Ch. 40 สิ่งที่คิดหลังจากเริ่มต้นที่ต่างโลกเป็นครั้งที่สามคือ สมัครสมาชิก
[ณ.ด้านหน้า -:- ของโต๊ะประชาสัมพันธ์]
“ เอาละ ถ้าอย่างนั้น ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือหลายๆอย่างที่ผ่านมานะ เรย์ซัง ” (คาซึฮะ)
ชั้นหันไปกล่าวกับเรย์ซังที่ยังคงเกาะแขนชั้นไม่ยอมปล่อยด้วยรอยยิ้ม
ประโยคพูดของชั้น ไม่ว่าใครก็คงจะทราบดีว่ามันคือการตัดบทละ ใช่มั้ย?
ชั้นหมายความว่า ได้โปรดช่วยกลับบ้านของคุณไปด้วยเถิดค่ะ
การรับมือกับคุณมันทำให้ชั้นเหนื่อยยิ่งกว่าซัดกับบอสลับ 3 ตัวพร้อมกันซะอีกนะ....
" ค่ะ, แน่นอนว่าหลังจากนี้ไปในอนาคตข้างหน้า หากมีอะไรที่ต้องการให้ดิชั้นทำละก็ ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม
อย่าได้เกรงใจที่จะเอ่ยมันออกมาเลยนะคะ " (เรน์ฮารีน)
" ...... " (คาซึฮะ)
" .......? " (เรน์ฮารีน)
.....ไม่ไหว
......คนๆนี้ไม่เข้าใจที่ชั้นจะสื่อเลยอะ
" ...เอ๊ะ? เดี๋ยวนะ 'ในอนาคตข้างหน้า' เนี่ย..? หมายความว่า... " (คาซึฮะ)
ชั้นหันไปถามเรย์ซังที่เกาะติดด้วยท่าทีสงสัย คุณเธอก็ยิ้มสดใสแล้วก็พยักหน้ามาให้
หมายความว่า.....ยูจะโจอินมายปาร์ตี้งั้นหรอค้า?
“ ใช่แล้วค่ะ ถึงจะไม่รู้สาเหตุก็ตาม แต่ดิชั้นได้ยินรูรุซังพูดว่าท่านคาซึฮะและพรรคพวกต้องการเงินนี่คะ เอ่อ...
เพราะฉะนั้น... ” (ไรน์ฮารีน)
ชั้นเองก็อยากช่วย... ว่างั้นแน่
ก็จริงอยู่ ที่ตอนนี้กลุ่มของเรานั้นกำลังต้องการเงินทุนเยอะมาก(หรืออาจเรียกได้ว่ามหาศาล) ถ้ามีเรย์ซังเข้า
มาช่วยเหลือละก็ เป้าหมายของชั้นก็จะเข้าใกล้ได้เร็วขึ้นไปอีกอย่างแน่นอน
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น ชั้นก็ยังรู้สึกลังเลอยู่ดี
เพราะว่ามันติดปัญหาอยู่อย่างนึง ถ้าจะรับเรย์ซังมาเข้าตี้น่ะสิ
ชั้นไม่อยากยุ่งกับเธออะ
" เอ่อ---, อะแฮ่ม เรย์ซัง พวกเราน่ะ กำลังมีเป้าหมายที่จะไปเป็นทหารรับจ้างเพื่อที่จะรวบรวมเงินในอนาคต
จากการรับคำร้องโดยเหล่าคนที่จะจ้างเรา... " (คาซึฮะ)
" ค่ะ " (ไรน์ฮารีน)
“ .....เอ่อ คือชั้นหมายถึงว่าเรย์ซังเองก็คงจะมีเรื่องที่ต้องทำหลังจากนี้เหมือนกันใช่ไหม? ไหนจะเรื่องของ
คุณพี่ชายอีก บางทีก็คงจะมีเรื่องที่ต้องคิด--... " (คาซึฮะ)
" ไม่ค่ะ ดิชั้นว่างอยู่ " (ไรน์ฮารีน)
" ........เอ่อ แต่ถึงอย่างนั้นก็น่าจะมีเรื่องที่ต้องทำอื่นๆ-.. " (คาซึฮะ)
" ไม่ค่ะ ไม่มีเลย " (ไรน์ฮารีน)
.....แย่ละ
เธอไม่มีช่องว่างเลย ไม่มีปล่อยให้ชั้นมีช่วงเทิร์นเบสสักนิด!
“ อะไรกันอารุ? ไหนๆเค้าก็เสนอตัวมาอย่างเต็มใจขนาดนี้แล้ว ทำไมไม่ตอบรับแล้วก็สนิทสนมเป็นเพื่อนกับ
เค้าเหมือนกับเราละอารุ คาซึฮะ ” (เต๋า)
" ตะ-- เต๋าซัง! ไม่หรอกค่ะ//// เพื่อนกับท่านคาซึฮะอะไรกัน ดิชั้นน่ะแค่ได้เป็นทาสก็เพียงพอแล้ว.....//// " (ไรน์ฮารีน)
" อะ....งะ-...งั้นหรอกหรอ? " (เต๋า)
เต๋าผงะไปเมื่อเห็นเรย์ซังพูดด้วยสีหน้าเขินอายพลางบิดตัวเล็กน้อย...โอ้ยๆๆ แขนชั้นอ่า...
ในช่วงที่ชั้นกำลังสลดเล็กน้อย ก็มีเสียงเล็กๆน่ารักดังออกมาจากทางด้านซ้ายของชั้น
“ มันก็ไม่ได้แย่อะไรนี่คะ?..... หากได้อันดับหนึ่งของการแข่งมาเป็นกำลังรบละก็....ความแข็งแกร่งโดยรวมของเรา
ก็จะเพิ่มมากขึ้นไปอีกไม่ใช่หรือคะ? ” (รูรุ)
" คุณหนูเปี๊ยกตรงนั้นน่ะเงียบไปก่อนนะคะ ทางนี้กำลังติดสินเรื่องสำคัญที่จะกำหนดความบริสุทธิ์ของชั้นได้เลยนะ " (คาซึฮะ)
" ..............ความบริสุทธิ์ของคุณมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่เราคุยกันงั้นหรือคะ?...หรือมันเกี่ยวข้องกับคืนที่คุณป่วย
กลับมา?....ฮึ " (รูรุ)
คาซึฮะน่ะ ยังไม่เห็นเล่าอะไรให้ฟังเลยนะคะ ---รูรุพูดพึมพำพลางหันหน้าหนี
อะไรอะ ไอ้ความรู้สึกเหมือนโดนงอนอย่างไม่ทราบสาเหตุนี่
ยังไงก็ตาม ชั้นหันไปหาที่พึ่งคนสุดท้ายเพื่อถามความเห็น
" ...? แล้วแต่เจ้าเถอะ " (เซเรน)
สมเป็นเซเรนซัง ตอบกลับมาทันทีโดยการจ้องมองแว่บนึง
อะ... สรุป ชั้นก็ต้องตัดสินใจสินะ?
...อืมม
เอาละ วางอคติลงก่อนจากนั้นก็มาลองคิดดูกันตั้งแต่แรก
เริ่มจากผลประโยชน์...ถ้าเกิดมีผู้ที่เป็นถึงอันดับที่ 1 มาร่วมด้วยละก็ แน่นอนว่า'งาน'จะต้องเข้ามามากมายแน่นอน
แต่ว่า...นั่นก็จะขัดกับ'กฏ'ที่ชั้นตั้งไว้ว่าจะไม่ทำตัวเด่น
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะน้า...
อืมม....
อะ จริงด้วยสิ
ถ้ายังงั้นละก็
“ นี่-ๆ ถ้าอย่างนั้น เรย์ซัง ช่วยเป็นหัวหน้ากลุ่มให้ได้มั้ยคะ? ” (คาซึฮะ)
“ เอ๋? ดิชั้นหรอคะ? หัวหน้ากลุ่ม? ” (ไรน์ฮารีน)
ชั้นหันไปพูดกับเรย์ซัง เธอมีสีหน้าประหลาดใจ ในขณะที่รูรุนั้นหันหน้ากลับมาทันทีก่อนจะพยักหน้าเหมือนเข้าใจ
อะไรบางอย่าง
“ .....อย่างงี้เองสินะคะ ชั้นเข้าใจแผนร้ายของคาซึฮะแล้วค่ะ ” (รูรุ)
โหดร้ายอะ ไม่ใช่แผนร้าย แต่เป็นแผนการตั้งหากละ
“ ........โฮ่? เช่นนี้เอง ถ้าเป็นแบบนั้นก็จะเร็วกว่าสินะ ” (เซเรน)
แม่นแล้ว เซเรน
“ ก็คิดได้นี่นาอารุ... ” (เต๋า)
อ๊า รักตายเลย เต๋า เดี๋ยวจบนี่ขอจุ๊บสักที
ว่าแล้วชั้นก็เปิดหน้าต่างเก็บของ
“ จะทำอะไรงั้นหรอคะ ท่านคาซึฮะ? --หระ! หรือว่าบางที...? จะเป็นของขวัญแสดงความรักงั้นหรอคะ!? ”
“ ช่ายยค่ะ ‘ของขวัญแสดงความรัก’ ของคาซึฮะจังเองค่ะ ”
และมันไม่มีความรักอยู่สักกะพีกเดียว
สิ่งที่ชั้นนำออกมานั้น ส่องแสงเรืองรองออกมาจางๆอย่างสวยงาม ให้ความรู้สึกสงบและยังรู้สึกได้ถึงความ
มั่นคงปลอดภัยอย่างน่าประหลาดอีกด้วย
“ เอ๊ะ.. เอ๋? นะ--.. นี่มันดาบของผู้กล้าไม่ใช่หรอคะ? ”
ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักมัน...ไม่น่าแปลกใจสักเท่าไหร่
“ ให้ค่ะ ”
“ ทะ-.. ทำไม.. ท่านคาซึฮะถึงมีดาบนี้ได้ละคะ? ”
" จะตอบให้ก็ได้อยู่หรอกนะคะ แต่ตอบเสร็จแล้วจะยึดคื-- "
" ขอบคุณมากค่าา!! "
หลังจากที่เรย์ซังได้ดาบไปก็เริ่มแสดงการดีใจยกใหญ่
ยังไงก็ตาม เธอดีใจที่ได้ดาบเจ๋งๆหรือดีใจเพราะชั้นให้กันน๋อ แต่ไม่ว่าจะอย่างไหน เธอก็ปล่อยแขนชั้นได้สักที
“ เอาเป็นว่าชั้นเจอมันหล่นอยู่ที่ไหนสักที่ก็แล้วกันนะ เรย์ซัง ”
" ค่ะ! ฮิฮิฮิฮิ...ของขวัญจากท่านคาซึฮะค่ะ... "
เรย์ซังกอดดาบผู้กล้าพลางเอาหน้าถูไถ...เธอดูมีความสุขมากเลยแฮะ แต่คิโม่ยยังไงไม่รู้สิ
หลังจากตื่นเต้นอยู่ครู่นึง เรย์ซังก็มีท่าทีสงบลงก่อนจะหันกลับมายิ้มให้ชั้นอย่างเศร้าๆ
“ แต่.. จะดีหรือคะที่ให้ดาบนี่กับชั้น บางทีมันควรจะมอบให้กับพี่ชายของชั้นแทน? ”
“ เอ๊? อ่า อื้ม เรย์ซังไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นหรอกนะ แล้วก็อีกอย่าง ชั้นคิดว่าเดี๋ยวพี่ชายของเธอก็คงจะ
ได้ดาบศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน ”
" ...? "
ถึงดาบนี่จะมีน้อยคนที่ใช้ได้ก็เถอะนะ แต่ชั้นเชื่อว่าถ้าเป็น เรย์ซัง ก็น่าจะใช้ได้ดีเลยละ
อย่างน้อยๆเธอก็มีเชื้อสายของผู้ที่เป็น 'ผู้กล้า' อยู่
บางทีถ้าเธอไม่ใช่ผู้หญิงอาจจะได้เป็น 'ผู้กล้า' เองเลยก็ได้มั้ง
ก็นะ โลกนี้ ค่อนข้างจะมีการเหยียดเพศอยู่ด้วยสิ
ถึงจะได้รู้เพราะว่าเริ่มใหม่รอบนี้เป็นผู้หญิงเองก็เถอะ
“ ดะ-.. ดิชั้นจะเก็บรักษาอย่างดีชั่วชีวิตเลยค่ะ! ดาบเล่มนี้!! ”
เรย์ซังพูดขึ้น ระหว่างที่ยังคงก้มหน้าตัวสั่นอยู่ จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมาด้วยสีหน้าเขินอาย
“ คะ... คือว่า... ดิชั้นจะถือว่านี่ใช้แทน ‘แหวนหมั้น’ ได้ไหมคะ? ”
.....เอาคืนมาเลยนะ
---------------------------------------------
[ณ.หน้าทางเข้า -:- สนามประลอง ถนนหลัก]
“ ♪~♪~♪ ” (ไรน์ฮารีน)
“ .... ” (คาซึฮะ)
ระหว่างทาง เรย์ซังฮัมเพลงอยู่ตลอดทาง ดูท่าว่าเธอจะอารมณ์ดีมากๆ หลังจากที่ชั้นให้ดาบเธอ
และแขนของชั้นก็โดนริบอิสระภาพไปอีกครั้งแล้ว
“ เฮ้อ... มีคนแปลกๆเข้าร่วมกลุ่มอีกแล้วสินะคะ ”
รูรุบ่นขึ้นระหว่างที่เดินอยู่ด้านหน้าของพวกเรา
“ ช่วยไม่ได้นะอารุ นี่ก็เพื่อทำให้พวกเราเก็บเงินได้ไวขึ้นละนะอารุ ”
เต๋าว่าพลางยิ้มแหยๆ
“ จะว่าไป น้องสาวของผู้กล้ากับดาบของผู้กล้างั้นเหรอ... นี่คาซึฮะ เจ้าจะละทิ้งหนทางแห่งดาบคู่
แล้วหันไปใช้ดาบยักษ์แทนงั้นรึ? ”
เซเรนถามชั้นพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆ
“ คนเราต้องพยายามเอาชนะสิ่งที่ไม่ถนัดสิ ถูกต้องไหม? ”
ชั้นยิ้มตอบเธอกลับไปพร้อมขยิบตาให้ข้างนึง
ตอนนี้เรย์ซังได้เข้าร่วมกลุ่มกับพวกเราอย่างเป็นทางการแล้ว เพราะงั้นกำลังรบจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก
‘อัศวินหญิงอันดับหนึ่ง’ -:- ‘ราชาปีศาจคนปัจจุบัน’
'วิญญาณผู้พิทักษ์' -:- 'คุณแม่(?)'
แล้วก็...ถ้าพบกับอัลไซน์ ชั้นก็ว่าจะให้ 'ดาบของราชาปีศาจ' นั่นกับเธอตามสัญญาด้วย
ถ้าอย่างงั้น พวกเราก็น่าจะกลายเป็น ‘ปาร์ตี้ทหารรับจ้างสุดโกง’ สินะ?
ยิ่งกว่านั้น ผู้ที่จะทำการลงทะเบียนไม่ใช่ชั้น แต่เป็นเรย์ซังที่เป็นอันดับที่หนึ่ง
ถึงแม้พวกเราจะกลายเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงขึ้นมาก็ตามแต่ผู้ที่จะได้ออกหน้าออกตาที่สุดก็คงเป็นเรย์ซังที่เป็นหัวหน้ากลุ่ม
ชั้นก็จะเป็นแค่สมาชิกกลุ่มอันดับ 185 เท่านั้นเพราะงั้นก็จะไม่มีใครมาสนใจชั้น
ดูเหมือนชั้นจะได้รับประโยชน์เต็มๆเลยสินะ หุหุ
‘ แหม ทำไมชั้นไม่คิดแผนนี้ได้แต่แรกกันนะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปแข่งในสนามประลองนั่น ’
จะว่าไปตอนแรกชั้นก็แค่จะหาอะไรทำฆ่าเวลาแค่นั้นเอง ไปมาๆ แต่ตอนนี้ชั้นก็เริ่มเข้าไปข้องเกี่ยวกับผู้คนมากมายแล้วสิ
‘ นี่สินะ... หนทางการฆ่าเวลา ที่ชั้นใฝ่หา ’
ชั้นคิดในใจ ระหว่างที่แขนชั้นยังคงถูกเรย์ซังล็อคเอาไว้
----------------------------------------------------------------------------------
[อีเธอร์แคลน -:- ข้อมูลการสมัครสมาชิก]
ปาร์ตี้ทหารรับจ้าง ‘Infinity Corridor’
หัวหน้า
-Reinharein Alguard เพศหญิง : อาวุธ ดาบสองมือ
หมายเหตุ : อันดับที่ 1
สมาชิก
-Ruryuseim Olinbia เพศหญิง : อาวุธ ไม่ได้ลงทะเบียน
-Tao เพศหญิง : อาวุธไม่ได้ลงทะเบียน
-Selen เพศหญิง : อาวุธ ดาบสองมือ
-Kazuha Axeplant เพศหญิง : อาวุธ ดาบยักษ์
หมายเหตุ(สำคัญมาก) : อันดับที่ 185 (สำคัญมาก)