บล็อก
watashi wa ZOMBIE .....desu ne? -:- [14] ซอมบี้ได้ลองริเริ่มทำอะไรใหม่ๆ
|
[สไลม์]
คนทั่วไปอาจจะนึกว่าสไลม์นั้นเป็นมอนกากๆที่มีไว้เหยียบโพล๊ะเดียวแตก ไร้ค่าเป็นไม่ได้แม้กระทั่ง
ค่าประสบการณ์ก็จริง แต่ความจริงแล้ว สิ่งที่ทุกคนไม่รู้ก็คือ'สไลม์'นั้นเป็นมอนสเตอร์ที่ค่อนข้างน่ากลัว
กว่าที่ทุกๆคนคิดไว้มากมายนัก
เวลาที่พวกมันจะออกล่า พวกมันจะทำตัวเองให้กลมกลืนกับธรรมชาติ! ความสามารถแบบเดียวกับ
สัตว์จำพวกกิ้งก่า! สไลม์นั้นสามารถเปลี่ยนแปลงสีของสภาพร่างกายตนเองได้!
และเวลาที่มันคลานตามพุ่มหญ้าก็จะไม่มีเสียงหรือสัญญาณเตือนอะไรบ่งบอกว่าพวกมันได้เข้ามา
ใกล้เลยแม้แต่นิดเดียว! เพราะพวกมันใช้วิธีในการทำให้ต้นหญ้าทะลุผ่านร่างกายของพวกมันนั่นเอง!
และหลังจากที่พวกมันจับเหยืออย่างหนูหรืออะไรก็ตามที่มีขนาดเล็กกว่ามันได้แล้ว มันก็จะกลืนเหยือ
เข้าไปทั้งเป็นแล้วย่อยทั้งๆอย่างนั้น
ด้วยความเงียบเชียบและความโหดเหี้ยมในการกิน อาจเรียกได้ว่าสไลม์นั้นน่ากลัวพอๆกับงูพิษเลย
ทีเดียว
และนอกจากสไลม์ธรรมดาๆก็เป็นที่รู้กันว่ามันไม่ได้มีสายพันธุ์แค่สายพันธุ์เดียว
มีทั้งสไลม์ที่เต็มไปด้วยพิษ สไลม์ที่มีร่างกายเป็นลาวา ว่ากันว่ามีกระทั่งสไลม์ที่เป็นสายลมบินได้
โผล่มาด้วย
และในวันนี้เอง เราจะมาพูดถึงสไลม์ที่ค่อนข้างใกล้ชิดกับตัวชั้นในยามนี้สักหน่อย นั่นก็คือ
[สไลม์เมทัล]
มันเป็นสไลม์ที่ต่างจากสไลม์ธรรมดาๆ ตรงที่มันสามารถเปลี่ยนแปลงร่างกายทุกส่วนให้กลายเป็น
เหล็กได้ อีกทั้งยังมีขนาดใหญ่กว่าสไลม์ทั่วๆไป ในด้านความเร็วเองหากมันออกวิ่ง(คลาน?)เต็มกำลัง
ก็เทียบเท่าได้กับเด็ก ป.6 ที่เป็นนักกีฬาบาสเลยทีเดียว
การล่าเหยือของมันจะต่างจากสไลม์ทั่วไปเล็กน้อย โดยมันมีความดุร้ายและค่อนข้างจะเก๋า หากนำ
ไปเทียบกับสไลม์ทั่วๆไปที่เป็นสิ่งมีชีวิตเงียบๆ
สไลม์เมทัล เมื่อมันพบเหยื่อ(และถ้ามันหิว)มันจะปรี่เข้าไปหาเหยื่อแล้วยืดส่วนร่างกายของมันออก
มาเป็นระยางค์เพื่อจับเหยื่อแล้วยัดเข้าตัวมันทันทีแบบไม่ถามสุขภาพสักคำ
และหากเหยื่อมีการขัดขืน ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่และนิสัยดุร้าย บวกกับความมั่นใจในร่างกายเหล็กที่
ไร้เทียมทานของมันหรือแค่โง่จนไม่มีสมองเพราะเป็นสัตว์เซลล์เดียวก็ไม่ทราบได้ มันจะเริ่มทำการ"สับ"
"หั่น"เป้าหมายให้กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันทีเพื่อไม่ให้เป้าหมายขัดขืน ก่อนจะกลืนเป้าหมายเข้า
ไปทั้งตัวเฉกเช่นสไลม์ตัวอื่นๆ
ก็นะ หากเทียบกับสไลม์ทั่วไป สไลม์เมทัล นั้นค่อนข้างเถื่อนและมีความเป็นนักสู้มากกว่าสไลม์ปกติ
ที่มีความเป็นนักฆ่าและขี้ขลาด
อย่างไรก็ตาม สรุปแล้วได้ว่าสไลม์นั้นเป็นมอนสเตอร์ที่น่ากลัวกว่าที่คุณคิด
มันฆ่าได้ง่ายจนคุณประมาท และเมื่อคุณประมาท คุณก็จะโดนฆ่า
น่ากลัวขนาดนั้นเลยแหละ
........คงสงสัยละสิว่ามาอธิบายอะไรยืดยาวเกี่ยวกับสไลม์ตั้งนานน่ะ
แน่นอน ก็เพราะว่า 'ว่าง' ไงละ
ข้อมูลด้านบนน่ะ เป็นข้อมูลที่อยู่ในหนังสือ{กายวิภาคสไลม์น่ารู้ฉบับ //อันตราย! สิ่งที่คุณอาจจะ
พลาดไปเมื่อพบกับสไลม์ที่คุณไม่รู้จัก!//}ที่วางอยู่ในชั้นหนังสือภายในห้องนั่งเล่นของโรงแรมสุดแพง
ที่พวกเราพักอยู่ไงละ
ดูเหมือนว่าจะเป็นฉบับคัดลอกที่เขียนโดยขุนนางคนไหนสักคนในเมืองไหนสักเมือง
เห็นแบบนี้ก็เถอะ แต่ชั้นคิดว่าชั้นเป็นคนที่ค่อนข้างรอบคอบอยู่นะ
แน่นอนว่าก่อนจะออกมาเก็บประสบการณ์เพื่อเพิ่มเลเวล ชั้นก็ต้องหาข้อมูลของมอนสเตอร์ทั่วๆไป
มาก่อนที่จะออกมาอยู่แล้ว
.................หือ... สงสัยว่าทำไมถึงได้มาอยู่ใน 'สภาพนี้' น่ะหรอคะ
อาร่า อาร่า ม่า ม่า
ขนาดไม่ได้บอกสักคำแต่ก็เดากันได้อยู่ดีสินะคะว่าตอนนี้ชั้นกำลังอยู่ในสภาพที่ราวกับมีกลุ่มก้อน
มวลน้ำสีเงินล้อมรอบตัวไว้น่ะค่ะ
ใช่ค่ะ ที่บอกว่าว่างก็เพราะตอนนี้ชั้นอยู่ในสภาพไม่อาจจะทำอะไรได้อย่างสิ้นเชิงไปแล้วน่ะสิคะ
สั้นๆก็โดนไอ้เมทัลสไลม์ที่ว่ามาจับแด๊กไปแล้วนั่นเอง
" อุมๆๆ-... "
ชั้นลองเปิดปากเพื่อส่งเสียง แต่กลับไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้
ร่างกายของสไลม์เมทัลนั้นเป็นสีเงินและใสมาก ....มองไปแล้วก็ค่อนข้างสวยนะ
ถ้าไม่ติดว่าร่างกายตัวเองมันกำลังค่อยๆละลาย แล้วเสื้อผ้านี่ก็หายไป(อีก)แล้วละก็นะ ชั้นคงจะขึ้น
ชื่อว่าสไลม์เมทัลเป็นสัตว์สวยงามที่น่าอนุรักษ์ไปแล้วละ
' แล้ว...จะออกจากสถานการณ์นี้ยังไงดีละเนี่ย '
แม้ว่าตอนนี้จะหยิบชิ้นส่วนทุกอย่างกลับมารวมกันจนเป็นปกติแล้วก็เถอะ แต่ร่างกายก็กำลังละลาย
เรื่อยๆอย่างช้าๆ
สิ่งนึงที่รู้สึกแปลกใจกับตัวเองคือไม่รู้สึกตื่นตระหนกเลยสักนิด ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังร้องไห้ฟูมฟายอยู่เลย
ให้พูดตรงๆ สภาพแบบนี้ก็ดูปลอดภัยดีนะ
อย่างกับเกราะป้องกันไร้พ่าย อะไรก็ตามที่เข้ามาโดนตัวของสไลม์เมทัลนั้นละลายไปทันทีอย่างกับ
โดนน้ำกรด
....ที่ชั้นไม่ละลายไปในทันทีแต่ละลายอย่างช้าๆ นี่คงเป็นเพราะความสามารถ"ฟื้นฟูทุกส่วนอัตโนมัติ"
แน่ๆเลย
จะว่าไป ถึงจะเป็นอมตะเพราะเป็นซอมบี้ก็เถอะ แต่ถ้าละลายจนกลายเป็นน้ำไปแล้วชั้นจะยังรอดอยู่
ไหมละเนี่ย?
" อุมๆๆ-... "
ชั้นลองดิ้นขัดขืนอีกครั้ง
เพราะเป็นซอมบี้ต่อให้กลั้นหายใจไปชั่วชีวิตก็ไม่อึดอัดทรมาณ
พอลองพยายามว่ายไปที่ขอบร่างกายของเมทัลสไลม์ก็รู้สึกเหมือนมวลน้ำรอบตัวมันตรึงให้อยู่กับที่
ว่ายไม่ไปเลยอะ
พอมาลองคิดดูดีๆ ต่อให้ชั้นมีความรู้เกี่ยวกับมอนรอบๆเมืองเยอะแยะสักเท่าไหร่ก็ไม่ได้หมายความว่า
ชั้นจะสู้กับพวกมันได้นี่นา
อาวุธอะไรก็ไม่มี ถึงมีก็ใช้ไม่เป็น ถึงจะเป็นก็คงจะอ่อนสุดๆ
ที่แย่สุดๆตอนนี้ก็คือความ"รู้สึก"ถึงตัวตนของซอนนี่แล้วก็ยูกินะค่อนข้างจะเบาบาง
บางทีว่าภายในเมทัลสไลม์ "อำนาจเครือญาติ" ของชั้นจะถูกลดทอนลง?
ตั้งแต่แรกแล้ว ทั้งซอนนี่แล้วก็ยูกินะนั้นบอกว่าจะไปหาเควสมาทำเพิ่ม
สาเหตุเพราะ แม้จะมีเงินเยอะแยะแล้ว แต่มันก็ไม่มากพอจะอยู่ในได้ทั้งชีวิต
ถ้าใช้อย่างฟุ่มเฟือย สักวันก็จะหมดลง
เพราะงั้น ในช่วงนี้ทั้งสองคนจึงพากันออกไปทำเควสอยู่ทุกวันๆเพื่อเพิ่มเงินโดยมีเป้าหมายเพื่อเลี้ยง
ดูตัวชั้น ในขณะที่ชั้นนั่งๆนอนๆอ่านอะไรก็ไม่รู้ที่เจออยู่ในที่โรงแรมทุกวันๆเพื่อฆ่าเวลา
เพราะคิดว่าจะทำตัวไร้ค่าให้เด็กตัวเล็กๆที่อายุน้อยกว่าตัวเองมาเปย์ทุกวันๆแบบนี้ต่อไปไม่ได้ จึงได้
ออกมาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง แต่สุดท้ายก็มาจบอยู่ในสภาพแบบนี้
" บุ๋งๆ--... "
พอถอนหายใจออกมาก็กลายเป็นฟองน้ำลอยนิ่งๆตรงหน้า ....หืม ฟองน้ำกลมดิ๊กอย่างกับไข่เต่า....
ไข่....
" ........... "
หลังจากที่โดนกลืนเข้ามาก็ลองกัดดู แต่เพราะมันเป็นน้ำก็เลยไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
พอลองปล่อยปรสิตออกมา พวกมันก็ละลายหายไปใน 3 วิ
ทำอะไรไม่ได้เลย
เพราะแบบนั้นเลยคิดว่าสไลม์เนี่ยน่ากลัวจริงๆ
คิดแบบนั้นก็จริง แต่ว่าก็ยังมีอย่างนึงที่ยังไม่ได้ลองและยังไม่เคยลองมาก่อน
สกิล Spawning(วางไข่)
แค่ชื่อก็พอจะเดาได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นและอะไรจะออกมา
คือ...พวกคุณๆเข้าใจชั้นใช่ไหมอะ
จริงอยู่ที่แค่มีปรสิตออกมาจากร่างก็เลิกนับความเป็นคนไปได้แล้ว แต่ชั้นก็เป็นเด็กผู้หญิงนะ
"วางไข่" เลยนะ "วางไข่"
คนเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ออกลูกเป็นตัวนะไม่ใช่ชาวดาวนาแม๊ก
ชั้นคงจะรู้สึกแย่จริงๆถ้าจะมีไข่ออกมาจาก....ที่แปลกๆ....
' อะ '
กระดูกที่นิ้วมือมันโผล่ออกมาแล้วแฮะ
.............
.....................
...............................
" บุ๋งๆ--...(วางไข่) "
ชั้นพูดชื่อท่าออกมาด้วยท่าทีเอียงอายเล็กน้อย พลางคิดว่าช่วยออกมาทางนิ้วเหมือนพวกปรสิต
หรืออย่างแย่จริงๆก็ทะลักออกมาทางปากแทนด้วยเถอะ
ในขณะนั้นเอง ชั้นก็รู้สึกราวกับว่าเรี่ยวแรงทั้งหมดได้หายไปดื้อๆเหมือนกับหุ่นเชิดที่ถูกตัดสาย
เพราะว่าอยู่ภายในตัวของสไลม์ ชั้นจึงเหมือนกับลอยอยู่นิ่งๆในน้ำแบบสบายๆ แต่ถ้าอยู่ที่พื้นดิน
ละก็ ตอนนี้คงจะล้มลงไปนอนที่พื้นแล้ว
ขณะที่กำลังสงสัย เรี่ยวแรงก็ค่อยๆกลับมาอย่างรวดเร็ว จนในที่สุดก็ขึ้นมาตั้งหลักในท่าเดิมได้
......อะเระ เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นกัน
ขณะที่คิดแบบนั้น ก็รู้สึกได้ว่าภายในมือมีอะไรบางอย่างอยู่
มันคือไข่
ไข่กลมดิ๊กทุกมุมคล้ายๆไข่เต่า
ในใจรู้สึกโล่งอกสุดๆที่มันไม่ได้ออกมาแบบพิลึกๆ
ลองเอามาตรวจสอบดูใกล้ๆ ก็รู้สึกได้อย่าง'ชัดเจน'ว่าด้านในมีสิ่งมีชีวิตอยู่
' มันทำอะไรได้บ้างอ่า '
ลองถือไว้นิ่งๆแล้วจ้องมองดู
ทันใดนั้นก็มีบางอย่างเกิดขึ้นกับไข่ ชั้นที่เป็นคนสร้างขึ้นมานั้นเฝ้ามองด้วยความตื่นเต้นว่าจะ
มีอะไรเกิดขึ้น และทันใดนั้น!
ชู่วววว---
แ*มละลายหายไปเฉยเลย
-----------------------------------------------------------------------------------
" ....อื๋อ? "
รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงร้องไห้ของท่านแม่ลอยมาจากที่ไหนสักแห่ง....
ในวันนี้ ชั้นและยูกินะก็มาที่สมาคมนักล่าเพื่อที่จะทำเควสเพื่อเพิ่มจำนวน'เงิน'
เงินนั้นเป็นสิ่งจำเป็นในการได้รับสิ่งของทุกอย่างและของกิน แต่ที่สำคัญที่สุดคือ ถ้าหาเงินมาได้
เยอะๆ ท่านแม่ก็จะมีความสุข
และถ้าท่านแม่มีความสุขมากๆ เธอก็จะลูบหัวให้ และอาจจะแปลงขนหางให้หลังอาบน้ำด้วย
พอคิดถึงท่านแม่แล้วก็รู้สึกกังวลขึ้นมา
หลายวันมานี้ทั้งชั้นและยูกินะไม่ค่อยได้อยู่เคียงข้างท่านแม่เลย
เพราะว่า'เควส'นั้นมันอันตราย ยูกินะเลยบอกให้ท่านแม่พักผ่อนอยู่ที่โรงแรมจะได้ปลอดภัย
แต่ถึงอย่างนั้น คิดว่าลึกๆแล้วก็อยากให้มาอยู่ด้วยกัน...
ยูกินะก็คงคิดเหมือนกัน
" ก๊าซซซซ!! "
เปรี้ยง!!!
เสียงดังราวกับฟ้าผ่าดังขึ้นพร้อมกับร่างของมอนสเตอร์คล้ายๆกับอิกัวน่าที่มีลวดลายสีแดงดูอันตราย
ร่วงลงไปที่พื้นไส้ทะลักออกมาในสภาพท้องเป็นรูแหว่ง
' ....ไม่ จะสร้างความลำบากให้เธอไม่ได้ '
ดูเหมือนช่วงนี้ท่านแม่จะไม่ค่อยร่าเริงสักเท่าไหร่
อาหารก็กินน้อยลง ตอนกลางคืนที่นอนด้วยกัน บางทีท่านแม่ก็ละเมอมาถลกชุดของชั้นไม่ก็ยูกินะแล้ว
ก็กัดพวกเรา
ทั้งไหล่ ทั้งแขน เนินอก นิ้วมือ หน้าท้อง....บางทีนอกจากฉีกเนื้อของพวกเราออกไปแล้วก็โดนดูดเลือด
ออกไปด้วย
พอโดนท่านแม่กินเข้าไปแล้วรู้สึกดีมากๆเลย ยูกินะบางทีก็หมดสติไปทั้งๆที่โดนขย้ำแก้มอยู่.....น่าอิจฉา
แต่ถึงพวกเราสองคนจะมีความสุขสักเท่าไหร่ ก็รู้ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะท่านแม่กำลังเครียด
บางที...อาจจะเป็นเพราะพวกเรายังดูแลเธอไม่ดีพอ
เพราะงั้นต้องหาเงินมาให้ได้มากกว่านี้
ถ้ามีเงินจำนวนมากเธอจะต้องมีความสุขแน่ๆ
และจากนั้นเธอก็จะลูบหัว แล้วก็อาจจะแปลงขนหางให้
ถ้าเป็นไปได้...ก็อยากถูกกิน
เหมือนกับเมื่อตอนนั้น....
" กีชชชชช!!! "
" ....หนวกหู "
ตูม!!!!!
เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณ ต้นไม้น้อยใหญ่รอบด้านหักโค่นลงมาเนื่องจากแรงระเบิดของเวทย์ไฟ
จนกลายเป็นทะเลเพลิงรอบบริเวณ
ภายใต้ซากต้นไม้มีเศษซากของอิกัวน่าแบบเดียวกับเมื่อครู่จำนวนมากกองเละเทะอยู่ในสภาพชวน
คลื่นไส้
พอชั้นมองไปไกลๆ ก็เห็นเจ้าตัวพวกนี้เหลืออยู่อีกจำนวนมาก และดูเหมือนมันจะไม่กล้าเข้ามาแล้ว
เพราะกลิ่นคาวเลือดของพวกพ้องของพวกมันได้ฟุ้งกระจายอยู่ทั่วบริเวณนี้
ทั้งๆที่ครอบครัวถูกฆ่า แต่กลับกำลังกลัวอยู่?
ชั้นตัดสินใจอย่างเงียบๆว่าเผ่าพันธุ์นี้เป็นเพียงแค่เศษเนื้อเน่ามีชีวิต
" ....ทำไมยังไม่หมดอีก ....น่าโมโห ...พวกแกควรจะตายๆให้หมดแล้วสูญพันธุ์ไปซะ จากนั้นก็กลาย
เป็นเงินมาให้ท่านแม่... "
ชั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าอารมณ์เสียขึ้นมานิดนึงแล้ว
เควสที่รับมาคือทำลายรังของมังกรนิลโลหิต ซึ่งมีคำร้องมาว่ากิ้งก่าพวกนี้ได้ทำร้ายนักผจญภัยมือ
ใหม่จนตายไปหลายคนแล้ว
แต่เรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง ที่สำคัญคือต้องฆ่าพวกมันแล้วก็ไปเอาเงิน
" กรรรรรรรรรรรร "
ชั้นขู่คำรามก่อนที่จะรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่างกาย ทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนพละกำลังและก็ความเร็วมันเพิ่ม
ขึ้นมามหาศาล ก่อนที่สติของชั้นจะดับวูบไป
สิ่งที่พอจะรับรู้ได้อยู่คือ 'ชั้น' ได้ไล่ฆ่าเศษเนื้อเน่าพวกนั้นอย่างบ้าคลั่ง
