บล็อก
watashi wa ZOMBIE .....desu ne? -:- [13] ซอมบี้ต้องการออกล่าด้วยตัวเอง
|
" นี่มัน...แกนกลางของสัตว์ประหลาด? แถมยังมีไอพลังเวทย์แผ่ออกมาขนาดนี้? "
ตรงหน้า ชายที่มีรูปร่างอ้วนท้วมดูใจดีพูดขึ้นพลางใช้แว่นขยาย(มั้ง?)ส่องไปยังแกนกลาง
สีรุ้งที่กำลังส่องแสงระยิบระยับราวกับอัญมณีในมือของเขา
" เป็นแกนกลางที่คุณภาพสูงมาก แถมยังมีพลังเวทย์กักเก็บไว้เยอะขนาดนี้ นี้มันแกนกลาง
ของสัตว์ประหลาดระดับ A ขึ้นไปเลยนะครับ! ผมไม่ได้เห็นมานานมากแล้วนะเนี่ย! "
" ............. "
ชั้นยิ้มให้กับคำถามนั้นในสภาพที่รู้สึกราวกับมีเหงือกาฬไหลเต็มแผ่นหลัง(คิดไปเอง)
เพราะเห็นท่าทางลำบากใจของชั้นรึเปล่าไม่ทราบได้ คุณลุงที่มีรูปร่างเหมือนตุ๊กตาดารุมะ
ก็เผยยิ้มจางๆก่อนจะพยักหน้าอืมๆเป็นเชิงว่าจะไม่ถามอะไรอีก
แหม...ช่วยได้มากเลยละค่ะ
ขณะที่ชั้นกำลังจะถอนหายใจอย่างโล่งอก คุณลุงก็พูดประโยคต่อไปว่า
" ของสภาพดีแบบนี้ไม่ได้รับมานานมากแล้ว อืม.... ราคาคงราวๆ 100000 รีกิล ละนะครับ "
" พรู่ด!! "
ชั้นรีบยกมือขึ้นมาปิดปากเพราะกลัวจะเสียมารยาท
แต่เดี๋ยว! ว่าไงนะ!!
" ท-..ทำไม..มันแพงจังเลยคะ "
พอได้ยินคำถามของชั้น คุณลุงก็หัวเราะออกมาก่อนจะตอบกลับมาว่า
" แกนกลางอันนี้มีพลังเวทย์หนาแน่นมากครับ อีกทั้งไม่มีร่องรอยความเสียหายตรงไหนเลย
แม้กระทั่งตำหนิเล็กๆที่ควรมีภายในก็ไม่มีสักนิด ถึงจะเล็กไปหน่อยสำหรับแกนกลางของสัตว์
ประหลาดระดับ A ก็เถอะ แต่ปกติมันก็เป็นตัวตนที่ต้องใช้นักผจญภัยหรือนักล่าระดับ C ขึ้นไป
จำนวน 10-20 คนขึ้นไปในการล่าเลยเชียวนะ การที่มันอยู่ในสภาพดีขนาดนี้ คนที่ฆ่ามันจะต้อง
แข็งแกร่งไม่ต่ำกว่านักผจญภัยแร๊งค์ A แน่ๆ "
อุหวา--.....
ชั้นเหลือบมองไปยังถุงขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลัง
ถ้าบอกไปตอนนี้ว่ายังมีแกนกลางแบบนั่นอยู่อีก 23 อันละก็ คุณลุงคนนี้จะทำหน้ายังไงกันนะ
" ราคาประมาณนี้โอเคไหมครับคุณหนู หากคนของทางคุณหนูสามารถหาแกนกลางที่ใหญ่
กว่านี้แล้วมีสภาพสมบรูณ์แบบนี้ได้อีกละก็ มันจะมีราคาเป็นสามเท่าเลยนะครับ "
สามแสนเยยเหยอก๊า---
ชั้นเริ่มรู้สึกว่าเหงื่อมันไหลลงมาจริงๆพร้อมกับความกดดันที่เพิ่มขึ้น ก่อนที่จะหยิบถุงที่อยู่
ด้านหลังของชั้นแล้วค่อยๆยื่นออกไปช้าๆ..
หลังจากที่อยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกสักพัก ชั้นก็ได้รับถุงเงินที่มีเหรียญอยู่ข้างเป็น
จำนวนมากซึ่งมีมูลค่าราวๆ 2,417,700 รีกิล
น้ำหนักมันเบากว่าที่คิด ดูเหมือนข้างในจะเป็นเหรียญสีขาวใสๆปนกับสีแดงสีทองและสีเงิน
" หอการค้าแห่งเมืองเบลรุทยินดีต้อนรับทุกเมื่อครับ!! "
ชั้นเดินออกมาจากตึก[หอการค้า]ด้วยสภาพเหม่อลอยโดยไม่ได้สังเกตถึงจำนวนพนักงานที่
ออกมาเรียงแถวต้อนรับกับพรมแดงที่พื้น....
-----------------------------------------------------------------------------------
" ท่านแม่สุดยอดเลย....ตอนเดินออกมาอย่างกับพระเจ้าแหน่ะ "
" พวกเขาจะต้องเข้าใจผิดว่าท่านแม่เป็นลูกสาวของดยุกหรือไม่ก็บุตรีของมาร์ควิสแน่ๆเลยค่ะ! "
ชั้นเดินมาสมทบกับซอนนี่และยูกิฮะที่รออยู่ด้านนอกไม่ได้ตามเข้ามาด้วย
ยูกินะพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นขณะที่ซอนนี่นั่นยังคงทำหน้าตายเหมือนเดิมแต่หางกลับส่ายไปมา
ฟังที่ทั้งสองคนพูดแล้ว ชั้นก็ได้แต่ยิ้มแหย่ๆออกมา
-----------------------------------------------------------------------------------
" ตอนนี้พวกเรา....ก็ไม่มีปัญหาเรื่องเงินกันแล้วนะ "
ชั้นพูดขึ้นขณะที่พวกเราทั้งสามกลับมานั่งอยู่ในห้องพักของโรงแรมสุดแพงที่กลายเป็นราคาไม่
แพงเท่าไหร่ไปซะแล้ว
ตรงหน้าของชั้นคือสาวน้อยผมทองในชุดโกธิคสีแดงเข้มที่กำลังดื่มน้ำหวานสีแดงที่ซื้อมาจาก
แผงลอยกับสาวน้อยหูสัตว์ในชุดเมดที่กำลังเตียวเนื้อย่างขมุบขมิบอยู่ในปาก
" ก่อนอื่น...มีเรื่องที่จะบอกกับซอนนี่...ไม่สิ..ทั้งสองคน "
พอชั้นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เห็นแบบนั้นทั้งสองคนก็กลายเป็นท่าทีจริงจังพร้อมกับนั่งหลังตรง
ตายละ ทำให้ทั้งสองคนเครียดขึ้นมาหน่อยๆแล้วสิ อะแฮ่มๆ
" ไม่ได้จะว่าอะไรหรอกนะ...แค่อยากจะบอกไว้ว่า...อย่าทำร้ายตัวเอง "
......พอพูดออกไปแบบนั้น ทั้งสองคนก็เอียงคอเล็กน้อยเหมือนไม่เข้าใจ
สิ้นหวังกับทักษะสื่อสารของตัวเองจริงๆเลยอะ
" .....อะ "
ยูกินะทำท่าเหมือนกับนึกขึ้นได้ แล้วก็พูดต่อว่า
" ท่านแม่หมายถึงเรื่องที่ท่านพี่ดึงแกนกลางของตัวเองออกมาสินะคะ "
หงึกๆ
พยักหน้ารับคำของยูกินะอย่างรวดเร็ว
" หนูทำอะไรไม่ดีหรอ...? "
ซอนนี่พูดด้วยน้ำเสียงหงอยๆ พร้อมกับหางที่ม้วนลู่ลง
ชั้นเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วลูบหัวของเธอเบาๆ
" ได้ยินมาว่าถ้าเอาแกนกลางออกมา...มันอันตราย....เพราะงั้นอย่าทำอีก ...สัญญานะ "
" ..........ค่ะ "
" ...เด็กดีๆ "
ซอนนี่เงยหน้าขึ้นมามองหน้าชั้นก่อนจะหลับตาพริมพร้อมกับปล่อยให้ชั้นลูบหัว
ขณะที่กำลังลูบหัวซอนนี่ ก็มีแรงดึงเบาๆที่กระโปรง
" หนูด้วย....หนูก็พยายามเหมือนกันนะ... "
จากนั้นชั้นก็ตกอยู่ในสภาพที่ต้องลูบหัวทั้งสองคนไปอีกเกือบราวๆ 1 ช.ม. กว่าๆ....
-----------------------------------------------------------------------------------
ชั้นยืนอยู่ในทุ่งหญ้าที่เต็มไปด้วยลมเย็นๆกระทบหน้า ระยะไม่ห่างไกลจากกำแพงเมืองมากนัก
หลังจากที่มีเงินจำนวนมากแล้วก็แทบจะหมดเป้าหมายในการดำเนินชีวิตไปเลย แต่นั่นก็เป็น
เรื่องดีแล้วละที่มีเงินเยอะแยะ ...ชั้นคิดว่านะ
นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว ด้วยเงินที่มีจึงอยู่แบบสบายๆโดยไม่ได้ทำอะไรเลย
....เป็นเงินที่มาจากการขายชิ้นส่วนของลูกสาวตัวเองซะด้วยสิ
...........เอ๋?
พอลองคิดแบบนี้แล้ว ไม่ใช่ว่าตอนนี้ชั้นนี่เป็นคุณแม่ที่โคตรชั่วที่สุดคนนึงเลยไม่ใช่หรอเนี่ย
ตั้งแต่แรกแล้ว ให้ลูกสาวอาบน้ำให้เอย หาอาหารมาให้เอย จัดการเรื่องต่างๆที่ต้องพูดคุยกับ
คนแปลกหน้าเอย เวลาต่อสู้ก็ให้ไปจัดการให้เอย แล้วครั้งนี้ก็ถึงขั้นเอาชิ้นส่วนที่เป็นถึงพลังชีวิต
ของลูกสาวไปขายแลกเงินมาอีก
...หวา
เลวอะ
ถ้าชั้นได้ยินว่ามีคุณแม่คนไหนทำแบบนี้บ้างละก็ ชั้นจะต้องขุนลุกสุดๆแล้วก็บอกชีจังกับชุนคุง
ให้แจ้งคุณตำรวจ
..........เอ๋เอ๋??
ขนาดแจ้งตำรวจชั้นยังคิดพึ่งชีจังกับชุนคุงอีกหรอเนี่ย?
ถึงจะเป็นตัวเองแต่ก็คิดขึ้นมาได้เลยนะว่า'เฮ้ย ยัยนี่ไม่ไหวแล้วมั้ง?'
พอมาลองคิดดูให้ลึกๆขึ้นไปอีก.........ชั้นทำอะไรด้วยตัวเองได้บ้างเนี่ย
ตลอดทางที่ผ่านมาก็มีพูดจาใหญ่โตกับทั้งสองคนว่าจะดูแลบ้างละ ไว้ใจบ้างละ ไม่เป็นไรบ้างละ
ตรงไหนของหล่อนที่ดูน่าไว้ใจกัน คุราคิอิน อาเกฮะ!!!
" ........สถานะ "
ชั้นพูดออกไปเนื่อยๆ แล้วด้านหน้าก็มีหน้าต่างใสปรากฏขึ้นมาสามบาน
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-:- คุราคิอิน อาเกฮะ
เผ่าพันธุ์ :: ซอมบี้
เลเวล :: 1
ความสามารถ :: Healing Factor(ฟื้นฟูทุกส่วนอัตโนมัติ) Perfect gluttony(ไร้ขีดจำกัดในการกิน) ☞ -------(สามารถตั้งชื่อได้)
สกิล :: infection(แพร่เชื้อ) , Plaga(ฝังปรสิต) , Spawning(วางไข่) , Malediction Control(ควบคุมคำสาป)
สกิลติดตัว :: Clan Domination(อำนาจเครือญาติ) , Mind Control(ควบคุมจิตใจ) , empress(จักรพรรดินี)
ความหิว :: 99%(คงสติ)
[สถานะ][ตารางสกิล][ปลดล๊อค(เลเวล10)][ปลดล๊อค(เลเวล15)][ปลดล๊อค(เลเวล20)][----?----]
เพศ : หญิง
อายุ : 15 ปี
พลังกาย : 10 〜 40
พลังเวทย์ : ----
พลังป้องกัน : 3 〜 0
ความว่องไว : 20 〜 10
แต้มสกิล :: 4
-------------------------------------------------------------------
-:- คุราคิอิน ซอนนี่
เผ่าพันธุ์ :: ซอมบี้[ไลแคนท์โทรป]
เลเวล :: 7
ความสามารถ :: Healing Factor(ฟื้นฟูทุกส่วนอัตโนมัติ) , Perception(รับรู้เวทมนตร์) , Pain Nullity(ความเจ็บปวดไม่ส่งผล) , Sense of Pain Nullity(ไม่รับรู้ความเจ็บปวด)
สกิล :: Fire Magic(เวทมนตร์ไฟ) , Thunder Magic(เวทมนตร์สายฟ้า) , Lightning(เวทมนตร์ฟ้าผ่า) , Rage(โกรธแค้น)
สกิลติดตัว :: Super-speed HP Recovery(ฟื้นฟูพลังชีวิตความเร็วสูงสุดขีด) , High-speed Magic Recovery(ฟื้นฟูพลังเวทย์
ความเร็วสูงสุดขีด) , Great Magic Consumption Down(ลดการใช้พลังเวทย์อย่างมาก) , Precise Magic Manipulation(ควบคุม
เวทมนตร์อย่างแม่นยำ) , Great Offensive Magic Power(พลังโจมตีเวทมนตร์อย่างมาก) , Silent(ไร้เสียง) , Vision(มองเห็นใน
ที่มืด) , Perception range Expansion(ขยายขอบเขตการรับรู้) , Great Vitality Attack(โจมตีด้วยกำลังกายอย่างมาก) , immortal(อมตะ)
ความหิว :: 100%(คงสติ)
เพศ : หญิง
อายุ : 3 เดือน 18 วัน
พลังกาย : 6640 〜 9300
พลังเวทย์ : ----
พลังป้องกัน : 200 〜 10
ความว่องไว : 6474 〜 8000
กลายพันธุ์ :: 0%
-------------------------------------------------------------------
-:- คุราคิอิน ยูกินะ
เผ่าพันธุ์ :: ซอมบี้[แวมไพร์]
เลเวล :: 12
ความสามารถ :: Healing Factor(ฟื้นฟูทุกส่วนอัตโนมัติ) , Higher Vampire(แวมไพร์ชั้นสูง) , Perception(รับรู้เวทมนตร์) , Enhanced Five Senses(เพิ่มความสามารถประสาทสัมผัสทั้ง 5) , Taijutsu Genius(อัจฉริยะการต่อสู้) , Pain Nullity(ความเจ็บปวดไม่ส่งผล) , Sense of Pain Nullity(ไม่รับรู้ความเจ็บปวด)
สกิล :: Water Magic(เวทมนตร์น้ำ) , Ice Magic(เวทมนตร์น้ำแข็ง) , Envy(ริษยา)
สกิลติดตัว :: Super-speed HP Recovery(ฟื้นฟูพลังชีวิตความเร็วสูงสุดขีด) , High-speed Magic Recovery(ฟื้นฟูพลังเวทย์
ความเร็วสูงสุดขีด) , Great Magic Consumption Down(ลดการใช้พลังเวทย์อย่างมาก) , Precise Magic Manipulation(ควบคุมเวทมนตร์อย่างแม่นยำ) , Great Offensive Magic Power(พลังโจมตีเวทมนตร์อย่างมาก) , Great Enhanced Destruction(เสริมพลังทำลายอย่างมาก) , Great Enhanced Blunt(เสริมแรงกระทบอย่างมาก) , Great Enhanced Slashing(เสริมพลังการฟันอย่างมาก) , Great Enhanced Piercing(เสริมพลังการแทงอย่างมาก) , Enhanced Freeze(เสริมแช่แข็ง) , Great Vitality Attack(โจมตีด้วยกำลังกายอย่างมาก) , Maneuver(การเคลื่อนที่ในมิติ) , Silent(ไร้เสียง) , Odorless(ไร้กลิ่น) , Danger Perception(รับรู้อันตราย) , Movement Perception(รับรู้การเคลื่อนไหว) , Heat Perception(รับรู้ความร้อน) , Vision(มองเห็นใน
ที่มืด) , Perception range Expansion(ขยายขอบเขตการรับรู้) , immortal(อมตะ)
ความหิว :: 98%(คงสติ)
เพศ : หญิง
อายุ : 11 ปี
พลังกาย : 1122 〜 8782
พลังเวทย์ : ----
พลังป้องกัน : 14 〜 10
ความว่องไว : 9300 〜 16700
กลายพันธุ์ :: 11%
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
.
.
.
.
เลเวลของซอนนี่เพิ่มขึ้นมาถึง 7 และยูกินะนั้นเพิ่มขึ้นมาถึง 12 อีกทั้งค่าพลังของพวกเธอก็เพิ่ม
ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ส่วนชั้น....ไม่มีอะไรเพิ่มลดเลยสักนิด
ค่าพลังต่างกันอย่างกับเอาหมัดไคโอไปเทียบกับซุปเปอร์ไซย่าสาม
" ...เอาละ "
ด้วยเหตุนี้ ชั้นจึงมายืนอยู่ ณ.ทุ่งหญ้านอกเมือง โดยมีเป้าหมาย(ใหม่)อันสูงสุดในชีวิตนั้นคือการ
เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง
ลืมทุกอย่างที่ชั้นเคยคิดในอดีตแล้วเตรียมใจที่จะเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นคนที่ใช้การได้
อาจจะมีคนคิดว่าอยู่สบายๆไปก็ดีแล้วก็ตามแต่ไม่ใช่กับชั้นในตอนนี้แน่
ทั้งนี้ เพราะศักดิ์ศรีของคำว่า "ท่านแม่" มันค้ำคอร์อยู่ไงละ!
เพื่อที่จะได้รู้สึกยินดีได้อย่างเต็มที่เมื่อถูกเด็กๆพวกนั้นเรียกว่า'ท่านแม่'!
ชั้นจะต้องเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองให้เร็วที่สุด!
.
.
.
.
[ณ.ชายป่าห่างจากบริเวณทุ่งหญ้าเล็กน้อย(ครึ่ง ช.ม. ต่อมา)]
" ง..แง้--...อ..เอาแขนของชั้นคืนมาน้า--.... "
ชั้นนั่งร้องไห้ในสภาพที่เหมือนกับมีของมีคมบาดทั่วทั้งตัว และแขนขวาของชั้นก็อยู่ข้างใน
ตัวของสไลม์สีเงินขนาดประมาณประมาณสุนัขพันธุ์โกลเด้น
ชี่--
" หยะ..อย่าละลายมันน้า--- "
พอเห็นแขนของชั้นค่อยๆละลายจนเริ่มเห็นเนื้อแดง ชั้นก็พยายามคลานไปทั้งๆที่มีน้ำมูกน้ำ
ตาไหลอยู่เข้าหาสไลม์สีเงินทั้งๆแบบนั้น
ฉวั๊ะ!!
เสียงวิ้ง ดังขึ้นพร้อมกับชั้นรู้สึกเบาๆที่ช่วงท้อง
พอก้มลงมาก็เห็นลำไส้ของตัวเองทะลักออกมากองที่พื้น
เค้าอยากกลับบ้านแล้วอะ------
