|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Eureka_GL_World เมื่อ 19-5-2012 22:21
โคโทริ : แหม อย่างนั้นหรอจ๊ะ ถ้างั้นก็ไม่ต้องห่วงเรื่องการติดต่อแล้วสินะ เข้าใจแล้วจ๊ะเดี๋ยวชั้นจะติดต่อกับเจ้าของงานให้ก็แล้วกันนะ - โคโทริยิ้มรับก่อนจะเดินออกจากห้องไปจัดการอย่างที่บอก
ส่วนทางด้านรินที่ได้ยินดังนั้นจึงค้านขึ้นมาในทันที
ริน : ปรกตินายต้องไปบอกเธอด้วยตัวเองไม่ใช่หรือไง? ไหงมาบอกชั้นให้ไปบอกจิฮายะแทนล่ะ? . . . - รินพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก อย่างกับว่าเธอเริ่มจะไม่ค่อยเข้าใจความคิดของไอยะซักเท่าไหร่แล้ว
ฮารุกะ : เอ่อ คือว่า แล้วมีอะไรที่ชั้นพอจะช่วยได้บ้างคะ ไอยะ
" อามามิ.. งั้นช่วยเอาเรื่องนี้ไปบอกจิฮายะทีล่ะกัน รู้สึกว่าชิบูยะจะใช้ไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่น่ะนะ "
ผมหันมาหาฮารุกะพร้อมยื่นเอกสารให้กับเธอแทน
" ถ้างั้นวันนี้พวกเธอคุยกันก่อนล่ะกันว่าจะฝึกซ้อมอะไรยังไง แล้วมาหาชั้นที่โรงเรียน "
ผมพูดจบก็เดินออกจากห้องไปทันที
" โคโทริซัง ... ผมน่ะจะทําให้ยูนิตนี้ เป็นท็อปไอดอลให้ได้เลย "
ผมเดินออกจากบริษัททันทีที่พูดจบ ตอนนี้ผมกําลังจะมุ่งหน้าไปโรงเรียนอย่างเร่งด่วน
กลับมายังโรงเรียน ช่องกลางวัน
ดูเหมือนว่าไอยะจะกลับมาช่วงกลางวันพอดี เขายังพอมีเวลาที่จะแวะทานอาหารกลางวันและไปยังห้องชมรมดนตรีอยู่บ้างนะ
ประธานบอกมาว่าวันนี้มีงานสินะ ถ้างั้นไม่แน่รุ่นพี่ริสะอาจจะอยู่ที่ชมรมดนตรีก็เป็นได้
ผมเดินไปยังชมรมดนตรีอย่างรวดเร็วเพราะไม่รู้ว่ามีงานอะไรรออยู่ รีบไว้ก่อนถ้าจะดีกว่า
เมื่อมาถึงห้องชมรมผมก็เข้าไปด้านในทันที
" รุ่นพี่ริสะ ... "
ย้ายมายังห้องชมรมดนตรี
เมื่อไอยะเปิดประตูเข้าไปยังด้านในดูเหมือนว่าจะมีแค่รุ่นพี่ริสะที่อยู๋ในห้องคนเดียวและยัง เล่นไวโอลินอยู่
ไม่นานนักรุ่นพี่ริสกะก็ได้ค่อยๆวางไม้ลงช้าๆแล้วหันมาหาเจอไอยะพอดี
ริสะ : อ้าว? ไอยะคุง หายไปไหนมาน่ะ? - รุ่นพี่ถามเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย นี่ประธานแอบอำเขาหรือเปล่าหว่า?
" แล้วมีงานอะไรรึเปล่าครับ เห็นประธานบอกว่าวันนี้จะมีงาน.. "
ผมรีบซักไซร์อย่างไม่รีรอใด ๆ ทั้งสิ้น
" มีอะไรให้ผมช่วยบ้างครับ "
ริสะ : อืมมม . . . - ริสะทำท่านึกก่อนจะก้มหน้ามาบอกไอยะ
ริสะ : เห็นว่าไอริฝากเรียกให้ไปหาถ้าไอยะคุงกลับมาแล้วน่ะ
ริสะ : ส่วนเรื่องงานล่ะก็ ไม่มีอะไรมากนะ ก็แค่งานเอกสารเล็กๆน้อยๆเอง เป็นอะไรหรอไอยะคุงดูท่าเป็นกังวลมากเลยนะ
กังวลสีครับก็เจ้าตัวเล่นพูดซะน่ากลัวเลย
ไอศครีมเย็นคงต้องกําจัดงบซะแล้ว !!!
" งั้นเหรอครับ ถ้าอย่างงั้นไม่เป็นไรครับ งั้นเดี๋ยวผมไปหาประธานก่อนนะ "
ผมออกจากห้องชมรมมุ่งตรงสู่ห้องประธานนักเรียนทันที
" ประธาน !! หลอกกันได้นะ ตอนนี้เวลาของผมเป็นเงินเป็นทองแล้วนะครับ !!! "
ไอริ : โอ้กลับมาไวดีนี่นา? - รุ่นพี่ไอริหันมาหาไอยะทั้งที่มือยังทานโดนัทกับกาแฟอยู่
ไอริ : ก็เยอะไม่ใช่หรอ? ถึงขนาดชั้นคนต้องไปช่วยด้วยอีกแรงเลยนะ~ ไม่ได้บอกซะหน่อยว่างานเยอะแล้วนายต้องรีบกลับน่ะ จริงมั้ย?
ความรู้สึกเหมือนโดนป้อนหญ้าให้เลยแฮะ
" เฮ่อ... ไม่มีอะไรก็ดีแล้วล่ะ แล้วก็มีอะไรเหรอครับ ถึงได้เรียกผมมาที่นี้ "
ผมเดินไปที่โต๊ะของประธานอย่างช้า ๆ
" หวังว่าคงไม่ได้หลอกกันอีกหรอกนะ "
ไอริ : ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะ ข้อความที่ส่งไปให้เป็นประโยชน์รึเปล่า? - หญิงสาวถามพลางยิ้ม
ไอริ : จิฮายะ น่าจะออดิชั่นผ่านนะ? ใช่มั้ย?
" ก็ผ่านกันหมดนั้นแหละ ตอนนี้ยัยพวกนั้นต้องฟังคําสั่งผมแล้วล่ะ "
ผมเดินหลับมานั่งที่โซฟาตัวเดิม
" นับแต่วันนี้ผมอาจจะมาเรียนน้อยลงก็ได้... ผมจะโดนไล่ออกไหมนะ... แต่ถึงโดนล่ะก็... คงไม่เป็นไรแล้วล่ะ "
ไอริ : ?? ไล่ออก พูดเรื่องอะไรของนายน่ะ? ปรกติก็มาโรงเรียนเป็นประจำอยู่แล้วไม่ใช่หรอ? - ไอริถามด้วยสีหน้างุนงง ก่อนจะทำหน้าเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง
ไอริ : หรือว่านายไปก่อเรื่องอะไรเอาไว้อีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย?
" ผมไปสมัครเป็นโปรดิวเซอร์ของพวกเธอเข้าให้น่ะ เพราะงั้นงานอาจจะรัดตัวจนไม่สามารถมาโรงเรียนได้ก็เป็นได้ "
ผมพูดขึ้นพลางมองขึ้นไปบนเพดานของห้อง
" ผมน่ะ... จะทุ่มสุดตัวให้กับดนตรีแล้วล่ะ... "
ไอรินิ่งไปในทันที พร้อมกับสีหน้าตะลึงอย่างเห็นได้ชัด
ไอริ : เดี๋ยวก่อนนะไอยะคุง ใช้จำได้ว่าแค่จะบอกเธอว่าจิฮายะไปทำอะไรที่ไหน . . . - หญิงสาวพูดน้ำเสียงเรียบก่อนจะก้มหน้าเล็กน้อย
ไอริ : แต่ไหง นาย ถึงไปสมัครเป็นโปรดิวเซอร์ได้ล่ะหา!?
" ก็แค่รู้จักตัวบริษัท แล้วไปสมัครเป็นโปรดิวเซอร์ไงครับ ง่ายนิดเดียว "
ผมอธิบายเหมือนเป็นเรื่องง่าย ๆ เหมือนเป็นการทอดไข่ดาวอะไรทํานองนั้นเลย
" ผมคิดว่าแบบนี้ล่ะ จะเข้าถึงตัวพวกเธอได้มากที่สุด แล้วสามารถให้คําแนะนําพวกเธอได้... "
ไอริ : . . . - ไอรินิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเอง ขึ้นมากดๆ แล้วแง่หูฟัง
ไอริ : อ้อ คุณหนูคาฉะหรอ ? ไอยะคุงตอบตกลงจะเป็นพ่อบ้านให้เธอแล้วน่ะ . . . อื้อ เรื่องจริงสิ มารับตัวเขาที่ห้องกรรมการนักเรียนได้เลยนะ . . . จ้าๆ เขายินดีมากเลยล่ะ ตัดสินใจแบบลูกผู้ชายมากๆด้วย - ปี๊บไม่นานเธอก็ปิดโทรศัพท์ของตัวเองลง พร้อมกับ เสียงประตูที่เปิดออก
คาฉะ : ชั้นคนนี้มารับตัวเจ้าแล้ว เจ้าบ่าว(ไพร่)ของชั้น! - เสียงคุณหนูคาฉะเปิดประตูออกมาดังพอที่จะทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งได้ พร้อมกับสภาพที่เหมือนคนวิ่งมาจากปากซอยมายันท้ายซอยด้วยเหงื่อที่ชุ่มบนเสื้อและใบหน้าบางๆนั้น
" ให้ตายเถอะ ชั้นก็บอกแล้วใช่ไหมว่า ชั้นไม่ชอบที่จะเป็นคนคอยทําตามคําสั่งใครน่ะ "
ผมลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปหาคุณหนูคนนั้นอย่างช้า ๆ
พลางหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อของเธอ
" แล้วก็นะเป็นเด็กผู้หญิงน่ะ หัดทําตัวดี ๆ หน่อยเถอะ... ไม่ใช่เด็กแล้วนะ "
ผมซับเหงื่อของเด็กคนนี้ไปพลาง หันไปหาประธาน
" ประธานคิดจะทําอะไรครับเนี้ย ถึงได้ทําแบบนี้ "
คาฉะ :นะนะนะ หนวกหูน่ะ ชั้นคนนี้แก่กว่านายตั้งปีนึงนะ ไม่ใช่เด็กแล้วด้วย อย่ามาพูดพล่อยๆนะ - ถึงเธอจะตะวาดไอยะแต่ก็ยังยอมและหลับตาข้างที่ไอยะเช็ดเหงื่อให้เธอ
ไอริ : หือ? เปล่านี่ ชั้นช่วยเธอต่างหากล่ะไอยะคุง - หญิงสาวยิ้มระรื่นอย่างไม่ใช่มารร้ายแต่เป็นนางฟ้า
" ช่วยอะไรครับ ? "
ผมยื่นผ้าเช็ดหน้าให้กับฉาคะ แล้วลูกหัวเธอก่อนที่จะลุกขึ้นมาแล้วเดินไปหาประธาน
" ทําแบบนี้ คิดจะช่วยอะไรผมได้งั้นเหรอครับ ? "
ไอริ : จ้า ช่วยได้สิ อย่างน้อยๆก็ไม่ทำให้เธอ ติด ขร. ได้ล่ะนะ - หญิงสาวพูดพลางนั่งไขว่ห้าง ส่วนคาฉะที่เป็นคนถูกเรียกมาดูเหมอืนจะถูกเมินเข้าให้แล้ว
ไอริ : ถ้าหากเธอเรียนระบบพ่อบ้านเธอไม่จำเป็นจะต้องเข้าเรียนก็ได้ เพียงแค่ดูแลคุณหนูของเธอให้มีเกรดเฉลี่ยที่ดี และสามารถตัวไอยะเองสามารถทำข้อสอบผ่านตามเกณฑ์กำหนดก็เรียบร้อย แต่มีอยู่ว่านายจะต้อง เป็นพ่อบ้านของคุณหนูคาฉะ เป็นไงล่ะ ต่างฝ่ายต่าง Happy end นี่เนอะ ว่างั้นมั้ย ฮึๆ - ไอริหัวเราะในลำคอพลางอธิบายด้วยสีหน้าพึงพอใจกับผลงานและข้อเสนอของตัวเอง
" ผมขอปฏิเสธ "
ผมหันหลังเดินกลับไปหาฉาคะพลางก้มตัวลงจัดเครื่องแต่งการของเธอ
" ผมไม่ชอบอยู่ภายใต้คําสั่งใคร แล้วอีกอย่างหากผมต้องทําตามคําั่สั่งของเด็กคนนี้ละก็ มันอาจจะทําให้ผมทํางานได้ไม่คล่องตัว "
ผมยืนถึงแล้วมองไปหาประธาน
" ผมไม่ชอบทําอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ แล้วอีกอย่าง การจะพ่อบ้านให้เธอเพื่อที่ผมจะได้ไปดูแลไอดอลนอกโรงเรียนน่ะ... มันเห็นแก่ตัวเกินไป "
ผมจ้องไปที่นัยต์ตาของประธานก่อนที่หันกลับมามองฉาคะ
" ใช่ไหมล่ะ.. เป็นเธอ เธอจะยอมให้ใครสักคนใช้ตัวเธอเป็นเบื้อเพื่อความเห็นแก่ตัวของเขาเหรอ ? "
คาฉะ : เอ? ความรู้สึกแบบนั้นชั้นไม่เข้าใจหรอกนะ เพราะชั้นไม่เคยตกอยู่เบี้ยล่างให้ใครมั้งนะ?
คาฉะ : ห๊ะ ว่าแต่ นายไม่อยากเป็นพ่อบ้านของชั้นคนนี้ขนาดนั้นเลยหรอ!!? - เธอพูดพลางอมแก้มงอลบูดบึ้งใส่ไอยะ
ไอริ : เรื่องนั้นไม่เห็นยากเลยนี่ ก็ตกลงกันเอาสิ ระหว่างเรื่องงานกับพ่อบ้าน แค่บริหารเวลากับข้อตกลงกันให้ลงตัวก็พอแล้วไม่ใช่หรอ? - ไอริเสนอทางออก พลางสายตานั่งจ้องคอมพิวพ์เตอร์แทน
ไอริ : หรือถ้าเกิดคิดคำนวนไม่ได้เดี๋ยวชั้นจัดตารางงานของนายให้มีเวลามากพอดูแลคุณหนูคาฉะด้วยอย่างนั้นดีกว่าไหม?
คาฉะ : โฮ่ สมแล้วที่เป็นประธานักเรียน พึ่งพาได้จริงๆเลยนะ ! - ดูท่าคาฉะจะโดนไอริล้างสมองด้วยเรื่องที่จะจับไอยะมาเป็นพ่อบ้านไปเสียแล้ว ,,,
" ถ้างั้น... คาฉะ... มีข้อตกลงอยู่เพียงข้อเดียวเท่านั้น... ถ้าเธอยอมรับมันได้ชั้นจะเป็นพ่อบ้านให้เธอเอง "
ผมชูนิ้วชี้ของตัวเองขึ้นมาเบื้องหน้าคาฉะ
" ชั้นจะไม่ทําตามคําสั่งของเธอทั้งหมด นี้คือกฏเพียงข้อเดียวเท่านั้น เธอรับได้ไหม "
คาฉะ : อะไรล่ะนั่น มันใช่คำพูดของข้ารับใช้ที่ไหนกัน ต้องสุภาพๆ กว่านี้สิ ฮึ - คาฉะงอลแก้มป่องเมื่อไอยะบอกว่าจะไม่ทำตามที่เธอขอเกือบทุกอย่าง
ไอริ : ไม่เอาน่าไอยะคุง ถึงงานโปรดิวเซอร์จะสำคัญแต่เธอก็ต้องให้ความสำคัญกับคุณหนูของเธอเหมือนๆกันนะ ว่าแต่ เธอเป็นโปรดิวเซอร์ทั้งที ถือซะว่าเป็นการฝึกซ้อมก่อนลงสนามจริงซะเลยเป็นไงล่ะ?
" แต่ไอดอลต้องทําตามโปรดิวเซอร์นะครับ "
ผมพูดตอบกลับประธาน
" คาฉะ... ชั้นน่ะอาจจะไม่ว่างทําตามที่เธอต้องการตลอดเวลา เธอรับได้ไหมล่ะ "
ไอริ : ไอดอลไม่ใช่คนใช้นะ ถึงสั่งอะไรต้องทำตามน่ะ ต้องบอกว่าให้คำแนะนำและชี้แนะสิจ๊ะ - หญิงสาวยิ้ม พลางพิมพ์บนโน๊ตบุ๊คนั้น
คาฉะ : ฮึ แค่เจ้าทำอาหารให้ชั้นคนนี้ทานครบทุกมื้อ ก็น่าจะพอแล้ว ตกลงมั้ยล่ะ? - คาฉะเสนอและท่าทางเธอจะจริงจังเอามากๆด้วย
" ถ้างั้นเป็นอันตกลง ชั้นจะเป็นพ่อบ้านให้เธอก็ได้ "
ผมตอบคาฉะอย่างขิงขัง
" จริงสิถ้างั้น เธอจะไปกลับชั้นไหมล่ะ... ตอนฉันออกไปทํางานน่ะ "
ไอริ : โฮ่ นายจะพาคุรหนูของนายไปนั่งเฝ้าอย่างนั้นหรอไอยะ? - หญิงสาวเอ่ยแซวไอยะขึ้นมาทันทีที่เธอพิมพ์อะไรบางอย่างบนคอมฯเรียบร้อยแล้ว
ไอริ : ก็ไม่ใช่ว่าชั้นจะห้ามหรือทำไม่ได้หรอกนะ ถึงคุณหนูคาฉะ จะเป็นลูกหลานของตละกูลใหญ่ๆ แต่ว่าเธอเองก็จำเป็นจะต้องเรียนในชั่วโมงเรียนเหมือนกัน - เธอพูดพลางเหลื่อหน้าจอโน๊ตบุ๊คมาให้ไอยะและคาฉะดู คะแนนผลสอบตอนปีหนึ่งของคาฉะ
ไอริ : ก็อย่างที่เห็นน่ะนะ คุณหนูคาฉะน่ะ อ่อนวิชาภาษาอังกฤษ กับ คณิตศาสตาร์ อยู่พอสมควร แต่ถ้านายพาเธอไปแล้วดูแลเรื่องการเรียนของเธอ อย่างที่พ่อบ้านคนอื่นเขาทำได้ล่ะก็ อีกเรื่องนึงนะ
คาฉะ : หวา!!! เดี๋ยวสิ อย่าเอาเกรดของคนอื่นดูง่ายๆ สิ !! แกก็อย่ามองนะ!! - คาฉะโวยวายขึ้นมาทันทีพลางรีบผละไอยะให้ออกห่างจากรัศมีการมองเห็นจอนั้น
" ถ้างั้นให้คาฉะนั่งเรียนไปก็ได้ ถ้าผมเลิกงานแล้วเดี่ยวจะเข้ามาดูแล แบบคงโอเคกว่า "
ผมพูดกับประธานพลางลูบหัวคาฉะไปพลาง ๆ
" ผมไม่จําเป็นต้องให้เธอมาติดตัวผมตลอดเวลาหรอก มันจะเหนื่อยซะเปล่า ๆ "
ไอริยิ้มอย่างผู้ชนะพลางผ่อนลมหายใจเบาๆพร้อมกับส่ายหน้า
ไอริ : ก็ถึงบอกยังไงล่ะว่าเธอไม่เข้าใจระบบหลักสูตรพ่อบ้านเลยซักนิดเดียว เอาเถอะ ระมัดระวังเรื่องสังคัมที่ต้องเปลี่ยนแปลงด้วยล่ะ แล้วก็ ชั้นเปลี่ยนหลักสูตรให้เธอเรียบร้อยแล้ว ส่วนเรื่องเครื่องแบบพ่อบ้าน ให้คุณหนูคาฉะเป็นคนเลือกให้คงจะดีกว่านะ?
คาฉะ : อื้ม ไม่ต้องห่วง ข้ากะแล้วว่ายังไงเดี๋ยวเจ้านี่ก็จะมาเป็นข้ารับใช้ เลยเลือกไว้ให้เรียบร้อยแล้วล่ะ!
" หึ... ให้ตายเหอะ... พวกเธอนิ... "
ผมยิ้มพร้อมกับลูบหัวคาฉะเบา ๆ อีกครั้ง
" ประธาน... เย็นนี้อย่าลืมเดทของพวกเรานะครับ "
ผมยิ้มให้กับประธานพร้อมพูดถึงสัญญาเรื่องไอศรีม
ถึงประธานนะนิสัยแบบนี้ แต่เป็นคนที่ใจดีมากเลย... ต้องขอบคุณอยู่แล้วล่ะ
ดูท่าคาฉะจะเริ่มชอบเวลาไอยะ ลูบผมของเธอเข้าให้แล้ว เพราะเธอเริ่มต่อต้านน้อยลงไปอย่างเห็นได้ชัดจนไม่รู้แล้วว่าใครเป็นรุ่นพี่หรือรุ่นน้องกันแน่
ไอริ : ไม่เป็นไรๆ เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะ นายน่ะ เป็นโปรดิวเซอร์กับพ่อบ้านภายในตัวคงยุ่งสายตัวแทบขาดเลยล่ะสิ อย่างน้อยๆ ก็ต้องให้เวลากับไอดอลแล้วก็คุณของนายก่อนที่จะมาห่วงชั้นนะ เข้าใจมั้ย พ่อหนุ่มไฟแรง - เธอพูดพลางขยิบตาให้ไอยะ
ไอริ : เอาล่ะ คงได้เวลาเรียนแล้วล่ะมั้ง เชิญพวกเธอสองคนดูแลกันดีๆล่ะ - เธอพูดส่งไอยะกับคาฉะเมื่อหันมามองดูเวลาแล้ว
[ Action Coin ต้องการ 5 ]
[ ตัวเลือก [ 1 ] ไอริ [ 2 ] คาฉะ [ 3 ] ริสะ [ 4 ] จิฮายะ [ 5 ] ริน [ 6 ] ฮารุกะ ]
[ 2 ] คาฉะ
" อยู่แล้ว นี้มันก็เป็นหน้าที่ของผมเหมือนกัน... "
ก่อนที่ผมจะเดินออกจากห้อง ผมได้หันมาบอกกับประธานถึงบางสิ่งบางอย่าง
" ถึงงานผมจะยุ่งขนาดไหน แต่ถ้าผมต้องผิดสัญญาล่ะก็ ผมคงโกรธตัวเองเอามาก ๆ แน่ "
เมื่อพูดจบผมก็เดินออกจากห้องพร้อมกับคาฉะทันที
เสร็จสิ้น
|
|