ผู้หญิงประหลาดหายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีแม้กระทั่งเสียงฝีเท้าตอนที่เดินจากไปด้วยซ้ำ สิ่งที่บ่งบอกมิโนรุว่าได้พบกับหญิงสาวคนนั้นมาก่อนก็คือสิ่งที่อยู่ในมือเท่านั้น

*ได้รับ เศษกระดาษรูปคน
1) ฉีกแม่ม
2) ทิ้ง
3) เก็บไว้

4) อื่นๆ(โปรดระบุ)

??? : คิก.... คิก คิก คิก

เสียงประหลาดดังไล่หลังชายหนุ่มไป แต่เขาคงไม่ได้ยินแล้วกระมัง...

-:- ชิราอิ Room

หลังจากเผ่นหนีมาจากผู้หญิงลึกลับด้วยความเร็วระดับเกียร์เสือภูเขา(ฮา)แล้ว มิโนรุก็ได้กลับมาถึงห้องตัวเองได้โดยสวัสดิภาพ

1) ดูเศษกระดาษรูปคน

2) อาบน้ำ

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

ในขณะที่กำลังบ่นอยู่นั้นเอง ด้านนอกก็ได้เกิดฝนตกขึ้น

ซ่าซ่า..

บางทีอาจจะเป็นฝนไล่ช้างก้ได้ แต่เวลานี้การออกไปข้างนอกคงเป็นสิ่งที่ไม่สมควรแน่นอน

......................

มิโนรุจ้องมองดูกระดาษเจ้าปัญหาอย่างเงียบๆ ดูเหมือนมันก็เป็นแค่กระดาษธรรมดาๆเท่านั้นเองนะ

1) ฉีก

2) เผา

3) เขียนเล่น

4) อื่นๆ(โปรดระบุ)

หลังจากเปิด PC เพื่อหาข้อมูลดูสักพัก มิโนรุก็เจอเรื่องที่เค้าต้องการ

[พิธีกรรมแห่งความสุข]

[พิธีกรรมแห่งโชคลาภ]

[เชือมสัมพันธ์คนเป็น]

[ความสัมพันธ์ที่ไม่มีวันแยกจาก]

และอื่นๆอีกมากที่พูดถึงเกี่ยวกับความสุขราวกับจะเป็นการเชิญชวน และแต่ละพิธีกรรมแม้บางเนื้อหาจะต่างกันแต่ทุกพิธีจะต้องตัดกระดาษออกเป็นรูปคน อธิฐานเรื่องที่อยากขอพรไว้ในใจแล้วฉีกกระดาษออกดังผลคีย์เวิร์ดที่มิโนรุค้นหา

1) ฉีก

2) ไม่สนใจแล้วเข้านอน

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

หลังจากมิโนรุฉีกกระดาษก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นพิเศษนอกจากเศษกระดาษจะปลิวไปเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยตามพื้นเท่านั้น...

-:- ชิราอิ Room

ครื่นนนน!!!

หากแต่หลังจากที่มิโนรุล้มตัวลงนอนไปได้ไม่กี่นาที ก็เกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงขนาดที่บ้านทั้งหลังจะพังไปทั้งๆอย่างนั้นก็ไม่น่าแปลกใจเลย

ไม่กี่วิหลังจากที่เกิดเหตุพื้นห้องก็เริ่มแยกออกเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่ จากสายตาของมิโนรุที่มองผ่านช่องไปนั่นไม่ใช่ชั้นล่างของบ้านแน่ๆ

??? : ฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิ...

มีเสียงนึงลอยมา น่าประหลาดทั้งๆที่ตอนนี้ห้องทั้งห้องกำลังถล่มอย่างรุนแรงแต่เสียงเล็กๆนั้นกลับลอยเข้าหูของมิโนรุได้..

??? : .......

หลังจากที่มิโนรุได้ตัดสินใจกระโดดลงไปในหลุมลึกที่ราวกับว่ามันไร้ปลายทางอย่างกล้าหาญ เสียงหัวเราะคิกคักก็หยุดไปเสียดื้อๆ..

ระหว่างที่ร่างกายของมิโนรุกำลังลอยเคว้งอยู่ในความมืดที่มองไม่เห็นรอบๆเลย เข้าก็ได้พบกับลูกไฟสีแดงๆที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล

??? : ...น่าเบื่อ .....น่าเบื่อ ...... น่าเบื่อ.... น่าเบื่อ..... น่าเบื่อ......น่าเบื่อ ........น่าเบื่อ .........น่าเบื่อ ...... น่าเบื่อ...... น่าเบื่อ....... น่าเบื่อ

เสียงเล็กๆเหมือนเด็กแต่ฟังดูราวกับผู้ที่เปล่งเสียงนี้ออกมานั้นเป็นผู้สูงอายุ ได้บ่นพึมพำไปรอบๆบริเวณไม่หยุด ซ้ำยังราวกับมีเสียงออกมาจากทุกทิศทาง

มิโนรุได้ฟังเสียงนั้นอยู่สักพักมันก็เงียบไป ก่อนที่จะมีเสียงโผล่ออกมาอีกครั้งที่ข้างหูด้านซ้ายของมิโนรุว่า

??? : ไม่หวาดกลัว.... ไม่สนุก.... น่าเบื่อ.....

??? : แต่ไม่ว่ายังไง.... เดี๋ยวก็.. จะสนุกแล้ว....

ไม่ทันที่มิโนรุจะตอบอะไร เขาก็เกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรงราวกับจะหมดสติไปได้ทุกเมื่อ

1) ฝืนตื่น

2) เอื้อมมือไปตบดวงไฟ

3) ปล่อยเลยตามเลย

4) อื่นๆ(โปรดระบุ)

ชั่วขณะก่อนที่มิโนรุจะสิ้นสติไปนั้น เสียงรอบด้านก็พร้อมใจกันเงียบไป ก่อนจะมีเสียงเบาๆดังขึ้นว่า

??? : ...เ....รา.. ไม่.... ไ..ด้ .....ทำ..

- [ โรงเรียนประถมเท็นชิน ] -

-:- ห้องเรียน 1-A

เมื่อมิโนรุลองสำรวจไปรอบๆห้อง เขาพบว่าด้านนอกหน้าต่างนั้นไม่มีแสงจันทร์เข้ามาเลยนอกจากนั้นพอมองออกไปไกลๆก็เห็นแต่ป่าที่กว้างสุดลูกหูลูกตาเท่านั้น บนท้องฟ้าเองก็มีแต่เมฆสีดำทะมึนราวกับฝนกำลังจะตกในเวลาอันใกล้นี้..

มิโนรุได้ลองสำรวจห้องไปเรื่อยๆจนสะดุดตากับภาพที่แปะอยู่ข้างๆกระดานดำ...

1) สำรวจ

2) ออกไปดูที่ระเบียงทางเดิน

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

มิโนรุได้ลองเอาแสงไฟไปส่องดู จนได้เห็นภาพๆนั้นอย่างชัดเจน

ดูเหมือนจะเป็นภาพวาดสีเทียน...

1) ฉีกมันออกมา

2) ปล่อยไว้อย่างนั้น

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

ยังเมื่อมิโนรุฉีกกระดาษ(เอาออกมาก็ต้องฉีก)ภาพออกมา เขาก็รับรู้ได้ว่าบรรยากาศห้องทั้งนั้นดูเย็นเยียบขึ้นมากระทันหัน..

วิ้ง..

- พบ ??? -

เด็กสาวตัวสูงประมาณเกือบอกของมิโนรุยืนมองเขาอยู่ข้างหลังอย่างเงียบๆ แต่สิ่งที่บ่งบอกได้ว่ามิโนรุกำลังเจอกับสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในชีวิตเขาแล้วก็คือ

เด็กสาวตรงหน้าไม่มีตาซ้าย...

1) ทัก(อย่างสุภาพ)

2) ยืนเฉยๆ..

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

??? : อ..ง..... เอื่ ..น...

ดูเหมือนมิโนรุจะยังมีโชคอยู่บ้างที่เด็กสาวตรงหน้ายังตอบกลับคพูดของเขามาได้.. หากแต่คำพูดของเธอดูไม่ชัดราวกับพูดอู้อี้อยู่ในลำคอ

??? : อี้... ฮีก..อัน .........ฮำ...ไฮ..

??? : ...........ออ.....อออ..อ...อ....อ...อ.ออออออ

เด็กสาวเริ่มครวญคราง.. ดูเหมือนมิโนรุจะทำเรื่องใหญ่พอสมควรแล้ว..

1) รีบขอโทษ

2) วิ่งหนี

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

ขณะที่มิโนรุกำลังคาดการณ์มั่วๆอยู่ เด็กสาวก็เงียบไป ก่อนที่มิโนรุจะได้ยินเสียงเธอดังก้องขึ้นมาในสมอง

??? : เก็บไว้.. มันอันตรายนะ

แล้วร่างของเธอก็เลือนหายไปเงียบๆทั้งอย่างนั้น

-:- โถงทางเดินอาคารเรียนหลักชั้น 2

เมื่อมิโนรุเดินออกมาก็ไม่พบอะไรเป็นพิเศษ นอกจากทางเดินที่พุพังเท่านั้น... ราวกับเขาหลงเข้ามาอยู่ในโรงเรียนร้างก็ไม่มีผิด

-:- บันไดทางลงชั้น 2 ~ 1

ขณะที่มิโนรุคล่ำทางมาเรื่อยๆก็พบกับบันไดทางเดินลงโดยสวัสดิ์ภาพ.. ขณะนั้นเอง

ตื้อ ~♪

เสียงโทรศัพท์ของเค้าก็ได้ดังขึ้นมา ทั้งๆที่ ที่นี้ไม่สัญญาณโทรศัพท์เลยสักนิดแท้ๆ.. เขาคิดก่อนที่จะได้หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงนักเรียน หน้าจอนั้นขึ้นไฟล์ข้อความเสียงที่ไม่ระบุชื่อผู้ส่ง ...

1) เปิดดู

2) ไว้ทีหลัง

3) ลบทิ้ง

4) อื่นๆ(โปรดระบุ)

[ ชิอาวาเสะกำลังจะไปหาจ้า~★ แล้วเจอกันนะ ~~ ✟ ✟ {{{(>_<)}}} ]

ข้อความที่เหมือนถูกเขียนโดยสาวน้อย ม.ปลาย ถูกปิดทันทีที่มิโนรุอ่านจบ .. ไม่ใช่เพราะว่ามิโนรุคิดว่าไร้สาระ แต่ด้านหลังเขาตอนนี้กำลังมีกลุ่มควันสีดำทะมึนกำลังค่อยๆเคลื่อนตัวมาหาเขาอย่างช้าๆ

1) ********

2) ***************

ตึก ตึก ตึก ตึก

มิโนรุได้ตัดสินใจที่จะวิ่งหนีลงไปทางบันไดโดยไม่เหลียวหลังกับไปมองแม้แต่น้อย ไม่ว่าใครต่อให้เป็นคนฉลาดน้อยแค่ไหนก็รู้ว่าสิ่งที่เคลื่อนเข้ามาใกล้นั่นไม่ใช่อะไรดีๆแน่ๆ .....ระหว่างที่ลงบันไดมามิโนรุก็เหลี่ยวกลับไปมองนิดนึง เพราะขึ้นชื่อว่ามนุษย์แล้วก็ต้องมาความอยากรู้อยากเห็นกันทุกคน

ฟู่...

มันยังคงตามลงมาราวกับมิโนรุเป็นแม่เหล็กคนละขั้วของมัน ลักษณะของมันไม่ต่างจากควันที่เกิดจากน้ำแข็งแห้งสักนิดเพียงแต่มันเป็นสีดำเท่านั้น

มิโนรุลงมาถึงชั้นล่างแล้วเขาก็พบว่าชั้นล่างเองก็มีแค่ผนังและพื้นที่พุพังเต็มไปหมด ..หากแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาใส่ใจเรื่องพรรค์นั้น

1) หนีต่อไปโดยไร้จุดหมาย

2) ซ่อนในห้องสักห้อง

3) วิ่งกลับไปไฟว์

ตูม!!

จังหวะเดียวกับที่มิโนรุเอาอะไรไปขวางประตูแต่ยังไม่ทันจะไปซ่อน ประตูก็ราวกับถูกอะไรบางอย่างกระแทกอย่างรุนแรง ...แต่โชคดีที่ดูเหมือน"อะไรบางอย่าง"ที่กระแทกประตูนั้นไม่สามารถพังประตูเข้ามาได้..

ทันใดนั้นก็มีเสียงเบาๆลอยมาตามลมว่า..

??? : ถ้าเผลอ...... แกตาย......

แล้วเสียงก็เงียบไป.... รวมทั้งควันทมึนๆที่ปรากฏอยู่นอกประตูนั้นด้วย..

1) เปิดออกไปด่ากลับ

2) นั่งรอในห้องนี้เฉยๆอีกสักพัก

3) สำรวจห้อง

4) อื่นๆ(โปรดระบุ)

หลังจากที่มิโนรุหยิบมือถือขึ้นมาดูก็พบว่าข้อความนั้นได้หายไปแล้ว..

- ไม่มีเหตุการณ์ใดๆเกิดขึ้นเป็นพิเศษ -

1) สำรวจห้อง

2) เปิดประตูเข้าไปในอาคารเรียนอีกครั้ง

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

มิโนรุได้เริ่มสำรวจห้อง แต่เท่าที่ดูแล้วมันก็ไม่น่าจะเป็นอะไรไปได้นอกจากห้องที่มีล็อกเกอร์เก็บรองเท้า และประตูที่ใช้ในการออกไปนอกโรงเรียนที่ไม่สามารถเปิดได้เท่านั้น

1) พังประตูแม่ม

2) เดินกลับเข้าไปในอาคารเรียน

3) สำรวจล็อกเกอร์อีกครั้ง

4) อื่นๆ(โปรดระบุ)

มิโนรุได้ลองสำรวจทีละช่อง ทีละช่อง แต่สิ่งที่อยู่ข้างในมีแค่ความว่างเปล่าและฝุ่นหนาๆเท่านั้น ไม่มีแม้แต่รองเท้าสักคู่ทั้งๆที่เป็นล๊อกเกอร์เก็บรองเท้า

1) สำรวจประตูทางออก

2) สำรวจล๊อกเกอร์ให้แน่ใจอีกที

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

*แก๊ก*

ทันทีที่มิโนรุเปิดตู้สุดท้ายก็ได้มีเสียงของบางอย่างตกลงมาที่พื้น

1) เก็บดู

2) แมลงสาบ! เหยียบแม่ม!! (?)

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

ไม่มีอะไรอยู่... มิโนรุได้สังเกตเห็นว่ารอบๆนอกไม่มีกลุ่มควันน่าขยะแขยงหรืออะไรอยู่อีกแล้ว ตอนนี้เขาน่าจะรีบเผ่นหนีออกไปได้แล้วนะ?

-:- ทางเชือมอาคารเรียนหลัก

มิโนรุเดินมาจนสุดท้ายและพอเขาเปิดประตูออกไปก็พบว่าเขาสามารถออกมานอกอาคารได้สำเร็จแล้ว! หากแต่สองข้างทางลึกเข้าไปเป็นป่ามืดถึบมาก แถมท้องฟ้ายังทำท่าเหมือนฝนจะตกอีกด้วย สุดท้ายข้างหน้ามีประตูที่แง้มอยู่ 1 บาน ดุเหมือนมิโนรุจะสามารถเข้าอาคารนั้นได้จากประตูนั้นนะ

1) เดินตรงเข้าไปเลย

2) สำรวจรอบๆก่อน

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

รอบด้านเป็นป่าทึบหนาแน่น ดูเหมือนว่าถ้าไม่มองจากที่สูงๆละก็คงจะไม่เห็นขนาดทั้งหมดของป่าแห่งนี้แน่ๆ

*กึก*

ขณะที่มิโนรุเดินดูรอบๆทางแคบๆก็พบว่าที่พื้นหินนั้นมีรอยไหม้ไฟจางๆอยู่ด้วย.. แต่มันคงไม่มีอะไรเป็นพิเศษ..

1) เดินเข้าประตูข้างหน้า

2) เดินย้อนกลับเข้าไปในอาคาร

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

-:- อาคารเรียนหลักชั้น 1

??? : ว้าย!

เสียงเล็กแหลมดังออกมาแทบจะทันทีที่มิโนรุเปิดประตูกลับเข้าไปในอาคาร

- พบ ??? -

??? : ......!

หญิงสาวผมสีม่วงสวมถุงมือสีดำ ..นั่นเป็นสิ่งที่เข้าสายตาของมิโนรุเป็นอย่างแรก และอย่างที่สองก็คือเธอกำลังเงื้อมมือขึ้นสูงราวกับกำลังจะฟาดอะไรลงมา!!

1) หลบ!!

2) ใช้ท่ารับประกบดาบ(?)

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

??? : รับได้งั้นหรือ!? งั้นก็คนสินะ!

เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราวกับโล่งอก จากนั้นก็ลดท่อนไม้ที่อยู่ที่มือลง.. ดูเหมือนสิ่งที่ฟาดมิโนรุสักครู่จะเป็นท่อนไม้บางๆ

??? : ......

เธอทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วก็มองมิโนรุที่กำลังตกใจอยู่อย่างพิจารณา

??? : ไม่สิ.. อาจจะโดนผีสิงก็ได้..

แล้วเงือมมือขึ้นอีกรอบ

เด็กสาวได้อึ้งไปกับคำตอบของมิโนรุก่อนที่จะทำหน้าตายถามมิโนรุโดยที่ยังคงค้างท่อนไม้อยู่ว่า

??? : ผีบ้านเธอเค้าเอาท่อนไม้ฟาดหัวเหรอ..

โดนย้อนกลับมาซะงั้น แต่เธอก็ลดไม้ลงดีๆแล้วบอกต่อว่า

??? : แต่ก็ไม่มีผีที่ไหนเอามือรับท่อนไม้ด้วยเหมือนกันนี่นะ..

??? : ขอโทษด้วย

เด็กสาวโค้งหัวเล็กๆแต่สีหน้าของเธอก็ยังตายอยู่เหมือนเดิม

เด็กสาวมองการกระทำของมิโนรุด้วยสายตาแปลกใจเล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดออกมาด้วยสำเนียงเรียบๆต่อว่า

เคียวโกะ : ชั้นชื่อเคียวโกะ

แล้วเธอก็เดินผ่านมิโนรุไปแล้วพูดโดยไม่หันกลับมามองว่า

เคียวโกะ : ที่นี้ไม่มีทางออกหรอกนะ

เคียวโกะ : ทั้งประตู หน้าต่าง ไม่มีบานไหนในโรงเรียนนี้ที่เปิดออกได้

เธอเดินผ่านไปด้วยฝีเท้าไม่ช้าไม่เร็ว ดูเหมือนเธอจะรู้เรื่องโรงเรียนนี้พอสมควรนะ?

เคียวโกะ : ......

เคียวโกะไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ..เธอเดินนำมิโนรุเข้าไปในอาคารอีกด้าน

-:- โถงทางเข้า (อาคารเรียนย่อย ชั้น1)

เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาด้านในก็พบว่า มันเป็นที่ที่พุพังเช่นเดียวกับอาคารเมื่อสักครู่ หากแต่โถงนี้นั้นมีแค่บันไดทางขึ้นกับเส้นทางขาดที่มีตู้(?)ล้มเป็นทางให้เหยียบผ่านไปได้เท่านั้น

เคียวโกะ : มิโนรุคุง... เธอคิดว่าขึ้นที่สูง กับลงที่ต่ำ อย่างไหนดีกว่ากัน

เด็กสาวผมม่วงอ่อนเท้าคางแล้วพูดขึ้นมาลอยๆ..

1) ขึ้นที่สูง

2) ลงที่ต่ำ

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)

เคียวโกะ : นั่นสินะ...

เคียวโกะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงโทนเดิม จากนั้นเธอก็เดินนำไปตามทางขาดที่มีตู้ล้มเป็นสะพานให้อยู่ แล้วก็หันมามองมิโนรุช้าๆ..

เคียวโกะ : ...เชิญเลย

ดูเหมือนเธออยากให้มิโนรุทดสอบดูว่ามันจะไม่พังลงไปด้านล่าง..

หลังจากที่มิโนรุได้ตอบกลับมา หนุ่มสาวทั้งสองก็ได้จ้องตากันนิ่งๆอยู่แบบนั้น..... ด้านเคียวโกะเองดูเหมือนจะไม่ยอมแพ้ เธอจ้องมิโนรุกลับนิ่งๆอยู่แบบนั้นโดยไม่เคลื่อนไหวเลยสักนิด...

1) จ้องต่อไป

2) เดินข้ามไปทดสอบให้

3) อื่นๆ(โปรดระบุ)