เจ้าหญิงลีน่า V.3
เจ้าชาย~!
|
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Melonpang เมื่อ 18-6-2012 19:35
ชินมองชายคนนั้นด้วยสายตาปนชื่นชม
" โอ้ .. สุดยอดไปเลย สมเป็นนักเรียนของ ม.เฮย์เซย์ จริงๆ "
เค้าพยักหน้าขึ้นลงเบาๆอยู่อย่างนั้น .. และดูเหมือนต่อไปจะเป็นตาของดูโน่คุง .. ชาร์ล็อตเดินไปที่แท่นยิงด้วยทีท่าสงบนิ่ง
ชินหันกลับมาทางฮิรากิ ดูเหมือนเธอจะเสียขวัญเล็กๆ.. คนๆนี้โดนเพื่อนยัดเข้ามาชมรมจริงๆแฮะ
" ไม่ต้องห่วงหรอก อาซาโนะซัง เราพยายามให้เต็มที่ก็พอแล้ว..... เฮือก "
เค้าพยายามจะให้กำลังใจ แต่บังเอิญไปเห็น กลุ่มแรกๆที่แพ้พอดี...
' ชะ.. ชุดบ้าอะไรนี่ น่าอายโคตร ! '
" อืม.. มะ.. ไม่เป็นไรหรอก อื้อ ! "
เค้าบอกกับฮิรากิกลับด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย .. อีแบบนี้จะให้กำลังใจได้ไหมเนี่ย?
ฮิรากิ : ฮือออ ทะทำให้ดีที่สุด ตะแต่ชั้นเพิ่งเคยยิงธนูมาแค่ 4 วันเองนะ . . . - ฮิรากิตัวสั่นเล็กๆ พลางหลบหน้าชินก่อนจะพูดความจริงอันแสนน่าเศร้าออกมา
ฮิรากิ : ถะแถมกลุ่มนั้นก็ดันเป็นกลุ่มของตัวจริงแข่งระดับภาคด้วย . . . สะสิ้นหวังแล้ว
ในขณะที่เธอกำลังพูดอยู่ดูเหมือนว่าดูโน่จะเริ่มยิงธนูแล้ว
[ เลือกเลขนำโชค 50% ]
[ ตัวเลือก [ 1 ] - [ 1 0 ] ]
[ 1 ]
" . . . . . . . . "
' ระดับภาคงั้นเหรอ งี้นี้เอง.. '
ชินคิดพลางหันไปหาชายหนุ่มสามคนนั้น ... เค้าหยุดสั่นแล้ว บางทีอาจจะลืมไปแล้วด้วยว่าแพ้ต้องแต่งชุดน่าอายแต่ว่าเค้าตอนนี้
" ชักจะน่าสนุกแล้วสินะ.. "
อยากลองท้าทายผู้เล่น ตัวจริง เหล่านี้ดู
Bad Number !!
ปั้ก!!! ธนูของดูโน่ พลาดเป้าตรงกลางไปเป็นคะแนนรอง [ 8 ]
ดูโน่ : หวา . . . - ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะผิดหวังไม่น้อยที่ตัวเองยิงไม่ตรงกลาง
ฮารุฮิ : แหม น่าเสียดายน่อ ส่วนทางนั้นก็ . . . - รุ่นพี่พูดพลางทำมือแตะที่คางตัวเอง L ก่อนจะหันมาหาทางกลุ่มตัวแทนอีกคนที่กำลังยิงอยู่
ปึก!! กลางเป้าอีกแล้ว ท่วงท่าของคนๆนี้มั่นคงและมีสเน่เอามากเสียจนสาวๆที่ยืนลุ้นอยู่แอบกรี๊ดเลยก็ว่าได้
นักเรียนหญิง : กรี๊ด อัสรันซังงงงงงง เท่ที่สุดเลยค่าาาาา
อัสรัน : มะแหม อย่ายอกันสิ แต่ก็ขอบคุณนะ - ชายหนุ่มเกาแก้มตัวเองแก้เก้อ พลางยิ้มขอบคุณคว้าใจสาวๆไปอย่างไม่รู้ตัว
ฮิรากิ : งะ ง่าาา สะเสียไปแล้ว 1 อึ่ก .. .
" ไม่เป็นไรหรอกดูโน่ซัง เหนื่อยหน่อยนะ "
ชินพูดพลางยิ้มให้แล้วก็ตบไหล่เด็กหนุ่มผมทอง จากนั้นก็หันหน้าไปหาฮิรากิอีกครั้ง..
" ... เอาไงดีละ "
เค้าหยุดคิดสักพัก...แล้วก็ถอนหายใจออกมายาวราวกับตัดสินใจบางอย่างได้ถ้าเกิดเราแพ้ขึ้นมา..
ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาฮิรากิเพื่อบอกบางอย่างกับเธอ
" ฮิรากิซัง ไม่ต้องกังวลหรอก ผลจะเป็นยังไงก็ช่างพวกเราจะให้กำลังใจอยู่ตรงนี้ พยายามเข้านะ "
ฮิรากิ : งือออ ชั้นจะพยายาม . . . - ฮิรากิตอบเสียงเศร้าๆ ก่อนจะเดินมายังลานยิงธนูพร้อมกับหยิบธนูขึ้นมาช้าๆ
ฮิรากิ :!! - ฮิรากิสะดุ้งเล็กน้อยเหมือนเห็นคู่แข่งอีกคนเดินเข้ามา เขาจ้องมองฮิรากิด้วยสายตาดุใส่ จนเธอตัวเริ่มสั่นเล็กๆ
ฮิรากิ : งืออ - เธอหลบหน้าก่อนจะค่อยๆ ทำตามวิธีการก่อนยิงธนูก่อนจะง้างมันช้าๆ
??? : ไหล่ตกแล้ว!! - เสียงของคนข้างๆเธอทำเอาฮิรากิสะดุ้งอีกรอบ
ฮิรากิ : เอะ เอ๋!? - ฮิรากิงุนงงและตกใจพลางรีบหุบธนูกลับมาทำท่าเลี่ยงๆหวาดๆกับเขา
ฮารุฮิ : โฮ่ๆ เลือดครูฝึกสินะ ชินคุง
ชิน อาสึกะ : นี่เธอน่ะตั้งใจหน่อยสิ! เวลาง้างก็อย่าทำให้ไล่ตัวเองสั่นด้วย แบบนั้นลูกศรมันจะเข้าเป้ามั้ย!?
[ เลือกเลขนำโชค ]
[ ตัวเลือก [ 1 ] - [ 999 ]
[ 31 ]
' หนวกหูจริง.. แต่เวลาสอนคนมันก็แบบนี้นี่นะ '
เราเองก็ทำได้แค่..
" คุณฮิรากิ สู้เค้า !! "
ส่งเสียงเชียร์เธอจากตรงนี้เท่านั้น..
BAD NUMBER
ปัก . . . แน่นอนว่าด้วยความลนของฮิรากิกลายเป็นทำให้ลูกธนูของเธอพุ่งโดน [ 2 ] แต้ม . . .
ชิน : . . . ให้ตายสิ . . . - ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะแผลงศรตรงกลางเป้าพอดีและคำนับให้ฮิรากิตามมารยาทแล้วเดินจากไป . . .
ฮิรากิ : ฮือออ ขอโทษ
ดูโน่ : อ่ะฮะๆๆๆ ไม่เป็นไรหรอกน่า อย่าคิดมากเลยฮะ
" อืม ไม่ต้องคิดมากหรอก พยายามดีที่สุดแล้วละ "
เค้าพูดให้ฮิรากิ จากนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย
แต่ไม่ทันที่ทั้งสามคนจะปลอบกันเสร็จ รังสีออร่าแปลกๆ ได้โหมเข้ามาครอบคลุมบริเวณทั้งสามคนอยู่รอบๆไปโดยสิ้นเชิง
ฮารุฮิ : หึๆๆๆ เอาล่ะสำหรับผู้แพ้ ได้เวลาใส่ชุดพวกนี้แล้ว~ - ฮารุฮิพูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ พลางหยิบชุดคอสเพลย์สัตว์ออกมา
??? : ชมรมยิงธนูยังไม่กลับบ้านกันอีกหรอ? - เสียงผู้หญิงดังลอดออกมาจากประตูด้านหน้า

หญิงสาวรุ่นพี่ ผู้ให้ความรู้สึกถึงออร่าผู้นำอย่างเต็มเปลี่ยมเดินเข้ามายังด้านในของชมรม
ฮารุฮิ : ห๊ะ? ปะ ประธานนักเรียน!? - ฮารุฮิอึ้งและแสดงอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัด
??? : นั่นชุดอะไรหรอ? จำไม่เห็นได้นี่นาว่าชมรมยิงธนูเคยซื้อของแบบนั้นมาไว้ด้วย หรือว่าเธอแอบเอางบไปซื้อของพวกนี้อีกแล้วหรอ ฮารุฮิซัง? - เธอยิ้มเล้กน้อยแต่ในรอยยิ้มนั้นแฝงไปด้วยแรงกดดันมหาศาล ดั่งเช่นพยัคกำลังข่มขู่หนูแฮมเตอร์เลยก็ว่าได้
ฮารุฮิ : อะอะไรเล่า!! นี่น่ะชั้นซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเองต่างหาก
??? : อย่างนั้นก็ดี แต่ว่าตอนนี้มันได้เวลากลับบ้านกันแล้วไม่ใช่หรอ?
ฮารุฮิ : ละแล้วยังไงล่ะ ละลูกทีมเขายังอยากจะซ้อมกันอีกซักหน่อย ชะใช่มั้ย?
" เสียงสั่นแล้วนะครับ ประธาน.. "
ไม่รู้หรอกว่าประธานนักเรียนคนนี้จะกุมจุดอ่อนอะไรไว้ แต่ต่อให้ผลัดวันไป พรุ่งนี้ก็น่าจะโดนอยู่ดี..
ต..ต้องทำสินะ
นั่นสิ มันแค่เกมลงทัณฑ์
ไม่มีอะไรต้องคิดมาก
" . . . . . . . . "
ไม่นานนักชินก็เดินไปหาประธานนักเรียนแบบซึ่งๆหน้า
" อีกสักพัก คงจะสลายตัวกันแล้วละครับ แต่ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงของ [กิจกรรมชมรม] เพราะงั้นขอเวลาอีกสักแปปนะครับ "
จากนั้นเค้าก็ก้มหัวให้กับประธานนักเรียน
ประธานนักเรียนหันมาหาชินพลางยิ้มบางๆให้กับการอธิบายของเขา
??? : เป็นเด็กที่แปลกดีนะ ทั้งๆที่เพื่อนคนอื่นๆ ทำหน้าตาบอกว่าอยากกลับบ้านเต็มแก่แล้วแน่ะ - แน่นอนว่าตอนนี้เธอเองก็รู้ตัวอยู่ว่าว่ากำลังเป็นนางฟ้ามาโปรดพวกสมาชิกคนอื่นๆอยู่
??? : ม๊ะ ถ้าเธอบอกแบบนั้นก็คงต้องปล่อยไปก่อนล่ะนะ แล้วก็ พวกเธอที่ใส่ชุดคอสเพลย์พวกนั้นน่ะไปเปลี่ยนกลับมาได้แล้วนะ เกิดอาจารย์มาเห็นเข้าจะยุ่งกัน
ฮารุฮิ : ชิ . . .
??? : ว่าแต่แปลกจังเลยนะ เป็นประธานทั้งทีแต่ไม่เห็นจะใส่อะไรเทือกๆนี้บ้างเลย อ๊ะ หรือว่าแค่อยากเล่นสนุกเฉยๆน่ะ?
ฮารุฮิ : ห๊ะ อะไรล่ะ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องทำแบบนั้นเลยนี่นา?
ดูโน่ : เอ้อ จริงด้วยนะฮะ จะว่าไป มีแค่ประธานคนเดียวที่ยังไม่ได้ยิงธนูเลยนี่นา? . . . - เสียงของดูโน่ทำเอาบริเวณรอบๆเงียบไปแล้วทุกสายตาได้จับจ้องที่ฮารุฮิแทน
. . . . . . .
รู้สึกเหมือนมีความคิดชั่วร้ายแว่บเข้ามา
สิ่งที่ทำลายเป้าหมายเมื่อกี้ไปหมดสิ้น
" นั่นสินะครับ จะว่าไป ทำไมประธานถึงไม่ต้องมายิงธนูด้วยละครับ? "
ฮารุฮิ : เอ่อ คือ . . . - ฮารุฮิอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่เล็กน้อย ก่อนจะหันหลังหนีให้เหล่าสมาชิก
ฮารุฮิ : อ่ะฮ้าๆๆ นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ต้องไปซื้อของนี่นา~!! ถ้างั้นเลิกกันแค่นี้ล่ะ!!! - แว่บ ไม่ถึงห้าวินาที รุ่นพี่ฮารุฮิได้วิ่งหายไปจากหน้าจอของเหล่าสมาชิกอย่างรวดเร็ว
คิระ : โม่ ประธานล่ะก็ ฮะๆๆ
อัสรัน : อย่าไปแกล้งฮารุฮิซังมากนักสิครับ แบบนั้นน่าสงสารออก
??? : แหม นิดหน่อยเองน่ะจ๊ะ
ชิน : ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันเถอะ เย็นมากแล้ว
' อยากกับที่เราเครียดไปเองคนเดียวเมื่อกี้เป็นเรื่องไร้สาระไปเลยแฮะ.. '
ชินคิดพลางหันหน้าไปหาเพื่อนใหม่ทั้งสอง ...
' อะนะ.. '
เค้าถอนหายใจออกมารอบนึงก่อนที่จะไม่สนใจ แล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋า..จากนั้นก็เตรียมจะเดินออกจากห้องไป
เมื่อชินเดินออกมาจากห้องชมรมดูเหมือนว่า รุ่นพี่เซนะจะยืนรอและในมือยังคงถือถุงจากร้านสะดวกซื้อเอาไว้ด้วย
เซนะ : อ้าว? เสร็จแล้วหรอ? - รุ่นพี่เอ่ยทักชินพลางเดินมาหา
เซนะ : เหนื่อยหน่อยนะ เอ้านี่ เครื่องดื่มเกลือแร่ พี่ไปซื้อ . . . - เซนะพูดอยู่จู่ๆเธอก็สังเกตุเห็นอะไรบางอย่าง และทำให้หน้าตาของเธอเริ่มแปลกไปเล็กน้อยและเริ่มมีเสียงหอบ(หื่น)เบาๆ ให้ชินได้ยิน
เซนะ : ชะชินคุง ขะขนาดตัวเปียกเหงื่อแบบนี้ยะยังน่ารักมว๊ากเลยนะ กะ กลับบ้านไปเราอาบน้ำด้วยกันนะจ๊ะ~
" อ..อี๋ "
ชินทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออก .. ก่อนที่จะถอนหายใจทีนึงแล้วเอือมมือไปหยิบน้ำที่รุ่นพี่ยื่นให้
" อ่า.. ขอบคุณครับ "
เค้าพูดสั้นๆจากนั้นก็เดินนำไปทั้งอย่างนั้นโดยทำเป็นไม่สนใจคำพูดของรุ่นพี่ ..
" ว่าแต่ว่า รุ่นพี่ยังไม่กลับบ้านหรือครับ ? ผมนึกว่ากลับไปกับคิริโนะ..ซังแล้วซะอีก "
เซนะ : เหะๆๆๆ ก็รอที่จะกลับพร้อมกับชินคุงผู้น่ารักอยู่นี่ไงล่า~ มาให้กอดหน่อยสิ~ - ไม่วายที่เซนะจะยังคงดำเนินกิริยานั้นต่อไป ถึงแม้ชินจะทำเป็นไม่สนใจก็ตาม แต่คงอันตรายแน่ถ้าเธอยังเข้ามาใกล้เขาเรื่อยๆแบบนี้
" ผมเป็นผู้ชายนะครับ.. "
...ปฏิเสธคนๆนี้อันตรายจริงๆ
" . . . . . . . . . "
แต่ว่า..
" ย..ยังไง ผมก็ดีใจนิดๆ .. ละมั้ง ที่รุ่นพี่รอผมอยู่เนี่ย "
ใช่.. เราดีใจจริงๆ
เราเดินกันมาจนถึงทางออก รู้สึกอาทิตย์จะตกซะแล้ว ดวงจันทร์เริ่มเข้ามาแทน
เซนะ : อ๋าา เดี๋ยวซี่ชินคุง~ - เซนะไล่ตามชินไปยันหน้าประตูโรงเรียน พลางคล้องแขนของรุ่นน้องเอาไว้
เซนะ : รถอยู่ทางนี้จ๊ะ~ - เธอพูดพลางหัวเราะเบาๆ ในลำคอและสายตาที่จ้องดูมีเล่นัยนั้น พาชินเข้ามายังตัวรถที่เขาได้นั่งมาเมื่อเช้า
ก่อนที่รถจะออกจากโรงเรียนไป
เซนะ : นี่ชินคุง~ มื้อเย็นอยากทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า~
" หือ..? อ้อ อะไรก็ได้ครับ "
ชินบอกกับรุ่นพี่ก่อนที่จะหันไปทางนอกหน้าต่างรถ
" ผมเป็นแค่ผู้อยู่อาศัยนี่ "
เซนะ : งั้นกินพี่สาวคนนี้มั้ย~
" โฮ้ย !! "
ชินสะบัดข้อมือดังเพี๊ยะ ก่อนที่จะหันกลับไปหน้ากระจกรถอีกครั้ง
ไม่ช้าทั้งคู่ก็ได้กลับมายังบ้านพัก
เซนะเดินออกมาจากรถตัวปลิวพลางเดินเข้าไปด้านในก่อน
ส่วนชินที่เดินตามหลังมานั้นดูเหมือนว่าตอนนี้จะมีแต่พวกเมดที่ยืนรอต้อนรับเขาอยู่
เมด : เหนื่อยหน่อยนะคะ ชินซามะ จะกลับห้องเลยมั้ยคะ?
[ ตัวเลือก [ 1 ] ไปห้องตัวเอง [ 2 ] ไปห้องครัว [ 3 ] ไปห้องอาบน้ำ [ 4 ] อื่นๆ ]
[ 2 ]
" เอ่อ.. คือผมยังไม่ได้ทานอะไรมาเลยน่ะ "
อยู่ๆก็ถูกเรียกเหมือนตัวเองเป็นคุณหนู เลยทำให้เค้าผงะไปเล็กน้อย
" เอ่อ ถ้ายังไงขอผมไปทานข้าวก่อนละกันครับ "
ก่อนที่จะรักษามาดแล้วตอบคุณเมดเหล่านั้นกลับไป
เมด : เข้าใจแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้นดิชั้นจะพาชินซามะไปที่ห้องครัวนะคะ - เธอโค้งให้เบาๆก่อนจะพาชินเดินผ่านห้องโถงใหญ่มายังห้องครัว
ซานะ : อ๊ะ โอนี่ซัง โอคาเอริ~ - เมื่อซานะเห็นจินกล่าวทักชินขึ้นมาทันทีในชุดผ้ากันเปื้อนสีเขียวอ่อนตัดกับสีผมของเธอพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆเหมือนอย่างเคย
" ก....กลับมาแล้ว "
" อ..อ่า ใช่ "
ชินทำท่าเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ จากนั้นก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบปินโตเปล่าๆขึ้นมา
" เมื่อกลางวันขอบใจมากนะ ซานะจัง อร่อยมากเลยละ "
จากนั้นก็ยื่นข้าวกล่องนั้นให้ซานะ
ซานะ : อื้อ ถ้ายินดีล่ะก็จะทำให้อีกนะคะ โอนี่ซัง~ - ซานะยิ้มพลางเปิดดูกล่องข้าวที่ไม่เหลือแม้แต่เม็ดข้าวเลยซักเมล็ด
ซานะ : โอ้? ท่าทางจะหิวมากจริงๆสินะคะ ~ หมดเกลี้ยงเชียว - เด็กสาวหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินมายังห้องครัวก่อนจะหยิบสปาเก็ตตี้ มายองเนสและแฮมมาให้ชิน
ซานะ : มื้อเย็นค่ะ ดูเหมือนจะเป็นมื้อหนักก็จริงแต่ว่ากินแค่พออยู่ท้องนะคะ
" หืม? พูดแบบนี้ แสดงว่าจะมีมื้อใหญ่หรือไง? ซานะจัง "
ชินรับจานมาพลางเดินไปนั่งที่เดิมของโต๊ะอาหาร หากแต่ตอนนี้มีแค่เค้ากับซานะเท่านั้น
' จะว่าไป ทำไมมันเงียบๆจังเลยนะ? '
เค้าคิดพลางตักอาหารเข้าปาก
ซานะ : พอดีพี่เซนะเค้าอยากทาน พาสต้าน่ะค่ะ หนูก็เลยทำแบบง่ายๆไว้น่ะ - ซานะอธิบายพลางตักของตัวเองยกมานั่งตรงฝั่งตรงข้ามกับชิน
ซานะ : พี่คิริโนะเองก็เพิ่งทานเสร็จได้ไม่นานนี้เองค่ะ คาดกันนิดเดียวเอง
" หืม ... "
ชินฟังสิ่งที่เด็กสาวพูดพลางตักอาหารเข้าปาก
ไม่นานนักเค้าก็ทานเสร็จ..
" ขอบคุณสำหรับอาหาร.. "
ชินยิ้มออกมาเล็กน้อยที่มุมปาก แล้วก็พนมมือ
" เอาละ.. ไปอาบน้ำแล้วนอนดีไหม "
ซานะหัวเราะออกมาเบาๆ ก่นอจะยิ้มหวานให้ชิน
ซานะ : ทำไมถามเหมือนจะชวนหนูไปอาบด้วยแบบนั้นล่ะคะ โอนี่ซัง? - เด็กสาวพูดพลางยิ้มอยู่ตรงซิ้งล้างจานตรงนั้น
" พรู่ดดดด !! "
กำลังดื่มน้ำอยู่ ยังไม่ทันลงคอก็พุ่งออกจากปากไปจนหมด
" ไม่ช่ายยยย ค..ค.. แค่พึมพำกับตัวเองเฉยๆ !! "
' อะ..? ทำไมเราต้องลนลานด้วยละ? '
" โอ๊ะ .. ข..ขอโทษ จะรีบเช็ดเดียวนี้แหละ "
ชินรีบเดินไปหาผ้าเช็ดโต๊ะ |
|