บล็อก

100 เรื่องอาถรรพ์ :: กอบัว (สอง)

เข้าชม/อ่าน 89 ครั้ง6-7-2021 12:41 |เลือกหมวดหมู่:เรื่องเล่า

สวัสดีอีกครั้ง นี่คือกอบัวเองค่ะ

เช้าวันนี้ช่างสดชื่นแจ่มใส เหมาะแก่การออกไปเดินเล่นนอกบ้านเสียเหลือเกิน

ก็---ควรจะเป็นราวๆนั้น

" กรี้ดดดดดดด!! "

--------ถ้าไม่ใช่เพราะว่าตอนเปิดหน้าต่าง จะมีศพขึ้นอืดผูกคอตายห้อยหัวจ้องเข้ามาเต็มๆหน้าของฉันล่ะก็นะ

" เนตร! เนตรร!! "

" .....อะราย.......นี่มันเพิ่งจะเที่ยงเองนะ...... "

" นี่มันเที่ยงแล้วต่างหาก!----ไม่สิ! ช่วยด้วย! มีอะไรไม่รู้ห้อยอยู่ที่หน้าต่างอ้ะ!? "

" ....ขี้นกเหรอ?....ช่างแม่มดิ.... "

" ไม่ช่ายย! 'ไอ้นั่น' น่ะไม่มีทางใช่ขี้นกเด็ดๆเลยอะ! "

" .....จิ๊ "

เนตรเด๊าะลิ้น ก่อนจะลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยสีหน้าเหม็นเบื่อ

เหมือนว่าเมื่อตืนเธอจะนั่งดูหนังโต้รุ่ง...รู้สึกผิดอยู่หรอก แต่ไอ้ที่หน้าต่างตอนนี้มันสำคัญกว่าอะ

" .....ไหนล่ะ? "

" เอ๊ะ? อ้าว "

ทว่าพอเดินมาถึงที่หน้าต่าง ไอ้เจ้าสิ่งนั่นมันก็หายไปซะแล้ว

" .......ไปนอนต่อละ "

" ---เดี๋ยว! มะ..มันหายไปแล้วก็จริง แต่ถ้ามันแอบหลบอยู่แถวๆนี้รอให้เนตรหลับไปก่อนล่ะ?! ข..ขอร้องล่ะ อย่าเพิ่งน้อนน "

" อือออ.... "

ฉันเขย่าตัวของเนตรไปมา พร้อมกับมองไปรอบๆอย่างหวาดระแวง

เจ้า 'สิ่งนั่น' เนี่ยมันชอบออกมาเฉพาะตอนที่ฉันอยู่คนเดียว-----เชื่อได้เลยว่าถ้าเนตรหลับไปเมื่อไหร่มันต้องโผล่มาแน่

เพราะงั้นถึงจะไม่ดีกับเนตร แต่จะยอมให้เธอนอนต่อไม่ได้-----ให้นอนตอนนี้ไม่ได้อะ!!

" .....เฮ้อ เค...เข้าใจแล้ว "

" จ-จริงนะ!? "

" เดี๋ยวเคลียร์ให้...เย็นนี้เลี้ยงพิซซ่าด้วย "

" เค้าแถมฮาเก้นดาสกระปุกใหญ่ให้เลยเอ้า! ช-..ช่วยที! "

" ดีล "

เนตรดูจะตาสว่างในทันที เธออ้าปากหาวก่อนจะค่อยๆบิดขี้เกียจ

" ....อืม "

เนตรมองซ้ายมองขวาอยู่พักนึง ก่อนที่จะขยับมือคว้าไปที่อากาศว่างเปล่า

" ----ฮิ๊ค!? "

ในวินาทีนั้น มือของเนตรก็ค่อยๆปรากฏอะไรบางอย่างโผล่ออกมา

เพราะว่ากลัว ฉันจึงรีบปิดตาของตัวเองก็จริง แต่เมื่อกี้เหมือนว่าจะเห็นอยู่แว่บนึง...

' ซาก....แมว? '

ถ้ามองไม่ผิด เหมือนว่าเนตรจะคว้า 'ซากศพแมว' เอาไว้อยู่....ถ้ามองไม่ผิดนะ

" เอ้า เรียบร้อยแล้ว "

" น..เนตร ไอ้ที่เค้าเห็นมันไม่ใช่แมวนะ... "

" แมว? พูดเรื่องอะไร? "

" เอ๊..? "

คำพูดของเนตรทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจ

เพราะงั้นจะเผลอลืมตาขึ้นมา

" ----ไอ้นี่มัน 'หัว' คนต่างหาก "

เนตรพูดทิ้งท้ายว่างั้น แต่ฉันไม่ได้ฟัง

ดวงตาซืดๆเป็นต้อขาว มีหนอนตัวเล็กๆชอนไชขยุกขยิกไปมาใต้ผิวหนัง กลิ่นไม่พึงประสงค์กระทบเข้ากับจมูกของฉันใระยะประชิด

อ้อ...อย่างนี้นี่เอง ทรงผมมันหลอกตาสินะ

ฮะฮะ

โครม

ความทรงจำของฉันสิ้นสุดลงตรงนั้น ก่อนที่ฉันจะหมดสติไป

" .....เป็นวันที่เลวร้ายที่สุดเลย "

" เหรอ--? ก็เห็นงี้เกือบทุกเช้าได้ "

" เค้าไม่ได้อยากเจออะไรแบบนี้ทุกเช้าสักหน่อยนะ!! ฮืออออ!! "

ณ.ห้างสรรพสินค้า ฉันและเนตรกำลังเดินเที่ยวเล่นกันอยู่

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาปิดเทอม เด็กๆส่วนใหญ่นั้นล้วนกลับบ้านหรือไม่ก็ไปเที่ยวที่ไหนกัน เพราะงั้นหอพักของพวกเราก็จะเงียบเป็นพิเศษหน่อย

ทั้งฉันและเนตรนั้นไม่มีแผนจะกลับไปที่บ้าน เนตรน่ะว่าไปอย่าง แต่ฉันเนี่ยถึงกลับไปมันก็ไม่มีอะไรให้ทำ

อุปกรณ์สำคัญๆทั้งหมดล้วนอยู่ที่หอแล้ว มันเป็นเรื่องน่ารำคาญมากกว่าถ้าจะต้องขนกลับบ้านทั้งหมดนั่น....

เหนือสิ่งอื่นใดคือฉันไม่อยากอยู่ตัวคนเดียวด้วย

ไม่ใช่ในความหมายว่าเหงาหรอกนะ

" แต่ไหนแต่ไร.....ไอ้เจ้านั่นปกติมันต้องออกมาตอนกลางคืนไม่ใช่เหรอ ออกมาตอนเที่ยงแดดแยงตาแบบนี้ได้ไง ขี้โกงนี่นา! "

" ผีจะออกมาหลังตีสองตีสามเท่านั้น-----นั่นเป็นความเชื่อผิดๆ สิ่งที่เรียกว่าวิญญาณมันก็ล่องลอยอยู่รอบๆนี้เต็มไปหมดตลอด 24 ช.ม. นั่นละ-----เคยบอกไปแล้วนี่? "

" ก็รู้อยู่หรอก...แต่ก็ไม่อยากเชื่อนี่นา "

อยู่ตลอด 24 ช.ม. หมายความว่ามีโอกาสโดนหลอกได้แบบนอนสต๊อป

แค่ฟังก็อยากจะหนีไปในอวกาศแล้ว

ขณะที่ฉันกำลังหดหู่ เนตรก็กำลังดูดชานมไข่มุกร้านดังที่เพิ่งไปต่อแถวซื้อมาเมื่อครู่ด้วยสีหน้าที่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวอร่อยหรือไม่อร่อย

ฉันมองภาพของเพื่อนสาวตัวเล็กที่อยู่ข้างๆ ก่อนที่จะยิ้มแห้งๆออกมา

" เนตรเนี่ยก็เปลี่ยนไปเยอะเลยเน๊าะ... "

" หะ? "

" ก็แหม ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะก็ 'เดินห้าง? มันคืออะไร? ถ้าแค่เดินไปมาล่ะก็สู้นอนอยู่บ้านเล่นกมดีกว่าไม่ใช่เรอะ?' ----เนี่ย ต้องพูดว่างั้นแล้วก็ไม่ยอมออกมาด้วยกันแหงเลยอยู่แล้วนี่ "

" เอาตรงๆตอนนี้ก็คิดงั้นแหละ "

" อะ..อ้าว "

หน้าแตกดังเพล้ง

อ..อืม...นี่แหละเนตร เพื่อสาวผู้ไม่สนใจโลกของฉัน

เดาผิด...น่าอายชะมัดเลย

" ....แต่ก็ "

" ฟุเฮ้..? "

ในตอนที่ฉันกำลังเตรียมจะเก็บเศษหน้าของตัวเองกลับมาต่อคืน เนตรก็เอ่ยปากพูดอะไรบางอย่างเสียงค่อย

" ....ออกมาเดินเล่น จริงๆแล้วก็ไม่ใช่เรื่องเสียเปล่าซะทีเดียว... "

" -----อ้า...! "

วินาทีที่ได้ยินว่างั้น ฉันก็ผุดยิ้มเผล่ ก่อนจะเข้าไปเกาะแกะยัยตัวเล็กแล้วก็เอานิ้วจิ้มแก้มของเธอจึ้กๆ

" อารายก๊านนน? อะไรกันคะเนี่ย? เฮะเฮะ ตัวเองก็สนุกเหมือนกันใช่ม้า? แต่จะบอกตรงๆว่าสนุกก็เขินซีน้า~? ไม่ซื่อตรงเลยน้าค้าคุณเนตรขา~♥ "