคีบเส้นและจุ่มลงในซอสที่เตรียมเอาไว้ให้
ส่วนทางด้านไอริที่เพิ่งโดนแซวระยะเผาขนเมื่อครู่เองก็ คีบเส้นมาใส่ช้อนแล้วทานช้าๆ พลางมองออกไปด้านนอกร้าน
ไอริ : อืมม . . .
ริสะ : เป็นอะไรหรอไอริ? ดูเหม่อๆนะ?
ไอริ : เปล่าหรอก พอมากินอาหารอร่อยๆแบบนี้กับไอยะแล้วรู้สึกเซ็งๆ แปลกๆ - ไอริ แอบแซวคืนแถมยังไม่มองหน้าไอยะเลยด้วย
ผมยังคงหลับหูหลับตาทานส่วนของผมต่อไป เหมือนเสียงของประธานลอยเข้าหูซ้ายทะลุไปยังหูขวา
" แหมเป็นเกียรติ์จริง ๆ เลยนะครับ "
ผมยังคงตั้งหน้าตั้งตารับประทานต่อไป
" อาหารร้านนี้อร่อยมากเลยนะครับ คราวหน้าไว้ผมจะมากินอีกดีกว่า งวดนี้รู้สึกอาหารมันดูอืด ๆ เพราะอะไรสักอย่างนะครับ "
ผมยิ้มให้กับประธานด้วยประโยดกัดคืนตามแบบฉบับไม่ยอมแพ้ของผม
ก่อนที่กลับไปตั้งหน้าตั้งตาทานเหมือนเดิม
ไอริยิ้ม (แต่ก็มีสัญลักษณ์โกรธบนใบหน้าของหญิงสาว ) ให้พลางตอบเสียงเข้มกลั้วหัวเราะที่ดูฝืนๆ
ไอริ : โฮะๆ คราวหน้าก็มาคนเดียวสิยะ~ หรืออย่าบอกนะว่า เธอเป็นเด็กหลงน่ะ ไอยะคุง?
ริสะ : ???
" แหม ~ ผมคงไม่ความจําสั้นขนาดจําที่ตั้งร้านดี ๆ แบบนี้ได้ลงคอหรอกครับ "
ผมค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมามองหน้าประธาน พลางยิ้มให้เธอ
" แหม ผมหลับตาชิมราเม็งแปปเดียวลิ้วรอยขึ้นหน้าแล้วเหรอครับ ประธาน ฮะฮะ "
ไอริ : ว่าไงนะยะ ตะกี้พี่หูฝาดไปรึเปล่า ไอยะคุง? . . . - เธอถามเสียงเรียบพลางเริ่มยิ้มแบบมีรังสีอาฆาติมากขึ้นไปทุกระยะ
ไอริ : แหม น้ำที่ดื่มไม่มีแอลกอฮอแท้ๆ แต่ไอยะคุงกลับพูดอะไรก็ไม่รู้ออกมาได้ หรือว่าเมาแดดกันนะ?~
" ไม่นะครับ ผมยังสบายดี 1000 เปอร์เซ็นเลยล่ะครับ "
คราวนี้ผมลองลืมตาขึ้นมาดูอีกครั้ง ก็สัมผัสได้ถึงรังสีอาฆาติเหม็นขึ้นมาเลย
" แล้วตอนนี้ประธานก็ปล่อยกลิ่นแปลก ๆ ออกมาด้วยนะครับเนี้ย น่ากลัวจังเลย "
ไอริ : ไม่หรอกน่า ไอยะนั่นแหละต้องไม่สบายแน่ๆ ตอนสงสัยตอนเรียนอยู่คงเผลอโดนอะไรกระแทกที่หัวแน่ๆเลยสินะจ๊ะ~
ไอริมองไอยะด้วยสายตาเรียบๆชวนหงุดหงิดของเธอ แถมยังมีเสียงหัวเราะแปลกๆ ดังมาจากเธอเบาๆด้วย
ส่วนทางด้านริสะเองก็ไม่รู้จะทำยังไงกับเหตุการณ์ตอนนี้ดีเลยทำได้แต่ก้มหน้าก้มตากินส่วนของตัวเองไปเงียบๆ
" ถ้าอย่างงั้นผมขอสิ่งมายืนยันว่าผมยังสบายดี 1000 เปอร์เซ็นหน่อยล่ะกันครับ "
ผมหันไปที่รุ่นพี่ริสะที่กําลังก้มหน้าก้มตาทานโซบะอยู่นั้นเอง
" รุ่นพี่ริสะคร้าบ ~ ลองมองไปที่ประธานสินะครับ แล้วช่วยบอกผมทีว่าตอนนี้ประธานมีกลิ่นอายแปลก ๆ อะไรโชยออกมารึเปล่า "
ริสะ : เอะ? - ริสะถามเสียงหลงเมื่อไอยะหันมาถามเธอ พร้อมกับรอยยิ้มอันน่ากลัวของไอริ
ไอริ : ริสะ~ บอกไปตรงๆเลยสิ ว่าหมอนี่เริ่มเพ้ออะไรก็ไม่รู้แล้วเนอะจ๊ะ~ - น้ำเสียงที่เริ่มเข้มไปทุกประโยคของไอริเล่นเอาริสะแอบสั่นกลัวนิดๆ
ริสะ : จะจ๊ะ อะไอริจัง น่ารักอยู่ทุกวันอยู่แล้ว จะ จะไปมีของแบบที่ไอยะคุงบอกมาได้ไงล่ะเนอะ~ . . . - ริสะ พูดเสียงตะกุกตะกะพลางหน้าซีดเล็กน้อย
ไอริ : ดีมากจ๊ะ~ - ไอระสยายผมออกก่อนะหันมาหาไอยะ
ไอริ : ว่าไงล่ะ ไอยะ~ น้องเมาแดดมาจริงๆด้วยเนอะ~
" ฮะฮะฮะฮะฮะ "
คําตอบที่ผมมอบให้กับประธานคือเสียงหัวเราะของผม ที่ผมกลั้นเอาไว้มาได้สักพักแล้ว
" สนุกจริง ๆ ผมน่ะ... ไม่ได้ทําแบบนี้มานานมากแล้วล่ะ "
ผมค่อย ๆ ยกชามราเม็งที่ผมทานเส้นจนหมดขึ้นมาซดนํ้า แล้วก็วางลงกับโต๊ะ
" ลืมความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ไปหมด... ไม่น่าล่ะเพลงของผมมันถึงได้ไม่ส่งไปถึงใครเลย มัวแต่ปิดกั้นหัวใจเอาไว้ไม่ยอมมอบให้ใจ "
ไอริ & ริสะ : . . . - หญิงสาวทั้งสองคนเงียบไปในทันทีที่ไอยะกำลังสะบายใจ ก่อนจะเริ่มทานอาหารของตัวเองจนเสร็จเรียบร้อยเช่นเดียวกัน
ไอริ : ขอบคุณสำหรับอาหาร
ริสะ : อิ่มจังเลยน้า ร้านที่ไอริพามาแต่ละร้านไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย - รุ่นพี่ริสะพูดอย่างสะบายใจก่อนจะดื่มน้ำจากแก้วใสของเธอ
ไอริ : ไม่เอาน่ะ ชั้นก็อ่านๆจากในเว็บเพจที่แนะนำร้านอาหารแล้วเห็นว่าร้านนี้อยู่ใกล้ๆทางกลับบ้านของพวกเราดีน่ะ
ไอริ : เช็คบิลด้วยค่า - รุ่นพี่เรียกพนักงานมาเช็คออเดอร์เพื่อจ่ายเงิน เธอคุยกับพนักงานต้อนรับอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะได้บิลมา พลางยิ้มบางๆ ให้กับบิลนั้น
ไอริ : อ่ะ ฝากด้วยนะไอยะคุง - รุ่นพี่ยื่นบิลใส่มือให้ไอยะแบบยัดเยียดแล้วรีบควงแขนริสะลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปรอที่หน้าประตูร้านในทันที
[ บิลชำระ รวม 4250 เยน ]
แพงขิง... แต่เอาเถอะ เสียเงินเพียง....เท่านี้...แจกกับทําให้เราได้รู้สึกตัวในเรื่องบางอย่าง
ก็ถือว่าคุ้มค่าแล้วล่ะนะ...
ผมจ่ายเงินตามบิลที่ได้รับมาอย่างเต็มใจ ( ? ) จากนั้นจึงเดินไปหาทั้งคู่ที่หน้าร้าน
" วันนี้ขอบคุณมาก ๆ เพราะทั้งคู่แท้ ๆ "
ไอริ : ฮึ มาขอบคุณพี่ พี่ก็ไม่ขอบคุณที่ไอยะเลี้ยงมื้อนี้ให้หรอกนะ - ดูท่ากิริยาโต้ตอบที่ได้รับมาจากไอยะจะเป็นที่ผิดหวังจากที่เธอได้คาดไว้เลยดูเธออารมบูดนิดๆ
ริสะ : แฮะๆ ขอบคุณนะ ที่จ่ายค่าอาหารให้น่ะ เอาไว้เดี๋ยวพี่จะพาไปทานของว่างบ้างนะไอยะ - ริสะกล่าวขอบคุณก่อนจะดูนาฬิกาในโทรศัพท์ของตัวเอง
ริสะ : เย็นแล้วล่ะ พวกเรากลับกันเถอะไอริจัง
ไอริ : ? เย็นขนาดนี้แล้วหรอ? อื้อไปสิ ไอยะ บ้านเธอเดินไปอีกหน่อยก็จะถึงแล้วสินะ? ถ้างั้นแยกกันตรงนี้นะ?
" ครับ แต่เดี๋ยวผมขอเดินเล่นอีกสักหน่อยล่ะกัน "
วันนี้รู้สึกว่าเป็นคนที่ดีมาก เรื่องหลาย ๆ อย่างได้คลี่คลายลง จะให้รีบกลับไปนอนให้หมดวันก็ใช่ที
ขอเดินเล่นซักพักดีกว่า ผมหันหลังเดินไปทางตรงกันข้ามของบ้านพัก
นั้นก็ถึงทางไปโรงเรียนนั้นเอง
" เดินผ่านโรงเรียนสักนิดแล้วกลับดีกว่า "
เมื่อไอยะเดินกลับมาที่โรงเรียน เขาได้เห็น จิฮายะกำลังเดินออกมาจากโรงเรียนเช่นกัน จะค่ำป่านนี้แล้ว เธอเพิ่งกลับบ้านอย่างนั้นหรอ?
และดูท่าทางเธอจะมองกระดาษเอสี่บนมือของตัวเองไปเดินไปด้วย เป็นคนที่ยุ่งอะไรขนาดนี้นะ?
" เธอน่ะ !! "
ไม่รู้ทําไมทั้ง ๆ ที่รู้ชื่อ.. แต่ไม่กล้าที่เอ๋ยออกไป เป็นแบบนี้ตลอดเลยสิเรา...
ผมรีบเดินเข้าไปหาคิซารากิอย่างรวดเร็ว
" ปกติกลับเวลานี้ประจําเลยงั้นเหรอ... แล้วกระดาษนั้น... ? "
จิฮายะ : ?? ไอยะซัง? - จิฮายะหันมาตามต้นเสียง พลางทำสีหน้าสงสัยเล็กน้อยเมื่อไอยะวิ่งมาหาเธอ
จิฮายะ : ก็ใช่แหละค่ะ ส่วนกระดาษนี่เป็นเนื้อร้อง กับเมโลดี้เพลงน่ะ - เธออธิบายพลางท้าวสะเอว
จิฮายะ : วันนี้คุณเรียกชั้นสองรอบแล้วนะ มีธุระอะไรรึเปล่า?
" เปล่า... "
ใช่สิ ผมเป็นใครกัน... ผมมีสิทธิ์จะบอกเรื่องนี้กับเธอรึเปล่า
แต่...
ผมหันหลังให้เธอพลางพูดขึ้นมา
" อย่าหักโหมมากนักสิ... "
จิฮายะ : . . . การเป็นนักร้องที่ดีน่ะ ต้องให้ความสำคัญกับสุขภาพร่างกายเป็นอันดับแรก เรื่องหักโหมน่ะ ถ้าไม่จำเป็นก็จะไม่ทำหรอกค่ะ . . . - เธอพูดสวนกับไอยะขึ้นมาในทันทีอย่างรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว
จิฮายะ : เฮ้อ สรุปแล้วที่เรียกชั้นแต่ละครั้ง คงไม่มีธุระอะไรจริงๆสินะคะ? ถ้างั้นขอตัวก่อน - จิฮายะพูดจากด้านหลังของไอยะ ก่อนะที่เสียงฝีเท้าของหญิงสาวจะเริ่มใกล้ไอยะแล้วเดินผ่านเขาไป
" นั้นสินะ... "
ถ้าหากเป็นอย่างงี้ล่ะก็...
" ถ้าเป็นนักร้องที่ดีล่ะก็... "
ผมพูดขึ้ันเบา ๆ ก่อนที่สูบลงหายในลึก ๆ แล้วตะโกนออกไป
" ก็หัดยิ้มซะบ้างเซ่ !!!!! "
เมื่อตะโกนเสร็จ ผมรู้สึกโล่งใจมาก ๆ ผมเผลอยิ้มออกมาเล็กน้อย
ก่อนที่เดินทางไปยังบ้านของตัวเอง
จิฮายะ : . . . - จิฮายะไม่ได้ตอบอะไรกลับมาให้ไอยะได้ยิน ก่อนจะเดินทางของเธอไปเช่นเดียวกัน
ย้ายมายังที่พัก
ดูเหมือนว่าวันนี้ไอยะจะเจอเรื่องราวหลายๆอย่างทั้งดีทั้งร้ายเต็มคลุกเค้ากันไปเลยนะ
[ Action 5 ] ( 7/15 )
[ ตัวเลือก [ 1 ] ใช้โทรศัพท์ [ 2 ] ส่ง E-mail [ 3 ] อื่นๆโปรดระบุ ]
[ ฟังชั่น [ 1 ] [ 2 ] NPC ที่สามารถร่วม Event ได้ [ ไอริ , ริสะ , คาฉะ ]
[ 1 ] ใช้โทรศัพท์ไปหาไอริ
ผมกดโทรศัพท์ไปหาประธาน จากนั้นจึงรอให้เธอรับ..
คงต้องคุยเรื่องของจิฮายะหน่อยล่ะนะ คราวนี้ล่ะ...
ผมน่ะไม่ยอมให้มีใครต้องเจ็บปวดเพราะดนตรีเด็ดขาด เพราะฉะนั้น รุ่นพี่ริสะก็เหมือนกัน
ไอระ : หืม ฮาโหล? มีอะไรหรอ โทรมาซะค่ำเชียว? - เสียงรุ่นพี่ไอริลอดสายกลับมา แต่ดูเหมือนจะเบาๆ บางทีโทรศัพท์อาจจะอยู่ไกลจากปากเธอก็ได้
" ผมรู้สึกคิดถึงประธานมากเป็นพิเศษเลยน่ะครับ แล้วตอนนี้ทําอะไรอยู่เหรอ "
ผมพูดล้อเล่นไปตามนิสัยกวนบาทาของตัวผม
" ถ้ากําลังชั่งนํ้าหนักอยู่เด๊่ยวผมโทรมาใหม่ก็ได้ "
ไอริ : เน่ ตะกี้ชั้นเกือบจะซึ้งกับประโยคแรกของนายแล้วนะ แล้วก็ ขอโทษย่ะ ชั้นเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ กำลังเช็ดหัวอยู่ ก็เลยเปิดเฮดโฟนไว้ - รุ่นพี่ตอบด้วยน้ำเสียงโกรธเล็กน้อย
ไอริ : แล้วมีอะไรล่ะ คงไม่ได้แค่จะโทรมากวนกันหรอนะ?
" ครับ ผมตัดสินใจแล้ว... ผมน่ะจะพยายามทําให้ทุก ๆ มีความสุขด้วยดนตรีให้ได้ "
ใช่แล้ว นั้นน่ะ
" มันเป็นความฝันของผมตั้งแต่เด็ก จนถึงตอนนี้ผมล้มเลิกมันไปแล้ว แล้วจะเริ่มต้นใหม่ตอนนี้ "
นั้นก็คงเป็น
" เพราะงั้นผมจึงเห็นใครคนที่กําลังเจ็บปวด รึกําลังมาผิดทาง ผมน่ะ ! ไม่อยากเห็นใครต้องล้มเหลวแบบผมอีก ! "
ไอริ : อย่างนั้นหรอ ได้ยินแบบนั้นก็ค่อยโล่งใจหน่อย เห็นทำหน้ามุ่ยเวลาเจอกับกลุ่มของพวกฮารุตลอดเลยนี่ แสดงว่าพร้อมที่จะคุยกับพวกเขาแล้วสินะ? โดยเฉพาะฮารุน่ะ? - ไอริพูดเบาๆด้วยน้ำเสียงสบายใจก่อนจะถามไอยะต่อ
ไอริ : แต่เอาเข้าจริงๆ คงไม่พ้น คิซารากิ จิฮายะ คนนั้นสินะ? อยากถามอะไรเกี่ยวกับเธอล่ะ?
" รุ่นพี่ริสะก็เช่นกันแหละ ที่จริงน่ะ ... แต่ตอนนี้ เธอคนนั้น ไม่ยอมเปิดใจเลยน่ะสิ "
ผมพูดดังขึ้นเรื่อย ๆ แล้วก็เบาลงเรื่อย ๆ
" พวกฮารุน่ะ ช่างมันเถอะ เรื่องของเธอคนนั้นผมอยากรู้ด้วยตัวผมเองมากกว่า ผมก็แค่มาบอกประธา่นไว้เท่านั้น "
นั้นสินะ ทําไมต้องบอกกันนะ...
" เพราะประธานเป็นคนที่ผมไว้ใจมากที่สุดตอนนี้ยังไงล่ะ "
ไอริ : ฮึๆ อย่างนั้นหรอ แต่ว่าถ้าเธอรู้ความจริงของพวกริสะแล้ว เธอจะยังยืนยันสิ่งที่เธอพูดออกมาได้รึเปล่านะ - รุ่นพี่ไอริพูดออกมาเรียบแล้วเงียบไปครู่หนึ่ง
ไอริ : คิซารากิน่ะ เห็นว่ามีปัญหากับครอบครัวน่ะ ชั้นเคยได้คุยกับเธอตอนที่เธอมาปรึกษาเรื่องชมรมกับชั้นอยู่เหมือนกัน แต่ชั้นก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเธอมากไปกว่า เบอร์โทรศัพท์ ที่อยู่ ทรีไซต์ แล้วก็ เรื่องความลับของลูกผู้หญิงหรอกนะจ๊ะ~ - ไอริพูดยั่วไอยะให้อยากรู้อยากเห็นขึ้นมาบ้าง
" เรื่องของเธอคนนั้นเดี๋ยวผมจัดการเอง ถ้าผมได้ข้อมูลเหล่านั้นมาโดยไม่ผ่านเจ้าตัว ผมว่ามันไม่ดีเอามาก ๆ เลย "
ผมตอบไปอย่างตรงไปตรงมา
" ที่ผมสนใจจริง ๆ น่ะ คือความจริงของพวกรุ่นพี่ริสะมากกว่า... "
ไอริ : .. . ถ้าอย่างงั้น พี่ขอคืนคำนี้ให้ไอยะแล้วกันนะ~ ลองพยายามสืบดูก็แล้วกันนะ ถึงความจริงพวกนั้นน่ะ~ - ไม่ช้ารุ่นพี่ก็ได้วางสายไป เรื่องมันชักจะไม่ชอบมาพากลแล้วแฮะจากคำบอกเล่าของรุ่นพี่ไอริด้วยแล้ว ยิ่งทำให้เรื่องราวมันดูซับซ้อนเข้าไปอีก นี่เธอกุมความลับอะไรไว้อยู่นะ?
" ... "
ผมได้แต่นิ่งเงียบมองดูมือถือของตัวเอง พลางคิดถึงคําพูดของประธาน
" นอนดีกว่า "
แต่ไม่ช้าผมก็คิดว่าการพักผ่อนเป็นสิ่งที่ต้องมาก่อน
DAY 5
ดูเหมือนว่าไอยะจะหลับสนิทดีจนกระทั่งตื่นเช้ามาเพราะเสียงข้อความเข้าปลุกเขาจากนิทราอันแสนนนานและแสนสบาย
พอลองมาเปิดดูเป็นข้อความจากรุ่นพี่ไอรินะ?
[ ตัวเลือก [ 1 ] เปิดดู [ 2 ] ไม่สนใจ [ 3 ] ลบทิ้งเลย . . . ]
[ 1 ] เปิดดู
ผมเปิดดูความที่อยู่ด้านใน
หวังว่าจะมีอะไรคืบหน้าบ้างล่ะนะ...
เมื่อไอยะเปิดขึ้น กระดานรายชื่อการรับสมัครเปิดตัวนักร้องหน้าใหม่ ได้ผุดขึ้นมาในหน้าจอของเขาและเมื่อลองเลื่อนๆ มาดู ดูเหมือนว่า จะมีชื่อของ จิฮายะอยู่ในนั้นด้วย
ด้านในระบุบอกถึงสถานที่ ของสตูดิโอ้ค่าย 765 Proฯ และวันเวลาที่นัดออดิชั่น
PS . หวังว่าข่าวนี้คงมีประโยชน์นะ~ :P
ดูเหมือนว่ารุ่นพี่ไอริจะแอบยื่นมาเข้ามาช่วยเรื่องนี้เข้าอีกแล้วตั้งแต่ ตอนDATA ของจิฮายะก็หนหนึ่งแล้ว แต่พอไอยะเลื่อนลงมาอีก ก็ยังมีข้อความอยู่
PS2 : พรุ่งนี้อย่าลืม เลี้ยง ไอติมล่ะ ~
" หึ "
ประธา่นนิ... เป็นคนใจดีอย่างที่คิดจริง ๆ ด้วย
765 Pro งั้นเหรอ... ไม่ได้ไปเหยียบนานแล้วสินะ...
ผมหยิบมือถือขึ้นมาส่งข้อความไปหาประธาน
" วันนี้ช่วยจัดการเรื่องเรียนให้ผมหน่อยล่ะกันนะครับ ผมมีเรื่องต้องจัดการ
แล้วก็เรื่องไอติม.. เย็นนี้เจอกัน... "
เมื่อผมส่งข้อความเรียบร้อย ผมก็แต่งตัวเต็มยศออกเดินทางไป 765 Pro ทันที
ไอริ : จ้าๆ รีบไปรีบกลับล่ะ เดี๋ยวชั้นจะบอกอาจารย์ให้ว่านายโดดเรียน~ - รุ่นพี่บอกเสียงงัวเงีย ดูเหมือนว่าเธอจะเพิ่งตื่นนอนเหมือนกันหรือเปล่าอันนี้ก็ไม่ทราบ
ไอริ : แต่โดดไปแล้ว ไปเคลียกับริสะเองนะ วันนี้ที่โรงเรียนก็มีงานที่เธอต้องเหนื่อยเยอะเหมือนกัน~ |
|
IP การ์ด
กุซซิการ์ด
โพสต์ 3-5-2012 23:54:34
Ghost card
" ผมต่างหากที่อยากถาม !! รุ่นพี่ลักพาตัวผมมาทำไมกันครับ !? คงไม่ใช่เพราะคิดว่าน่ารักดีเลยหิ้วมาง่ายๆหรอกนะครับ !? " 
challenge accepted!!!
" ขอโทษด้วยจริงๆนะคะ ถ้ายังไงเราจะพยายามมาให้ทันก่อนช่วงพักกลางวันนะคะ "
" จะไปด้วยกันไม๊ล่ะ ? ฮิบิกิ ~ " 
~ หรือว่าตู้นี้จะเสียกันนะ . . . ~
" ทากะยังคงพยายามเก็บซ่อนรูปวาดให้มิดชิดที่สุด